هوش مصنوعی: در ذهن من عشق تو زبانه کشیده و در دل من عشق تو قصد تسلط دارد.

هوش مصنوعی: چشم تو به قدری جذاب و مسحورکننده است که مرا از خود بی‌خود کرده و حالت مستی و شوری را در من به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو به دل ما می‌گوید که دلتنگی و عشق به تو را در دل داریم.

هوش مصنوعی: نقطهٔ زیبای تو، همچون دانه‌ای، برای جذب من دامنی از زلف‌های پیچ در پیچ دارد.

هوش مصنوعی: قد سروهای بلند در برابر قامت تو شگفت‌انگیز است و این باعث می‌شود که دیگران به پای تو بایستند و خود را در مقایسه با تو کوچک ببینند.

هوش مصنوعی: به طور ساده می‌توان گفت: در برابر تو، زیبایی ماه چه ارزشی دارد، وقتی که زیبایی تو مانند لعل و شکر است.

هوش مصنوعی: رشک بر این است که خال و چین‌های تو از نور خورشید هم زیباتر است؛ چه جای تعجبی دارد وقتی رخسار تو درخشان‌تر از خورشید باشد.

هوش مصنوعی: چه شگفت‌انگیز است اگر من، دیوانه عشق، به این صفا و زیبایی رشک ببرم؛ چه کسی نمی‌تواند به زیبایی چهره لیلا غبطه بخورد؟

هوش مصنوعی: عجب است اگر قلب من در طول روز، زلف تو را نبیند و شب‌های طولانی یلدا را تجربه کند.

هوش مصنوعی: اگر تیر نگاه تو هر لحظه در دل من فرود آید، همیشه در قلب من جایگاهی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: زاهد نمی‌داند که با ما چه کرده‌ای، او بی‌دلیل از ما شکایت دارد.

هوش مصنوعی: لب‌های شیرینت نمکین شده است، چه تلخی‌ای می‌گویی که غم ما را دارد.

هوش مصنوعی: مراقب باش! کسی که دین دارد، با چشمانش می‌تواند از غم و اندوه خبر دهد.

هوش مصنوعی: دیگر درباره آن محبوب صحبت نکن، چرا که ما از کمال تقوا بهره‌مندیم.