هوش مصنوعی: عشق وارد شد و مانع انتخاب شد، در دل آرامش و ثباتی نگذاشت.

هوش مصنوعی: هیچ اثری از جان در بدن باقی نمانده و از خاک تنم هیچ غباری به جا نمانده است.

هوش مصنوعی: چشمان زیبا و دلربایت هرگز در دل هیچ کسی حس خمار و غم را ایجاد نکرد.

هوش مصنوعی: دل من می‌خواست غم تو را پنهان کند، اما این چشمان پر اشک اجازه ندادند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی تو در دل من نمایان شود، اشک‌هایم هیچ اثری از غبار و کدورت باقی نگذاشت.

هوش مصنوعی: از روزگار نمی‌توان پند گرفت، زیرا فرصت برای اندیشیدن و تأمل فراهم نیست.

هوش مصنوعی: دل غنچه‌گون ما بدون اینکه چیزی بگوید، در انتظار خزان بهار نماند و به‌سرعت اندوه خود را نشان داد.

هوش مصنوعی: من به سوی عشق رفتم تا جانم را نثار کنم، اما محبوبم دستم را گرفت و گذاشت که این کار را انجام ندهم.

هوش مصنوعی: به خاطر مشکلاتی که زمانه برایم به وجود آورده، نتوانستم از فیض شکایت کنم و حرف دلم را بزنم.