هوش مصنوعی: من خوشه‌چین زیبایی تو هستم، ای ماه! به امید لطف و احسان تو به این درگاه آمده‌ام.

هوش مصنوعی: زیبایی‌ات هیچگاه کم نمی‌شود، ناامید نشو. از درگاهت کسی را که خسته و نیازمند است، دور نکن ای پادشاه.

هوش مصنوعی: جز راه تو هیچ راهی نیست و هیچ پناهگاهی جز درگاه تو وجود ندارد. تویی که تنها پادشاه هستی و غیر از تو خدایی نیست.

هوش مصنوعی: هر بار که از کوی تو می‌روم، جز راه و چهره‌ات هیچ چیزی نمی‌بینم و در هیچ‌جا راهی نمی‌یابم.

هوش مصنوعی: چقدر اشک بریزم و تا کی به خاطر دوری تو حسرت بخورم، ای جدایی که مانند زخم عمیق برایم دردآور است.

هوش مصنوعی: لطفا برایم پیرنگی از شراب شادی‌بخش خود بریز که با آن به راهی بیفتم که به سرای پر از یاد خدا برسم.

هوش مصنوعی: از نعمت‌های تو هرگز وام ناپسند است، ای کسی که دامن پیوندت، دست عاشقان را از خود کوتاه کرده است.