هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز دل سرگشته‌ی ما این کشمکش و درگیری را با آن محبوب ندارد.

هوش مصنوعی: آسمان بار سنگین مسئولیت را بر دوش من گذاشته است، در حالی که دیگرانی که در این چرخش زندگی هستند، از این بار سنگین بی‌خبرند و توان تحمل آن را ندارند.

هوش مصنوعی: من بیمار هستم و بیماری من به خاطر دست طبیب است. عجب که خود طبیب نسبت به حال بیمار بی‌توجه است.

هوش مصنوعی: می‌گویند که رنج و سختی تو از دیدار عزیزت به وجود می‌آید، اما این چشمان اشک‌آلود طاقت دیدن را ندارند.

هوش مصنوعی: غمخواری و محبت یار، درمانی برای دل دردناک من است؛ ولی افسوس که آن یار، دل غمخوار و دلسوزی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر عشق تو باعث زینت جانم شود، از دلم بگذر که این همه رنج برایم مهم نیست.

هوش مصنوعی: عاشق شدن را به عنوان یک عیب نمی‌دانم، چرا که هیچ‌کس از زهد و دینداری خود شرمنده نیست.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود همواره به زهد و پارسایی فکر می‌کنی و از آن به عنوان هدفی مقدس یاد می‌کنی، باید بدانی که زندگی و لحظات خوش در یک فضای معنوی چنان‌که باید، بدون دغدغه و سختی ممکن نیست. از زهد و دوری از دنیا بگذر، چون این زیبایی‌های روحانی در جایی که زخم و خاری وجود ندارد، معنا پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: دل غمگین و بیچاره‌ای که غمخوار ندارد، نیازمند کسی است که به فکر حال او باشد و برای درد و اندوهش چاره‌ای بیندیشد.