هوش مصنوعی: ای دوست، برو و به من خبر بده که در این لحظه، مرغ صبحگاهی صدا زد. بیا و برایم خانه‌ای بساز و جام شراب را به من بده.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم برای یک لحظه دربارهٔ محبوبم صبر کنم، آیا نگاهی از جانب او به من اجازه نمی‌دهد که از شوق و زیبایی‌اش خوشحال شوم؟

هوش مصنوعی: من جانم را در راه عشق او می‌دهم، هرچند مردم در صبح از عشق پنهانی او ستایش کنند.

هوش مصنوعی: عشقی مرا کشت بی‌اینکه شمشیری به کار ببرد، چشمانش مرا به خاطر مشروب گیج کرده است.

هوش مصنوعی: نگاه من به او مرا کافی است، چرا که در صبحگاهی از زندگی‌ام، جانم را به او تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من در عشق او همیشه مشغول است، چقدر آرامش یافتم وقتی که روح من در سایه‌سار او قرار گرفت.

هوش مصنوعی: هیچ‌گاه خیال او از من جدا نشده است، او همیشه در دل من حضور دارد و از آنجا نمی‌رود.

هوش مصنوعی: اگر بخواهد، می‌تواند دل من را در فراق بسوزاند یا اینکه می‌تواند مرگ من را که حلال است رقم بزند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که عشق واقعی و راز و رمزهای آن تحت قوانین و اصول مشخصی قرار ندارد و نمی‌توان آن را به راحتی درک یا تعیین کرد. عشق چیزی فراتر از قواعد ظاهری است و ابعاد عمیق‌تری دارد که نمی‌توان با قوانین معمولی آن را درک کرد.