گنجور

غزل شمارهٔ ۹۴۷

چه شود اگر درآیی به طریق آشنایی
ز طریق آشنایی چه شود اگر درآیی
بر بی‌کسی بیایی دل خسته‌ای بجویی
دل خسته‌ای بجویی بر بی‌کسی بیایی
نروی ره جدایی سپری طریق الفت
سپری طریق الفت نروی ره جدایی
بر عاشقان بیایی غم خستگان بداری
غم خستگان بداری بر عاشقان بیایی
به جز از در گدایی بر تو رهی ندارم
بر تو رهی ندارم به جز از در گدایی
به بهانهٔ گدایی به در سرایت آیم
به در سرایت آیم به بهانهٔ گدایی
به نوای بینوایی غزلی مگر سرایم
غزلی مگر سرایم به نوای بینوایی
چو تو زلف می‌گشایی دل فیض می‌گشاید
دل فیض می‌گشاید چو تو زلف می‌گشایی

اطلاعات

وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چه شود اگر درآیی به طریق آشنایی
ز طریق آشنایی چه شود اگر درآیی
هوش مصنوعی: چه می‌شود اگر به شکل آشنایی وارد شوی؟ از طریق آشنایی چه تأثیری خواهد داشت اگر به این راه بیایی؟
بر بی‌کسی بیایی دل خسته‌ای بجویی
دل خسته‌ای بجویی بر بی‌کسی بیایی
هوش مصنوعی: اگر در تنهایی و کلافگی به سر می‌بری، پس باید سعی کنی دلی هم‌دل و هم‌زبان را پیدا کنی تا آرامش پیدا کنی. در غم و اندوه خودت نباید تنها بمانی و باید با کسی همدردی کنی.
نروی ره جدایی سپری طریق الفت
سپری طریق الفت نروی ره جدایی
هوش مصنوعی: به معنای این است که نباید به مسیر جدایی بروی، بلکه باید در راه دوستی و محبت باقی بمانی.
بر عاشقان بیایی غم خستگان بداری
غم خستگان بداری بر عاشقان بیایی
هوش مصنوعی: اگر به سوی عاشقان بیایی، غم و اندوه خستگان را برطرف خواهی کرد و دل‌های آن‌ها را شاد می‌کنی.
به جز از در گدایی بر تو رهی ندارم
بر تو رهی ندارم به جز از در گدایی
هوش مصنوعی: من جز از درِ گدایی تو هیچ راهی به سوی تو ندارم و هیچ امکان دیگری برای رسیدن به تو ندارم.
به بهانهٔ گدایی به در سرایت آیم
به در سرایت آیم به بهانهٔ گدایی
هوش مصنوعی: بهانه‌ای برای درخواست کمک و گدایی از تو می‌آورم، و به در خانه‌ات می‌آیم.
به نوای بینوایی غزلی مگر سرایم
غزلی مگر سرایم به نوای بینوایی
هوش مصنوعی: آیا فقط به خاطر درد و رنج بی‌نوایی، شعری بسرایم؟ آیا فقط به همین خاطر می‌توانم شعری خلق کنم؟
چو تو زلف می‌گشایی دل فیض می‌گشاید
دل فیض می‌گشاید چو تو زلف می‌گشایی
هوش مصنوعی: زمانی که تو موهای خود را باز می‌کنی، دل قابل استفاده و پر از لطف و نعمت می‌شود. این دل حیات و شادی می‌یابد و بار دیگر با زیبایی تو روشن و شاداب می‌گردد.

حاشیه ها

1396/05/26 21:07
حسین

بیت ماقبل آخر در هر دو مصرع احتمالا سرایم صحیح است.

1398/10/27 20:12
خنامث

آیا شعر دیگری داریم که این چنین متقارن باشد؟

1400/11/04 02:02
ابوالفضل

غزل ۹۴۴ هم همینطوره