هوش مصنوعی: ما از خودمان چیزی نداریم و هر چه باشد، باشد. اگر لازم باشد، از سختی‌ها و مشکلات عبور می‌کنیم، هر چه که پیش آید، پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر چه عشق ممکن است مشکلاتی ایجاد کند، اما ما با دل‌و‌جرأت آن را در دل خود می‌کاریم و هر نتیجه‌ای که پیش بیاید، قبول می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اجازه بدهیم از زندگی و دنیا بگذریم و به او برسیم، هر آنچه داریم و هستیم را کنار بگذاریم و تنها به اصل و حقیقت خود توجه کنیم.

هوش مصنوعی: مسیر پرخطری که بینایان و آگاهان به ما نشان داده‌اند را به چشم خود می‌سپاریم و هرچه در آن پیش بیاید، برای ما مهم نیست.

هوش مصنوعی: هرچند کسی به گریهٔ ما اهمیت نمی‌دهد، اما ما باز هم از چشمان خود اشک می‌ریزیم و هر چه پیش آید، پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه شایسته‌ی بزرگی نیستیم، اما از روی ناتوانی، هرچه داریم را در برابر او قرار می‌دهیم و هرچه پیش آید را می‌پذیریم.

هوش مصنوعی: با نیت پنهانی به سوی دشمن، دستی از آستین بیرون می‌آوریم و هر چه پیش آید، می‌پذیریم.

هوش مصنوعی: ما باید از خود دور شویم و در ذهن‌مان تصویری از زیبایی‌ها بسازیم. هر چه پیش بیاید، به آن اهمیت نمی‌دهیم.

هوش مصنوعی: وقتی که بر سر خاک او بیفتیم، قبل از اینکه بمیریم باید برای خودمان عزاداری کنیم. هر اتفاقی که قرار است بیفتد، بیفتد.