هوش مصنوعی: چگونه می‌توان از تو جدا شد وقتی تو همیشه در وجود ما هستی؟ وقتی تو در زندگی ما هستی، جدایی از تو امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: دل‌ها را با ناز و غمزه‌های نهان خود می‌ربایی و با همین ناز و غمزه‌ها دل‌ها را تسخیر می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر چهره زیبایت را نمایان کنی، دیگر هیچ نشانی از دنیا باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر رشته موهایت را باز کنی، دو دنیا به هم پیوند می‌خورند.

هوش مصنوعی: چه می‌شود اگر تو به قلب شکسته‌ام بیایی؟ اصلاً چه اتفاقی می‌افتد اگر تو به قلب غمگین من وارد شوی؟

هوش مصنوعی: به چه خیال و افکاری می‌خواهی به این دنیا وارد شوی، وقتی که وجود تو آن‌قدر عظیم و فراگیر است که در هیچ قالب و جهانی نمی‌گنجد؟

هوش مصنوعی: من از تو درخواست می‌کنم چون تو، پادشاهی می‌کنی. من در برابر تو به گدایی می‌نشینم، چون تو تنها پادشاهی.

هوش مصنوعی: از تو بخشش و فیض فراوانی سرچشمه می‌گیرد و هر چیزی که خوشبختی و خوبی را به همراه دارد، از وجود تو الهام می‌گیرد. تو منبع نیکی و محبت هستی که همه‌چیز از تو تغذیه می‌کند.