هوش مصنوعی: غرور و خودپسندی ناشی از زهد و عبادت، مانند خشکی است که از رطوبت بی‌بهره است. بیایید با هم بررسی کنیم که حالتی از سرمستی و شوریدگی ما یک حال و هوای دیگری دارد.

هوش مصنوعی: بهشت و لذت‌های آن برای کسی که زیبایی چهره محبوبش را در نظر دارد، اهمیت چندانی ندارد.

هوش مصنوعی: بهشتی در یک سو و عشق در سوی دیگر قرار دارد. من آن کسی هستم که با اراده‌ام می‌توانم باده‌ای را بالا ببرم.

هوش مصنوعی: ما مانند زاهدان خشک به دنیای بی‌روح نچسبیم و به سوی دریاى عشق برویم، زیرا در آن‌جا جواهرات واقعی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر درخت زهد به مقام و مرتبه‌ای بلند برسد، درخت عشق، زیبایی محبوب را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: از زهد و عبادت سرد و خالی، نمی‌توان به دیدار محبوب دست یافت؛ زیرا درخت عشق فقط از آن کسانی ثمر می‌دهد که حقیقتاً عشق را در وجود خود دارند.

هوش مصنوعی: در جمع ما، بهتر است از ملاحظهٔ زهد و تقوا بگذریم، زیرا لذت و خوشی که در گفت‌وگو با ما وجود دارد، حال و هوای دیگری دارد.