هوش مصنوعی: زیبایی چهره‌ی معشوقان را از چهره‌ی تو می‌بینم و همدردی و دلجویی عاشقان را در وجود تو می‌یابم.

هوش مصنوعی: در هر مکانی که باشم، نوری از زیبایی تو را احساس می‌کنم و در هر جا که بنگرم، آبی از جوی وجود تو را می‌بینم.

هوش مصنوعی: من چشم‌های زیبا و دل‌نشین را از نگاه تو بیمار می‌بینم و ابروی تو را به‌عنوان آرامش‌گاه دو جهان در نظر می‌گیرم.

هوش مصنوعی: این بیت نشان‌دهنده‌ی تلاش و جستجوی افراد مختلف از هر دینی و فرهنگی برای یافتن حقیقت و نزدیکی به یک آرمان یا مفهوم بلند است. شاعر به وضوح می‌گوید که در تمام جهان، افراد از گروه‌های مختلف به دنبال تو هستند و تو همواره در مرکز توجه آن‌ها قرار داری. این جستجو می‌تواند نشانه‌ای از یک عشق مقدس یا خدای بزرگ باشد که همگان به سوی او می‌گرایند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای در باغ‌ها برای تو می‌خواند و بوی گل و گیاهان را از عطر تو احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که دل من از زلف تو ناآرام است و به همین ترتیب، پریشانی و به‌هم‌ریختگی گیسوی تو را نیز مشاهده می‌کنم.

هوش مصنوعی: عاشق به دور سر کوی محبوب می‌چرخد و من نیز برای دیدن تو به دور جهان می‌گردم، زیرا در هر جایی که نگاه می‌کنم، تنها تو را می‌بینم.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که املاک و زیبایی‌ها در دستان توست و حتی آسمان‌ها و عناصر طبیعت را هم به مانند گوی در دستان تو می‌بینم.

هوش مصنوعی: در دل هر ذره از این جهان، نور و درخششی وجود دارد. من نور آن خورشید را از چهره تو می‌بینم.

هوش مصنوعی: این جهان ناپایدار را در هر لحظه از تو می‌بینم، نه کهنه و قدیمی، بلکه هر بار جدید و نو به نظر می‌آید. من فقط زیبایی و تازگی تو را می‌بینم.

هوش مصنوعی: من هیچ صدایی جز سخن تو نشنیدم و نمی‌توانم جز عشق تو به کسی توجه کنم.

هوش مصنوعی: در دریای وسیع عشق، وجود من در آرامش و شیدایی به کمال رسیده و مانند چشمی پر از گوهر، زیبایی تو را مشاهده می‌کنم.