هوش مصنوعی: قلبی داشتم که از دستم رفت و حالا نمی‌دانم آن معشوق چگونه دوباره به دستم خواهد آمد.

هوش مصنوعی: به خاطر ندانستن اهمیت و ارزش واقعی، دل را از دست دادم و سرنوشت نامناسب من باعث این اتفاق شد.

هوش مصنوعی: تمام وجود من از دل و احساسات جدا شده است و حالا آن چیزی که برای من اهمیت داشت و وجودم را شکل می‌داد، از بین رفته است.

هوش مصنوعی: دل را که با عقل و فکر پرورش داده‌ام، این هوا و شرایط نامساعد به‌راحتی از من می‌رباید.

هوش مصنوعی: از دست هوس و آرزوهای بیهوده، من بی‌خبر مانده‌ام. کی خواهد آمد آن زمانی که من از این حالت مستی و بی‌خبری بیرون آمده و به هوش بیایم؟

هوش مصنوعی: من به افکار و احساسات خود را باز کردم، ولی عقل و خرد را درون خودم محدود و محبوس نگه داشتم و از این وضعیت ناله و فریاد می‌زنم که هم در دلم گشایش هست و هم در خودم محدودیت.

هوش مصنوعی: مگر خداوند دری به روی نعمت‌ها بگشاید، وگرنه این نعمت‌ها از دست من خواهد رفت.