هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند یک میدان بزرگ است و قامت تو نشانه‌ای از قیامت. بیایید درخشندگی و زیبایی خود را نشان دهی و قامتت را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: دیدار و نزدیکی تو، بهشت و محل خوشبختی است، اما جدایی و دوری از تو، عذاب و جهنم است. نزدیکی به تو نعمتی بزرگ است، در حالی که دوری از تو، هزینه و زیانی به همراه دارد.

هوش مصنوعی: پیوند با تو، مایه‌ی خوشبختی است و دوری از تو، سبب بدبختی. نزدیکی به تو، نشانه‌ی سلامت است، در حالی که جدایی از تو، به دل‌زدگی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای از عمر خود را بدون دیدار تو نمی‌توانم سپری کنم و نمی‌توانم برای باقی‌مانده زندگی‌ام این لحظات را جبران کنم.

هوش مصنوعی: چرا باید تو را سرزنش کنم که من تاب دیدن چهره‌ات را ندارم؟ گناه شب سیاه را که به آفتاب نمی‌رسد، بر خودم نبخش.

هوش مصنوعی: چرا نگران هستی که هزار نفر مثل من از غم بمیرند؟ من نگرانم که مبادا تو را سرزنش کنند.

هوش مصنوعی: من از مرگ ترسی ندارم، چرا که اگر روزی مرا به یاد آوری، تنها غم و اندوهی که داری، افسوس و ندامت بر اعمالت خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی که از درد عشق جان می‌سپارد، اگر غم عشق تو را داشته باشد، این درد او را به فضیلتی بزرگ‌تر می‌رساند.

هوش مصنوعی: اگر با محبت و نیکی با من برخورد کنی، یا حتی اگر با خشم و سخت‌گیری رفتار کنی، هر چیزی که از جانب تو برای من پیش می‌آید، در نهایت به سلامت من می‌انجامد.

هوش مصنوعی: شب جدایی از تو با تمام مهربانی‌هایی که با دل من کرد، قابل محاسبه نیست و تا روز قیامت نمی‌توانم آن را فراموش کنم.

هوش مصنوعی: غصه‌ای که از نگاه و عشوه‌های تو به دل می‌رسد، در روز وصال بسیار شیرین و راحت‌کننده است. این تغییر حال و مزه دل نشان‌دهنده‌ی شگفتی و کرامت تو است.

هوش مصنوعی: برای عشق او چنان جان کن که از مرگ فرار کنی و برای او در پیشگاهش به قربان برو که برایت سلامتی به ارمغان آورد.