هوش مصنوعی: عشق و یار من در هر زاویه و جهتی که نگاه کنم، قابل مشاهده است و هر بار که به سویش می‌روم، دلم را بیشتر به درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که حقیقتی در پس پرده وجود دارد که در ابتدا و انتها جایگاه خاصی دارد. در نهایت، تضادها و تفاوت‌ها به هم وصل شده و در کار من، مشکل حل شده است.

هوش مصنوعی: من را در کارهایم مختار و آزاد گذاشت و سپس اختیار همه چیز را به دست خودش گرفت.

هوش مصنوعی: دلِ من گاهی باز می‌شود و گاهی بسته، تا زمانه از من آزمایش کند و آسایش را برای سنجش بندگی‌ام در نظر بگیرد.

هوش مصنوعی: گاهی محبوبم را به نزد خود می‌خواند و گاهی از خود دورم می‌کند. نمی‌دانم او از جان من چه می‌خواهد، ای زیبای من.

هوش مصنوعی: نسیم، وقتی در مسیر تو می‌گذرد، می‌تواند روزی دامنش را با غبار من آغشته کند.

هوش مصنوعی: گاهی بار سنگینی بر دوش روح من از این بدن خاکی می‌افتد و گاهی هم بارهای زیادی از دوش تنم برداشته می‌شود.

هوش مصنوعی: مرا در زمان سختی، هر چه می‌خواهد می‌دهد و باید بگذارم که هر گونه که دوست دارد، عمل کند. او همیشه حامی و همراه من در غم‌هایم است.

هوش مصنوعی: من از سختی‌هایی که به خاطر ارادت دوستانم تحمل می‌کنم، رنج می‌برم. اگر تو در نظرات دیگران ارزش و اعتبار نداشتی، چه حالتی برای من به وجود می‌آمد؟

هوش مصنوعی: به ظاهرسازی دوستان جان نده، زیرا در باطن ممکن است که دشمنی پنهان باشند. هیچگاه یار وفاداری من به بی‌وفایی مبتلا نشد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم کی می‌توانم از این وضعیت رهایی پیدا کنم و در نهایت سرنوشت من به کجا خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: پاییز سپری شده و تمام عمرم را با امیدی گذرانده‌ام که روزی بهار زیبایی‌اش برای من فرا برسد.