هوش مصنوعی: وقتی که تو همراه ما هستی، از دیگران بی‌نیازیم و وقتی که تمام کارهایمان به تو وابسته است، از هر کار دیگری بی‌نیازیم.

هوش مصنوعی: ما از شادی و خرمی تو چنان سرشاریم که هیچ غمی به ما مجال نمی‌دهد. هر چند غم‌هایی وجود دارد، اما غم تو ما را از دیگر غم‌ها بی‌نیاز کرده است.

هوش مصنوعی: چون تو ما را دوست داری، از دشمنان نترسید. زیرا ما از لطف تو بهره‌مندیم و بر ستمکاران بی‌توجه هستیم.

هوش مصنوعی: چون نیت‌های خوب تو برای ماست، از بدی‌ و مکر حسودی که زحمت می‌کشد، بی‌نیازیم.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی، ما برای تو از جان و دل در این راه تلاش خواهیم کرد، اما اگر نخواهی، ما از جنگ و درگیری و بی‌کاری رها هستیم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی دل را به آتش بکشیم، جان نیز در این راه فدای تو می‌شود. و اگر تو شراب بدهی، ما از غم و اندوه بی‌نیاز خواهیم بود.

هوش مصنوعی: به تو نظر نمی‌اندازیم و وقتی در کنار هم هستیم، چشم در چشم هم می‌نگریم. چون از دیگران بی‌توجهی کرده‌ایم، فقط به تو توجه داریم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به چشمان ما برسد، به خاطر زیبایی آن نیست، بلکه ما از دیدن ظاهر و صورت گذر کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما گناهان زیادی مرتکب شده‌ایم و به امید بخشش تو هستیم. برای ما مهم نیست که این گناهان کم هستند یا زیاد، چون به رحمت تو امید داریم.

هوش مصنوعی: وقتی که به نعمت و فیض الهی دست می‌یابیم، دیگر از زیبایی‌ها و طبیعت، مانند باغ‌ها و گل‌ها، بی‌ نیاز می‌شویم.