هوش مصنوعی: تا کی باید درباره خوبی‌های من و خودسازی‌های تو صحبت کنند؟ ای کاش این شهرت‌های بی‌اساس و بی‌معنا از بین برود.

هوش مصنوعی: چقدر باید تلاش کنیم تا باغی که پر از گل‌های صدق و خلوص است، جلوه‌گری کند و نظر فرشتگان را به خود جلب کند.

هوش مصنوعی: در زندگی ما، چه کسانی وجود دارند که اشتباهات ما را بنویسند و چه کسانی هستند که با اشک پشیمانی، آن نوشته‌ها را پاک کنند؟

هوش مصنوعی: در دل خود رازی داریم که از ترس خجالت، آن را از دیگران پنهان می‌کنیم و فقط خدا می‌داند که چه بر زبان خواهند آورد.

هوش مصنوعی: گروهی سعی می‌کنند کارهای خوب انجام دهند، اما از این می‌ترسند که مورد قبول واقع نشود؛ بنابراین نمی‌دانند چه چیزی را باید جستجو کنند.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه دیگران بخواهند ما را قضاوت کنند و به عمل ما بپردازند، باید خودمان به کارها و رفتار خودمان توجه کنیم و آنها را بسنجیم.

هوش مصنوعی: امروز بیایید تا برکات و موفقیت‌ها را کنار هم جمع کنیم، چرا که فردا از جسم ما و مشکلاتمان، چیزهایی ناخوشایند و زشتی به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: ای فیض! بیا و در غم ارواح ما را با خود ببر تا پیش از آنکه در ماتم اجساد گریه کنیم.