هوش مصنوعی: گفتم آیا زاهد از زیبایی تو باخبر نیست؟ او پاسخ داد که کسی که نمی‌تواند ببیند، نمی‌تواند تابش خورشید را هم درک کند.

هوش مصنوعی: به کسی که در عشقش تسلیم شده‌ام، گفتم که پایم در گل‌های کوی تو فرو رفته است. او در پاسخ گفت که راهی برای خارج شدن از کوچه عشق وجود ندارد.

هوش مصنوعی: گفتم راه ورود به قلب کجاست و در آن کجاست؟ گفتند: راهی به دل وجود ندارد، زیرا این خانه در ندارد.

هوش مصنوعی: گفتم تو از محبوبان بهترین را انتخاب کرده‌ای. او پاسخ داد که مادر دنیا فرزندی مانند من ندارد.

هوش مصنوعی: گفتم که در آسمان خورشید و ماه می‌درخشند، او پاسخ داد که همچون چهره‌ی تو، هیچ‌یک از آن‌ها نور و زیبایی ندارد.

هوش مصنوعی: گفتم که نشان بده راهی برای رسیدن به تو برای کسانی که دلشان به عشق تو بسته است. او گفت که راه عشق، راهی جز این ندارد.

هوش مصنوعی: به او گفتم که تا کی باید به خاطر غم تو گریه و زاری کنم؟ او پاسخ داد که زاری کردن در دل ما تأثیری ندارد.

هوش مصنوعی: گفتم که عاشق شدن باعث شده تا از خود آگاه نباشم. او پاسخ داد: کسی که عاشق است، نسبت به خود بی‌خبر است.