هوش مصنوعی: نفسی که در عالم وجود دارد، در واقع یک نعمت ارزشمند است و هر کسی در مقابل عشق و محبت، آن را به دیگران هدیه می‌دهد. در این جهان، جان انسان‌ها به خاطر محبت و علاقه‌ای که به هم دارند، به همدیگر تقدیم می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی با بوسه‌ای جان شما را بگیرد، به طور حتم او جان خود را در ازای آن می‌فروشد و به نظر می‌رسد که این معامله خیلی کم‌هزینه است.

هوش مصنوعی: دل من تمام احساسات و دنیای خود را تنها در یک لحظه برای وصال معشوق می‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی که عشق و شادی را درک نکرده، نمی‌داند که کسانی که در حال مستی هستند، چقدر ارزش هشیاری را در زندگی‌شان از دست می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر جرقه‌ای از آتش ما به وجود بیاید، آن زمان زاهدی که در دنیا زندگی می‌کند، به خاطر آن آتش، به راحتی ایمان و اعتقاداتش را می‌فروشد.

هوش مصنوعی: زاهد برای یک تار موی معشوقش، دوصد خروار ایمان خود را می‌فروشد. این به این معناست که او ارزش زیادی به زیبایی و جذابیت معشوقش می‌دهد و حاضر است برای آن، باورهای عمیق خود را فراموش کند.

هوش مصنوعی: زمانی که او درباره آن دندانهای زیبا و شیرین صحبت می‌کند، تلخی‌ها را به شیرینی تبدیل می‌کند و برکتی را از دل تلخی‌ها به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: سبویی که محتسب در اختیار دارد، به طور بیهوده خشکی را به رندان می‌دهد.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به عشق و وصال محبوب، جان خود را فدای این راه کن، چرا که کسی که به عشق می‌فروشد، آن را به راحتی و با قیمت پایین عرضه می‌کند.