هوش مصنوعی: بیا، بیا که کسانی که در انتظار محبت و نوازش هستند، به اینجا آمده‌اند. بیا، بیا که رقبای ما که در تنگنا و درد هستند، به ما نزدیک شده‌اند.

هوش مصنوعی: بیا و چشم‌های عاشقان را روشن کن، زیرا زیبایی چهره‌ات مانند ماه درخشان است.

هوش مصنوعی: بیایید که من از سر تا پا غرق عشق و علاقه شده‌ام. بیایید، شما هم با ناز و زیبایی‌ات آمده‌اید و من را مست و دل‌باخته کرده‌اید.

هوش مصنوعی: از سر تا پای تو پر از زیبایی، مهربانی و وفاداری هستی. بیا و با من بیا، چرا که تو آماده‌ای و وضعیت خوبی داری.

هوش مصنوعی: عشق و احساس خود را با تمام وجود به دست گرفته‌ام و برای جذب محبت و توجه تو آمده‌ام، گویی که به میدان جنگ آمده‌ام تا چیزهایی را که می‌خواهم بدست آورم.

هوش مصنوعی: جانم به خاطر عشق تو به سمت تو در حرکت بود و اگر اشتباه نکنم، تو پیش من آمده‌ای.

هوش مصنوعی: دل من بسیار مشتاق توست و می‌خواهد با تو دیدار کند. بیا و حضور خود را به من ارزانی دار، چون که تو با وجود خود شادی و دلنوازی زیادی را به زندگی‌ام آورده‌ای.

هوش مصنوعی: من آماده‌ام تا جانم را فدای تو کنم، زیرا تو با هزاران محبت و لطافت به یاری نیازمندان آمده‌ای.

هوش مصنوعی: برای تو، هر قدمی که برمی‌دارم، معادل صد هزار فرسنگ است. بیا که من از راه طولانی و دشوار آمده‌ام.

هوش مصنوعی: یک شب می‌توانی در خلوت ما بگذرانی، هرچند که با حالتی از وقار و افاده آمده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر دل کبوتر تو را هزار بار صید کنی، هیچ‌کدام به اندازه‌ی زخم عشق که باعث بازگشت می‌شود، نمی‌تواند تو را آزار دهد.

هوش مصنوعی: ای فیض، تو در میان اهل کلام و شاعران طراز اولی، بگو که این نوع شعرها را چگونه سروده‌ای.