هوش مصنوعی: چقدر باید بدون نوشیدنی و آهنگ زندگی کنم؟ تا کی باید به امید روزهای خوب گذران عمر کنم؟

هوش مصنوعی: زندگی‌ام به هدر رفت؛ گاهی در خانقاه و گاهی در مدرسه. گاه با دوستانم در حال مستی به سر می‌برم و می‌خواهم که ایام به همین منوال بگذرد.

هوش مصنوعی: در عشق و محبت، گاهی باید از ظواهر و ظاهر سازی‌ها گذشت و به عمق احساسات رسید. ادامه دادن زندگی با تظاهر به زهد و پرهیزکاری، آخر و عاقبت ندارد.

هوش مصنوعی: زندگی من سپری شد و هنوز از زیبایی‌ها لذت نبردم. چندین دوره از زندگی‌ام بدون شادی و نشاط خواهد گذشت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که باده نوشیدم، واعظ به من توصیه می‌کرد که توبه کنم. اما بمان تا حالی که مست شدم بگذرد.

هوش مصنوعی: من هیچ کار دیگری جز مستی نمی‌کنم و تمام کارم همین است. ای ساقی، کمی باده به من بده تا روزهایم سپری شود.

هوش مصنوعی: من با تمام وجود و بی‌تابی، از دل و جانم درخواستی کرده‌ام که به من آرامش بدهی تا این بی‌قراری و ناراحتی‌ام به پایان برسد.

هوش مصنوعی: من به این فکر کرده‌ام که چقدر بیکاری را تحمل کنم، چون به هر کاری که بیفتم، ممکن است این روزهای سخت و گذرا را از سر بگذرانم.

هوش مصنوعی: باید دوباره کارها را به دست بگیرم تا زندگی و عادات روزمره‌ام ادامه یابد.

هوش مصنوعی: از این به بعد، دستان من و موهای سیاه و زیبای معشوقه‌ام در هم گره خواهد خورد، تا چه زمانی بی‌هدف و بی‌فایده، عمر من به هدر برود.

هوش مصنوعی: در ذهنم تصویر یک مجسمه زیبا را می‌سازم تا زمانی که عمر باارزش من بدون دیدن این تصویر نگذرد.

هوش مصنوعی: پس از این، چهره‌ام همچون ماه و موهایم مانند مشک سیاه خواهد بود، تا روزها و شب‌هایم به خوبی بگذرد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم کسی را به دست آورم که بار دیگر بتواند به من زندگی ببخشد. اگر من به حدی ذره‌ای شوم که در زیر پای او قرار بگیرم، حتی اگر از روی من عبور کند، باز هم خوشحال خواهم بود.

هوش مصنوعی: پس از سال‌ها از مرگم، اگر کسی مانند گل معطری بر قبرم عبور کند، به مانند بهشتی برایم خواهد بود.

هوش مصنوعی: در سالی که به ناراحتی و بی‌فایده می‌گذرد، ای فیض! چه فایده‌ای دارد که روزها و شب‌ها را فقط بگذرانم.