هوش مصنوعی: برای دستیابی به علم و دانش، باید با تفکر و اندیشه گام برداری. اگر خودت حرکت نکنی، باید از دیگران کمک بگیری تا تو را به جلو ببرند.

هوش مصنوعی: فکر کردن را کنار بگذار تا به حیرت نیفتی. پس از آن، دست به دعا بردار و یاد خدا را فراموش نکن.

هوش مصنوعی: زمانی که یاد و ذکر خداوند بر دل حاکم می‌شود، باید تمام حواس و توجهات خود را به سوی او معطوف کنیم و از هر آنچه غیر از اوست، دست برداریم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که افکار و یادهایت تو را به سوی درک عمیق‌تر و صمیمی‌تری از معنای زندگی می‌برند. این مسیر ممکن است با چالش‌ها و زحمت‌هایی برای روح و جسم همراه باشد، اما در نهایت به شناخت و آرامش درونی منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که به محبت برسَی، نیروی عاطفی از سوی آن عشق به تو می‌رسد و تو را به سمت خود می‌کشاند، به طوری که از خودت و هویت خود فاصله می‌گیری و حالت تاهری پیدا می‌کنی.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم بعد از آن چه بر سر خواهد آمد؛ جان و جسمت ممکن است گم شوند و از من و خودت جدا شوی.

هوش مصنوعی: زمانی که به آرامش و قرار در سایه لطف یار می‌رسی، او به تو می‌گوید: «ای پیام‌آور، برو به سمت آرامش و راحتی من».

هوش مصنوعی: باز هم تو را به سوی دار العنا می‌فرستد تا راهنمایی‌ات کند و تو را از راهزنان جدا کند.

هوش مصنوعی: لطف و محبت مداوم از سوی محبوب به من، باعث می‌شود که آرامش و آسودگی خاطر نداشته باشم و همه چیز در دست اوست.

هوش مصنوعی: به چه مدت می‌خواهی فقط به نقل قول‌ها و گفته‌های دیگران بسنده کنی و خود را دانشمند نشان دهی؟ کمی هم در مورد تجربیات و حالت‌های خودت فکر کن و در این زمینه‌ها فعالیت کن.