هوش مصنوعی: خوشا به حال آن صبحی که چشمانم به زیبایی تو باز شود یا شبی که در کوی تو به آرامش بیایم.

هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توانم در انتظار باقی بمانم، ای عزیزم. در بیرون در خانه‌ات مثل حلقه‌ای از درد و اشتیاق خواهش می‌کنم تا در برایم باز شود.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، از لذت وصال هیچ جرعه‌ای به من نرسیده و من همچنان بی‌قرار و صبورم تا اینکه فردا فرا رسد.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم به آن شخصیت برجسته نزدیک شوم، مگر اینکه لطف و توجه تو شامل حالم شود و قدمی بردارم.

هوش مصنوعی: اگر من خاک پای مردان را در چشمانم قرار دهم، هر گام که بردارم، این مسیر برای من آشکار و روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر باید به آتش بروم، در این مسیر پیش می‌روم تا مانند ابراهیم، آن آتش تبدیل به گلستان‌هایی شود.

هوش مصنوعی: اگر فرعون نفس یزید بر موسی جان تسلیم شود، آن وقت می‌توان دید که نگاه‌های حکمت از دل سنگی او نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: بی‌تعلق و آزاد مانند مسیحا زندگی کن، طوری که در زمین تا بلندی‌های آسمان، مکان تو فراهم شود.

هوش مصنوعی: اگر اختیار خود را به دست او بسپاری، این نفس تو را مانند لقمه‌ای در نظر می‌گیرد و به راحتی تو را به سوی خودش می‌کشد و مانند اژدهایی می‌شود که در اختیارش داری.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر تمایلات دنیوی وارد زندگی شوی، در خشم نفس خود مانند فرعون خواهی بود و در آتش رنج و عذاب غرق خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در جمع دوستانت اعتبار و احترام پیدا کنی، باید با جسارت و استوار قدم برداری و مانند مردان واقعی عمل کنی.