غزل شمارهٔ ۸۱
این تن ما از روان روشن ما روشنست
وین دل ما از ریاضات تن ما روشنست
هر خیالی کرد دشمن نوری اندر سینه تافت
سینه ما از جفای دشمن ما روشن است
صمت حکمت میفزاید در دل اهل خرد
خاطر ما از زبان الکن ما روشن است
از دهان ما شنید و در دل خود جای داد
آن دل حکمت پذیر از روزن ما روشنست
چشم دل را کارفرما تا که روشن تر شود
دیدهٔ حق بین ما از دیدن ما روشن است
آب و تاب حسن را از عشق باشد پرورش
شمع روی مهوشان از روغن ما روشن است
تا بود جان در تن ما اشک و آه ما بجاست
مستمر گرمابه گرم و کلخن ما روشن است
هم زهجرش آتشی در جان ما افروخته
هم زوصلش این دو چشم روشن ما روشن است
میشود دل مشتعل از اشتیاق دوست فیض
این سخن از شعله دل در تن ما روشن است
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
این تن ما از روان روشن ما روشنست
وین دل ما از ریاضات تن ما روشنست
هوش مصنوعی: وجود ما به خاطر روح پاک و روشنمان نورانی شده و دلمان نیز از تلاشها و تمرینهای جسممان روشنی گرفته است.
هر خیالی کرد دشمن نوری اندر سینه تافت
سینه ما از جفای دشمن ما روشن است
هوش مصنوعی: هر تصوری که دشمن کند، نوری در دل ما میتاباند. در دل ما، به خاطر ظلم و آسیبهای دشمن، روشنی و آگاهی وجود دارد.
صمت حکمت میفزاید در دل اهل خرد
خاطر ما از زبان الکن ما روشن است
هوش مصنوعی: سکوت سبب افزایش فهم و دانش در دل افرادی میشود که عقل و خرد دارند. در حالی که ما از طریق زبانی که به خوبی بیان نمیشود، میتوانیم ذهنمان را روشن کنیم.
از دهان ما شنید و در دل خود جای داد
آن دل حکمت پذیر از روزن ما روشنست
هوش مصنوعی: او از زبان ما شنید و در درون خود نگه داشت، آن دل که قابلیت دریافت حکمت را دارد، از طریق ما روشن و روشنتر شده است.
چشم دل را کارفرما تا که روشن تر شود
دیدهٔ حق بین ما از دیدن ما روشن است
هوش مصنوعی: برای روشنتر شدن بینش واقعی ما، نیاز داریم که نگاهی عمیقتر و با دقت به عالم درونمان داشته باشیم. وقتی دل ما بینا شود، چشمان ما نیز توانایی دیدن حقیقتهای عمیقتر را خواهند یافت.
آب و تاب حسن را از عشق باشد پرورش
شمع روی مهوشان از روغن ما روشن است
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت حسن تحت تاثیر عشق پرورش مییابد. نور شمعی که بر روی چهرههای زیبا میتابد، از عشق و دلباختگی ما ساطع میشود.
تا بود جان در تن ما اشک و آه ما بجاست
مستمر گرمابه گرم و کلخن ما روشن است
هوش مصنوعی: تا زمانی که جان در بدن ماست، باید اشک و آه را در زندگی داشته باشیم. توجه به این نکته که محیط ما، همچنان گرم و پرانرژی است، اشاره به زندگی و جذابیتهایی دارد که اطراف ما وجود دارد.
هم زهجرش آتشی در جان ما افروخته
هم زوصلش این دو چشم روشن ما روشن است
هوش مصنوعی: عشق و دوری او آتش دل ما را شعلهور کرده است، و با زیباییاش، چشمان ما نیز نورانی و درخشان شده است.
میشود دل مشتعل از اشتیاق دوست فیض
این سخن از شعله دل در تن ما روشن است
هوش مصنوعی: دلهای پرشور و مشتاق به عشق محبوب، سبب روشنی و روشنگری در وجود ما میشوند. این احساسات و اشتیاقها باعث میشود که درونمان همیشه پر از نور و روشنایی باشد.