هوش مصنوعی: کسی جز تو برایم جان ندارد، ای حلقه‌ی نجات. ای کسی که به فریاد خسته‌گان می‌رسی، به کمکم بیا.

هوش مصنوعی: دلخسته و غمگین من، در اندوه تو، مانند جرس ناله می‌زنم یا مانند کسی که به درگاه یاری می‌طلبد.

هوش مصنوعی: هر لحظه، دلیلی مایه‌ی زحمت و رنج برای من می‌شود و من از این درد و رنج به خدای یاری‌گر پناه می‌برم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی روح را بال همت باز کن تا بتواند از این قفس رهایی یابد یا به درگاه خدای یاری‌جو بپرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه باید بتی را از دل من بگیری؛ یا اینکه خودت آن را بازگردانی.

هوش مصنوعی: برای اینکه زیبایی و نعمت‌های وجودت را درک کنم، باید از خودم غافل شوم، زیرا هیچ کس نمی‌تواند در برابر وجود تو بی‌تفاوت باشد یا به تو پناه نبرد.

هوش مصنوعی: بر دل‌سوخته و بی‌کس رحم کن، زیرا او جز تو یاوری ندارد که به فریادش برسد.