هوش مصنوعی: از سر کوچه‌ات می‌روم، اما دلم همچنان به تو و این شهر وابسته است و نمی‌توانم کاملاً از تو و این مکان جدا شوم.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی معشوقه‌ام به قدری جانم را آزار می‌دهد که از نزد او دور می‌شوم، اما در واقع قلبم هنوز درگیر اوست و نمی‌توانم کاملاً جدا شوم.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات من به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و مرا از این مکان دور کرده است. من بی‌دل و جان از اینجا می‌روم، اما در عین حال نمی‌توانم از این دیار دل بکنم.

هوش مصنوعی: اگر یک قدم به جلو برداری، من به سوی خودم بازمی‌گردم. من هیچ اختیاری در دستم ندارم، به جایی می‌روم و نمی‌روم.

هوش مصنوعی: دلم پر از رنج و ناراحتی است و این حس به قدری به من فشار می‌آورد که نمی‌توانم آرام بگیرم. دلی که گرفتار زلف‌هایش شده است، نه کاملاً رها می‌شود و نه به طور کامل از آن جدا می‌شود. من در حال حرکت هستم، اما گویا قدمی به جلو نمی‌گذارم و همچنان در این حال و هوا باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: نزدیک من با شرم نگاه می‌کند، اما به من نمی‌نگرد. من به خاطر رفتار او در حال رفتن هستم، ولی در واقع نمی‌روم.

هوش مصنوعی: گاهی جان و دلم را به عشق او می‌سپارم، اما در عین حال به او نمی‌دهم. گاهی از خود می‌روم و به سوی او می‌روم، اما انگار هنوز نمی‌روم.