هوش مصنوعی: اگر ببینم که تو را در حالت عشق و شادابی، از خود بی‌خود می‌شوم و طاقت ندارم شراب عشق تو را به طور مداوم بنوشم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به یاد تو بپردازم، در دلم آرزو دارم که از خودم فاصله بگیرم و فقط تو را در ذهن خود داشته باشم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم به نزدیکی تو بیایم، زیرا فاصله‌ام از راه و روش احترام به تو زیاد است.

هوش مصنوعی: مانند میوه‌ای که در بزم عشق تو دلی شاد و سرشار از شادی دارم، و تکرار نام تو برایم خوشایند است.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که سرش در پای تو باشد و خوشا به حال چشمی که صبح و شب تو را ببیند.

هوش مصنوعی: هرگز کسی که یک بار طعم زندگی را بچشد، نمی‌تواند به گذشته برگردد و مانند قبل زندگی کند.

هوش مصنوعی: اگر دل یک مرغی به دام تو بیفتد، او از بند دنیا و آخرت رها می‌شود.

هوش مصنوعی: مبارک است آن پرنده‌ای خوش‌شانس که صبح و شب بر فراز بام تو پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر به جایی برسی که پاهایت بر زمین گذاشته شده است، من آنجا پیشانی‌ام را بر نشانه‌های قدم‌هایت می‌گذارم.

هوش مصنوعی: من جانم را فدای خاک پای او می‌کنم، اما کسی با پیامی به من نزدیک نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دنیا پر از حرف و داستان خواهد شد و مانند نقل‌کننده‌ای، سخنان تو را بازگو می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که در سلامتی است، به خوبی روزهایش را می‌گذرانده و از روزی‌های خوب بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم فیض چگونه می‌تواند انسان را به حالت‌های مختلف مستی ببرد، تو چه کسی هستی یا نامت چیست؟

هوش مصنوعی: من سخن را کوتاه می‌کنم تا کسی نگویید که چرا و چه قدر از این حرف‌های بیهوده می‌زنی.