هوش مصنوعی: هوا از کنترل من خارج شد و به من اجازه نداد که تصمیم بگیرم. آرزوها و خواسته‌هایم مثل خون دل در دل من نشسته است.

هوش مصنوعی: وقتی به من دسترسی پیدا کرد، مرا به هر جایی که می‌خواست برد و دل مرا تحت کنترل خود درآورد.

هوش مصنوعی: من به نقاط مختلفی از جمله کوه‌ها، بیابان‌ها، شهرها و روستاها سفر کردم، اما هیچ‌کس را که به دل من نزدیک باشد و بتواند به من کمک کند پیدا نکردم.

هوش مصنوعی: کسی که به من محبت می‌کرد، از دیگران بود و هیچ‌گاه آن یار من نبود که به من وابسته شود.

هوش مصنوعی: یک بار هم پیش نیامد که به طور اتفاقی بخت به او روی بیاورد و باعث شود که او دچار اشتباه یا فریبی شود.

هوش مصنوعی: کسی که در خوشحالی کنار من بود، به من محبت و وفاداری را وعده نداد و این باعث شد که روزهای من پر از غم و اندوه شود.

هوش مصنوعی: دل من، دیگر به شکایت و ناله نپرداز، بلکه به شکرگزاری مشغول باش. هر کاری که محبوبم با من کرد، نیکو بود.

هوش مصنوعی: می‌خواستم که در میان مردم، دردهای خود را پنهان کنم، اما چشمانم با اشک نمی‌گذارد تا این کار را بکنم.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم راز دل خود را پنهان کنم، وقتی که همچون آیینه‌ای صاف و بی‌غبار، نمایانگر فیض و حقیقت وجودم هستم؟