هوش مصنوعی: اگر معشوقان بگویند که جان سوخته‌ای را بیاب، من این جان سوخته را با عشق به او می‌برم.

هوش مصنوعی: وقتی که درد جدایی از دوست به من فشار می‌آورد، مثل شعله‌ای می‌سوزم و در حالتی بی‌صدا نفس می‌کشم و به سکوت خود ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: دل من آتشین است و کلماتم از درد آن به سوزش می‌آیند. چگونه می‌توان انتظار داشت کسی عمق این احساس سوخته را درک کند؟

هوش مصنوعی: ای نسیم، خبر برسان به محبوب و بگو که شایسته است بر عاشقانی که دلشان سوخته، رحم و شفقت کند.

هوش مصنوعی: بگو که افرادی با چهره‌های افسرده و سوخته سوال می‌کنند که تو چه مشکلی داری، چرا از حال و روز فلانی که به شدت آسیب دیده خبری نمی‌گیری؟

هوش مصنوعی: ای نسیم، از هم بپاش و بگذار که بدنم پراکنده شود؛ زمانی برای من نگذار که بخواهند استخوان‌های سوخته‌ام را دفن کنند.

هوش مصنوعی: بدن من در آتش عشق او سوخته است، ای پزشک! من به دارویی نیاز دارم که بتواند درد و رنج کسانی که در عشق سوخته‌اند را درمان کند.

هوش مصنوعی: آتش عشق او در قلبم فروکش کرد، حالا نمی‌دانم به کجا بروم و از چه کسی نشانه سوختگی‌ام را بپرسم.

هوش مصنوعی: سوختگان در دل خود داستانی دارند که باید به گوش دیگران برسد. دوستانی که به داغ و سوز دل دچار هستند، می‌خواهم که خبر از حال آنها بدهید.

هوش مصنوعی: اولین کلمه‌ای که از او شنیدم، چنان تأثیری بر من گذاشت که باعث شد دهان و زبانم بسوزد. حالا بگو که این بندگی و آتش را چگونه extinguish کنم.