غزل شمارهٔ ۳۱۰
از می عشق مست خواهم شد
و ز نگاهی ز دست خواهم شد
پیش بالای سر و بالائی
خواهم افتاد و پست خواهم شد
غمزهٔ یار اگر بود ساقی
باده ناخورده مست خواهم شد
گر ازین دست بادهٔ خواهد
میکش و می پرست خواهم شد
زلفش ار این چنین زند راهم
کافر و بتپرست خواهم شد
در ره او ز پای خواهم ماند
رفته رفته ز دست خواهم شد
گرچه در عشق نیست گشتم فیض
باز از عشق مست خواهم شد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از می عشق مست خواهم شد
و ز نگاهی ز دست خواهم شد
هوش مصنوعی: میخواهم از شراب عشق سرمست شوم و از یک نگاه، به شدت تحت تأثیر قرار بگیرم.
پیش بالای سر و بالائی
خواهم افتاد و پست خواهم شد
هوش مصنوعی: من به خاطر قدرت و مقام بالا، خود را پایین میآورم و به ذلت میافتم.
غمزهٔ یار اگر بود ساقی
باده ناخورده مست خواهم شد
هوش مصنوعی: اگر یار به من نگاهی کند، حتی بدون نوشیدن شراب، به شدت مست و سرمست خواهم شد.
گر ازین دست بادهٔ خواهد
میکش و می پرست خواهم شد
هوش مصنوعی: اگر از این نوع باده بنوشد و به آن عشق ورزد، من هم خواهم شد.
زلفش ار این چنین زند راهم
کافر و بتپرست خواهم شد
هوش مصنوعی: اگر زلف او به این شکل بر سر راهم قرار بگیرد، من هم آمادهام که کافر و بتپرست شوم.
در ره او ز پای خواهم ماند
رفته رفته ز دست خواهم شد
هوش مصنوعی: در مسیر او، به تدریج از پای خودم میافتم و کمکم از دست میروم.
گرچه در عشق نیست گشتم فیض
باز از عشق مست خواهم شد
هوش مصنوعی: هرچند که من در عشق به سر نمیبرم، اما هنوز هم از زیبایی عشق بهرهمند خواهم شد و به نشئهی عشق دلخواهم رسید.