هوش مصنوعی: همه را با محبت و هنر خود نوازش می‌کند و به آنها زندگی می‌بخشد، هرچند که در واقع از خود چیزی نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: او همه چیز را در خود دارد و خود را پایدار و جاودان می‌یابد، در دنیای عشق، مانند بازیکنی در نرد، در حال بازی است.

هوش مصنوعی: هر کس باید با تغییرات زمان، لباس تازه‌ای به تن کند و مطابق با آن تحولاتی را تجربه کند.

هوش مصنوعی: زمانی می‌بیند که با ناز و کرشمه رفتار می‌کند و گاهی هم با دیگران به راحتی نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگاه نیاز به کسی پیدا کند، به درگاه او می‌رود و گاه بر خود می‌بالد و احساس غرور می‌کند.

هوش مصنوعی: دل‌ها گاهی از روی خشم می‌سوزند و گاهی با محبت و نوازش آرام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: هر قلبی برای درمان خود نیاز به دردی دارد و این درد عشق است که به انسان معنا می‌بخشد و او را به فیض می‌رساند.