هوش مصنوعی: از نوشیدن شراب عشق معشوق، سرم حالتی مست و گیج دارد و قلبم نیز در اندیشه و یاد آن دیار است.

هوش مصنوعی: وقتی جان به معشوق برسد، دیگر برای جهان چه کاری باقی می‌ماند؟ یعنی وقتی به محبوب واقعی دست پیدا کردیم، باقی امور و مسائل دنیایی چه اهمیتی خواهند داشت؟

هوش مصنوعی: این سر و دل من هیچ ارتباطی با حال و هوای غم و اندوه ندارند. دل من به این زیبایی و دلنشینی که در برابر من است، توجهی ندارد و تنها به فکر غم و غصه است.

هوش مصنوعی: از سرم دور کن نصیحت‌هایی که می‌گویی، زیرا در این وضعیت، نه ذهنم توان پذیرش دارد و نه دلم آرامش می‌یابد.

هوش مصنوعی: سرم پر از دیوانگی است و دلم سرشار از عشق. نه عقل همراهم است و نه دل در اختیار من است.

هوش مصنوعی: زاهد با ناز و غروری که دارد، از لذت‌های بهشتی بی‌توجه است، در حالی که عاشق دل‌نگران و نگران است و تمام توجهش به زیبایی‌های معشوقه‌اش جلب شده است.

هوش مصنوعی: شما به زاهدان نمی‌توانید غزل و قصیده‌ای بخوانید، زیرا آنچه تو را خوشنود می‌کند، شعر است و زاهد همواره در پی محتوای خشک و بی‌روح است.