هوش مصنوعی: من به خاطر غم او به آتش تبدیل شدم، شاید بتوانم در لحظه‌ای جای او را بگیرم؛ چون درون سنگ، آتش وجود دارد و من هم مانند سنگی هستم که آتش درونش شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: تصویر دخترکی زیبا و خیال‌انگیز از ذهنم می‌گذرد و به شدت مرا به خود مشغول کرده است، طوری که نمی‌توانم به فکر و احساسات خود کنترل داشته باشم. مانند کودکی بی‌خبر از دنیای اطراف، در خیال ناشیانه و دل‌نشین او غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: عشق او همچون نهنگ بزرگی است که من را در عمق خود فرو برده و توان رهایی از چنگال این عشق را ندارم.

هوش مصنوعی: بدن من چه زمانی به خاک تبدیل خواهد شد زمانی که همه جا پر از گل و خوشبو شود. من نیز می‌خواهم بوی او را استشمام کنم و رنگ او را به خود بگیرم.

هوش مصنوعی: اگر او با تیر به من حمله کند و یا اگر با سنگ به من بزند، من به خاطر تیرش از پیش می‌روم و از سنگ او گریزی ندارم.

هوش مصنوعی: به خاطر او با دل و جان صلح کردم و برایش هیچ چیزی نمی‌خواهم. در طول روز دلم نمی‌کشد که از کوی او دور شوم و از عشقش رها نشوم.

هوش مصنوعی: همه خوبی‌ها و نیکی‌ها از آن اوست و من فقط نیازمند و در حال ناله‌ام. تمام عزت و افتخار من به او است و او سرزنش‌ها و عیب‌هایم را به دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: عمر و احساسات و ایمانم را به خاطر او فدای کردم و از او دور شدم، اما هیچ چیز از دهان تنگ و محدود او نصیبم نشد.