هوش مصنوعی: دوست از در خانه‌ام وارد شد و در دل شب با زیبایی‌اش پرده‌ای که روی چهره‌اش بود را کنار زد و چهره‌اش همانند خورشید درخشید.

هوش مصنوعی: او هم به دل شکسته آرامش بخشید و هم به روح خسته شادی و نشاط داد.

هوش مصنوعی: در ابتدا با نرمی و مهربانی به دل من نزدیک شد، ولی در نهایت وقتی دل من خواست ناز کند، او همه چیز را از من گرفت.

هوش مصنوعی: من به خاطر ناتوانی و بی‌چاره‌گی به او افتادم و او با نهادن دست بر سرم، مرا سرافراز و بزرگوار کرد.

هوش مصنوعی: به سمت پاییز زندگی‌ام رفته‌ام، در حالی که در بهار جوانی، صد در به روی من باز بود و زیبایی جوانی‌ام مانند گل چهره‌ام را جلوه‌گر می‌کرد.

هوش مصنوعی: گفتم عاشقان چه کارهایی می‌کنند؟ گفت که آن‌ها مانند باران، دل‌های خود را به راحتی می‌گشایند و آزاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: گفتم کسی به مقام پذیرش می‌رسد، که او در جواب گفت: آن کسی که از پذیرش دیگران دوری کند، به چنین مقامی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: گفتم که راز حقیقت را فاش کن، او گفت کسی که از این دو جهان (دنیا و آخرت) عبور کند، می‌تواند به آن برسد.

هوش مصنوعی: پا از گلیم خود فرا تر نگذار، زیرا نمی‌توان به گرد کسی که بر دو جهان حکومت دارد، رسید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهیم به چیزی دست پیدا کنیم، باید امکانات و ابزار کافی داشته باشیم. نمی‌توانیم با کمبودها و محدودیت‌ها به موفقیت برسیم.

هوش مصنوعی: اجازه بده با فروتنی و در عذرخواهی، به درگاه کبریایی بیایم؛ حتی فرشته‌ها نیز با تضرع و humildity در کنار عرش به نماز مشغول هستند.

هوش مصنوعی: هر کس که از سوز دل رنج می‌کشد، به واسطه عشق به محبوب خود، جانش به شدت دچار مشکل می‌شود و آن محبت او را به شدت می‌سوزاند.