راهنما_اِریس : ای که عمر این کالبد بدن من ، به حضور تو در دل بستگی دارد ، ای جان و ای مایه حیات ' من ' یا نفس ، ای ذره جان و ای اقیانوس جان ها . ای که درمان درد فراق من و دوری من از جانان هستی . ای ذره جان من ، ای اقیانوس جانان

راهنما_اِریس : ای که غم و شادی و احساسات من ، بخاطر حیات بخشیدن تو به این کالبد هست . ای که هم درد دوری تو و هم مرهمِ  وصل به تو ، از توست .این ذره جان من که به مشاهده دل نشسته و در بلایا و طوفان دل گیر افتاده ، ای  حیات من ، ای چشمه حیات من . 

راهنما_اِریس : به محض ورود از درگاه دل من ، به نفس و کالبد من ، حیات بخشیدی . هم این نفس و کالبد نو و هم تمامی کالبدها و نفس هائی که در گذشته داشتم و تو جان بخشیدی را فدایت می کنم . ای نور حیات بخش ، ای منبع نور جان

راهنما_اِریس : ای که گاهی مرا جذب می کنی و گاهی حتی پدیدار نمی شی و من دچار غم هجران می شم . گاهی دروازه ورود من به سمت جانان هستی و گاهی مرا همچنان خیره به درگاه دل ، وادارم می کنی تا چشم دل بدوزم . ای مایه حیات من ، ای منبع حیات من .

راهنما_اِریس : زیبائی چشم تو ، توجه من را با خود می برد و انوار رنگین زلف تو ، مرا اسیر خود کرده ، مرا در ریسمان زلف خود پیچانده . هجران و دوری تو ، مرا از فکر به بدن جدا کرده  ، ای حیات من ، ای منبع حیات من .

راهنما_اِریس : تا کی میخواهی به من مشاهده گر در دل جفا کنی و پدیدار نشوی یا جذبم نکنی . این ناز و عشوه و ناپدید شدن رو تا کی می خواهی ادامه دهی ، ای حیات من ، ای چشمه حیات من . 

راهنما_اِریس : آخر یکبار وفا کن ، اینقدر با من جفا نکن . که هر چه کنی خطا و اشتباه نیست . هم جفا و هم وفای تو ، درست هست . ای حیات من ، ای چشمه حیات من .

راهنما_اِریس : ای نور جان ، برای یکبار هم که شده مرا جذب کن تا بوسه بر آن لب شکرت بزنم تا وارد جانا و شکرستان شوم . یکبار دیگر مزه آن لحظات جذب شدن را بچشم که شیرین لحظاتی است . تا دیگر ساکت شوم و بتوانم به مشاهده در دل ادامه دهم ای حیات من ، ای چشمه حیات من .