هوش مصنوعی: در دل ما که پر از درد و اندوه است، بویی از زیبایی و طراوت به مشام می‌رسد. به امید آن هستیم که از این تلخی‌ها و سختی‌ها، در نهایت، گلی زیبا و خوشبو بشکفد.

هوش مصنوعی: به تماشای زیبایی هر چهره‌ای بنشین، حتی اگر آن چهره زیبا و دلنشین نباشد، چرا که زیبایی چهره‌ی ما در خود آن چهره‌ی دیگری نهفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که من به کنارش رفتم، او از من دوری کرد. حالا تو هم خودت را کنار بکش و بگذار او به ما نزدیک شود.

هوش مصنوعی: ما برای دوست، از دو دنیا غم و اندوه را انتخاب کردیم، اما این اندوه، خود اختیار ما را از ما گرفته است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از ما کم شود، جستجو کن؛ زیرا دل ما مانند جامی است که جهان را با تمام زیبایی‌هایش به نمایش می‌گذارد و از هرگونه آلودگی و غباری پاک است.

هوش مصنوعی: بهار و زیبایی‌های طبیعی در دل ما همیشه زنده و پایدار است و از محبت و عشق ما هیچ‌گاه سرما و خشکی خزان نمی‌تواند تاثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: ما در دل خود اندوه و غم زیادی داریم و هیچ‌کس از آنچه بر ما می‌گذرد، خبردار نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ما بار سنگین دو دنیا را بر دوش خود داریم و هیچ‌کس به خاطر بار ما سنگین نخواهد شد.

هوش مصنوعی: از یک شعله آتش بین ما به شدت سوزان می‌شویم، دوستان مراقب باشید که از سوزش این آتش ما دوری کنید.

هوش مصنوعی: روزی گل مورد نظر ما خواهد شکفت و این اتفاق به خاطر فیض و برکت گریه‌های ما در طول شب‌هایی است که بیدار مانده‌ایم.