هوش مصنوعی: من همیشه در کنار تو هستم و هر جایی که به دنبال من بگردی، من در آنجا هستم. بنابراین بی‌خود در جستجوی من نباش.

هوش مصنوعی: دوست من، بی‌دلیل نمی‌چرخم و نمی‌توانم یک‌جا بایستم. مانند پرنده‌ای هستم که در هر سو تو را جستجو می‌کند.

هوش مصنوعی: هر جا که رفتم، تصویری از زیبایی‌ات را دیدم. وقتی خوب دقت کردم، به خودم گفتم: آیا این تو نیستی؟

هوش مصنوعی: گفت: من همه چیز را به خود نسبت می‌دهم و هر چیزی را متعلق به خود می‌دانم. در حالی که تو پشتوانه‌ای نداری و فقط ظاهر خود را نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: نور تو دنیا را روشن کرد و همه جا پر از روشنی شد. ای آب حیات جان، خداوندا، تو چرا به دنبال چه چیزی هستی؟

هوش مصنوعی: هر چه آب و هر چه جو و هر چه جان که داری، رها کن و به نام‌ها و لقب‌ها توجه نکن، زیرا همه این‌ها تنها ظواهر هستند. در واقع، آنچه اهمیت دارد، خود تو هستی که در پس این پرده‌ها وجود داری.

هوش مصنوعی: هر کجا که تو را به سوی خود می‌کشاند، برو و هر جا که می‌خواهد تو را به حرکت درآورد، بدو. در این میان، تو مانند توپی هستی که در دست چوگان است. ای فیض، درباره‌ی این وضعیت چه می‌توانی بگویی؟