هوش مصنوعی: هر کسی که می‌خواهد در مجلس صحبت کند و سخنوری ماهر باشد، ابتدا باید در کلمات و موضوعاتی که می‌خواهد بگوید، دقت و تأمل کند و سپس آغاز به صحبت کند.

هوش مصنوعی: هر سخنی را نمی‌توان در هر مکان و به هر شنونده‌ای گفت؛ برای بیان هر مطلب، باید به زمان، مکان، شنونده و توجه او توجه خاصی داشته باشیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که می‌خواهد در زمره افراد عاقل قرار گیرد، باید در بیشتر مواقع سکوت کند و فقط در زمان‌هایی که لازم است صحبت کند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات بهتر است سخنی نگوید، زیرا دل‌ها پر از غم و اندوه هستند. و گاهی نیز در دل‌ها اندوهی از پشیمانی وجود دارد که باید رهایش کرد.

هوش مصنوعی: sometimes knowledge falls like rain from the cloud, bringing life back to a heart that had died, through words.

هوش مصنوعی: گاهی انسان مانند آب در کاسه است یا همچون شیری در پستان، تا زمانی که نیرویی برای خارج شدن نداشته باشد، در جای خود باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی که شنونده آماده پذیرش سخنان شد، باید زبانش را باز کند و صحبت کند. اما اگر گوش و ذهنش بسته باشد، خوب است که دهانش را هم باز نکند و سخنی نگوید.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود فکر یا احساسی خوب و ارزشمند داری، آن را به دیگران نشان بده و بیان کن. اما اگر هیچ حرف نیکی برای گفتن نداری، بهتر است سکوت کنی و از صحبت کردن پرهیز کنی.

هوش مصنوعی: اگر حاجتی داری، بگو؛ یا اگر سؤالی داری، به آن پاسخ عقلی و آگاهانه بده. و اگر هیچ‌کدام را نداری، سکوت کن و چیزی نگفتن بهتر است.

هوش مصنوعی: در دنیا حرف‌های زیادی وجود دارد، اما خوب و شایسته کم هستند. هرکس که سخن خوب بگوید، ای فیض، از او شنیدنی است.