هوش مصنوعی: در یک شب زیبا و دل‌انگیز، زیبایی مه را مشاهده کردم و از تاثیر نور آن، دلم شور و شوقی عجیب پیدا کرد.

هوش مصنوعی: به او گفتم: چه می‌شود اگر امشب پیش من بیایی تا در خدمتت باشم؟

هوش مصنوعی: شخصی در اینجا می‌گوید که هیچ موضوع دیگری جز خودت وجود ندارد که بخواهم درباره‌اش صحبت کنم. تمامی سخنان من به تو مربوط می‌شود و به جز تو، موضوع دیگری برای گفتگو نیست.

هوش مصنوعی: گفت: کجا بیایم به خانه‌ات؟ تو گفتی که روز شده و برای من آن شب به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: گفتم که برایش خوب دعا می‌کنم و از تو می‌خواهم که او را از آسیب‌ها و چشم‌های بد حفظ کنی، ای خدا.

هوش مصنوعی: به خانه آمد و نشسته بود و در دل خود فکر می‌کرد که آیا جان تازه‌ای به جسمش آمده است.

هوش مصنوعی: گفت: چه می‌خواهی؟ گفتم زیبایی‌ات را، گاهی مست از نگاه تو می‌شوم و گاهی بی‌خود از لبت.

هوش مصنوعی: گاهی زلف تو باعث می‌شود که ذهنم آشفته شود و گاهی نگاه تو سبب می‌شود که در تب و تاب بیفتم.

هوش مصنوعی: او گفت که چشمانم پر از مستی و شگفتی است و این موهای پیچیده و نازک و حرکات عاشقانه‌اش مانند مار و عقرب خطرناک و سمی هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف افرادی می‌پردازد که به شدت تحت تأثیر زیبایی و جذابیت‌های ظاهری شخصی قرار دارند. آنها در دام زلف و چهره دلربای این فرد گرفتار شده و دچار سردرگمی و کشش عاطفی می‌شوند. به عبارت دیگر، زیبایی‌های ظاهری می‌تواند انسان را به گونه‌ای تحت تأثیر قرار دهد که احساس کند به دام افتاده است و درگیر عواطف و احساسات غیرقابل کنترل شود.

هوش مصنوعی: او با خوشحالی و طنازی می‌گفت که لبانش به گونه‌ای است که گویی شکر از آن‌ها میریزد.

هوش مصنوعی: من به او گفتم که می‌خواهم لبت را ببوسم، اما او با حیا انگشتش را بر لبش گذاشت.

هوش مصنوعی: گفتم که چرا صحبت نمی‌کنی، گفت که حرفی برای گفتن ندارم و همین طور پر از راز و سکوت هستم.

هوش مصنوعی: گفتم که تو بالاتر از همه هستی، او گفت: این موضوع بلایی است، بهتر است از آن بگذری و به خیر بگذرانی.

هوش مصنوعی: این گفت و گو موجب بروز بسیاری از فتنه‌ها شد و در روز قیامت من آن شب را مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: وقتی به اطرافم نگاه کردم، هیچ‌کس را ندیدم؛ نه در جلو و نه در عقب، نه در سمت راست و نه در سمت چپ.

هوش مصنوعی: دل به شدت از حسرت او می‌سوزد و با آوای ناله و آه، از خداوند فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: عزیزم، از این مکان ویران دل بکن، زیرا آسمان در رفتن تو عجله دارد.