هوش مصنوعی: از آن دو چشمت همیشه مست و سرمست هستم و هر لحظه نوشیدنی را می‌نوشم.

هوش مصنوعی: با دیدن زیبایی تو، دلم آتش می‌گیرد و از حسرت به تو، اشک‌هایم مانند آب جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و بازیگوش تو، دل‌های فرزانه و خردمند را به راحتی تسخیر می‌کند.

هوش مصنوعی: آن‌هایی که باهوش هستند، به خاطر زیبایی و جذابیت تو دچار سرمستی و گم‌گشتگی شده‌اند و به حالت بی‌خود و خراب درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: من در خواب دیدم که در روزی بزرگ و رهایی‌بخش، قامتی زیبا و دلربا در آغوشم است.

هوش مصنوعی: چقدر زمان باید بگذرد که من این همه غم و اندوه را تحمل کنم؟ چگونه می‌توانم با دلی زخمی و بی‌احساس زندگی کنم؟

هوش مصنوعی: در پیوندی که با نعمت و رحمت الهی برقرار شده، درها را برای ورود به این فیض بزرگ بگشا.