هوش مصنوعی: تا وقتی که جان انسان از دنیای دیگر جدا نشده، غم و اندوه این جهان بر دلش تاثیر نخواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دل انسان عاشق او نشود، چگونه می‌تواند به دیگران ارتباط برقرار کند و با آنها یکی شود؟

هوش مصنوعی: برای فدای جان خود در مسیر عشق، باید به مرحله‌ای از شور و شوریدگی رسید که همچون آتش درونی بجوشی و شعله‌ور شوی. بدون این تجربه عمیق، نمی‌توانی جانت را به عشق تقدیم کنی.

هوش مصنوعی: شخصی که احساس درد و رنج نمی‌کند، آرامش و آسایش از دردهای دیگران را درک نمی‌کند. کسی که خودش دردی را تجربه نکرده، نمی‌تواند به درستی به درد دیگران به عنوان یک دارو کمک کند.

هوش مصنوعی: درد، درمان هر چیزی است که خشک و بی‌روح شده باشد. برای اینکه روح انسان را زنده کنی، باید جان خریدارهای درد را بشناسی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مردان و زنان و دزدان در مسیر خدای نابود شده وجود دارند، هیچ چیز ثابت و مشخصی در زندگی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: از دل خود ناخالصی‌های متنوع را پاک کن، و با چشم دل به زیبایی یگانه و بی‌نظیر نگاه کن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ذره‌ای از گرد و غبار وجود دارد، چه زمانی برکات در کنار مردان صالح به ما می‌رسد؟