هوش مصنوعی: پنجاه سال از زمانی که او در دنیا بود گذشت و در این مدت هیچ همتایی برای او پیدا نشده است.

هوش مصنوعی: مردی از چین آمد که هرگز کسی را مانند او ندیده است.

هوش مصنوعی: مردی به نام مانی با دست چرب و نازک خود چیزی را به دست آورده و به دیگران نشان می‌دهد که به هدف خود رسیده است.

هوش مصنوعی: به یک هنرمند گفت که من پیغمبر هستم و از دیگر شخصیت‌های مذهبی در دنیا بالاتر و برترم.

هوش مصنوعی: از چین به نزد شاپور خبر آوردند که برای پیامبری به یاری شاه نیاز است.

هوش مصنوعی: مردی با زبان باز و گویا سخن گفت، اما این سخن باعث شد که جهاندار نسبت به او شک و تردید پیدا کند.

هوش مصنوعی: او به تیزی و هوش خود، بزرگان را فرا می‌خواند و زمان زیادی را صرف سخن گفتن می‌کند.

هوش مصنوعی: از این مرد چینی با زبانی فصیح، من از دین او در شک و تردید افتادم.

هوش مصنوعی: بگویید و از او نیز بشنوید، اما خودتان به حرف‌های او ایمان نیاورید.

هوش مصنوعی: گفتند این فرد فقط به ظواهر اهمیت می‌دهد و ارزش و جایگاه واقعی را نمی‌فهمد.

هوش مصنوعی: زمانی که او را بشنوی و بخوانی، آن گاه که نظرش به تو بیفتد، زبانش باز خواهد شد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا موبد به نزد او بیاید و با او صحبت کند، اما گفتگوی آنها از حد معین فراتر رفت.

هوش مصنوعی: میان سخنان، مانی به خاطر گفته‌های موبد از دین باستانی عقب‌مانده است.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای مردی که فقط به ظاهر اهمیت می‌دهی، به خداوند چرا دست نادان و ناآگاه خود را دراز کردی؟

هوش مصنوعی: کسی که آسمان را خلق کرده، همینطور در همه جا و در هر زمانی نیز آفریده شده است.

هوش مصنوعی: نور و تاریکی در کجا قرار دارد؟ هر گوهری که باشد، جوهر او از همه برتر است.

هوش مصنوعی: روز و شب و دوران آسمان بلند، از تو پناهی می‌گیرد و از تو آسیب می‌بیند.

هوش مصنوعی: تمامی اعمال و کارهایی که در جهان انجام می‌شود، تنها از جانب خداوند است و هیچ کس دیگری نمی‌تواند به طور مستقل کاری انجام دهد.

هوش مصنوعی: به دلیل دلایل ظاهری چرا به گریه بیفتی؟ آیا نمی‌شنوی نصیحت‌های دین‌داران را؟

هوش مصنوعی: همه موجودات و افرد مشابه و همسان هستند و تنها چیزی که اهمیت دارد، عبادت و بندگی توست. بدون این بندگی، هیچ چیز دیگری ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی‌ات را به نمایش بگذاری، شایسته است که از آنچه جنب و جوش دارد، رها شوی.

هوش مصنوعی: این جمله می‌گوید که اگر کسی دلیل و برهانی برای گفتن چیزی نداشته باشد، آن حرف از اعتبار ساقط است و نمی‌تواند مورد پذیرش قرار گیرد. در واقع، برای داشتن یک سخن جدی و قابل قبول، نیاز به دلایل قوی و مستند است.

هوش مصنوعی: اگر نیروی شر و خوبی در کنار هم قرار می‌گرفتند، شب تاریک به اندازه روز شاداب و روشن می‌شد.

هوش مصنوعی: هر سال شب و روز به یک اندازه و به طور مداوم در حال گردش بوده‌ای، نه برفزایشی وجود داشته و نه کاهشی.

هوش مصنوعی: خداوندی که جهان را آفریده است، فراتر از تصور ماست و نمی‌توان او را محدود به زمان و مکان کرد.

هوش مصنوعی: این حرف‌ها فقط از دیوانگان مطرح می‌شود و در این دنیا کسی برای تو یاری نیست.

هوش مصنوعی: بسیاری از مطالب دیگری نیز گفته شده است، که همه آنها به علم و انسانیت مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی به سخنان او توجه می‌کنم، شادی و نشاط جوانی‌ام از بین می‌رود و احساس کسالت به من دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه از خواب و آرامش برمی‌خیزد، دنیای او دچار تغییرات و سختی‌هایی می‌شود.

هوش مصنوعی: پس او دستور داد تا تاش را با خفت و ذلت از درگاه بیرون کنند.

هوش مصنوعی: این مردی که تنها به ظاهر و زیبایی توجه دارد، هرگز نمی‌تواند در خانه‌ای از علم و معرفت جا بگیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که دنیا پر از آشوب و بی‌نظمی است، باید تمام توجه و انرژی‌مان را معطوف دوست کنیم و از آن حمایت کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی باید در جایی که نشسته، سکوت و آرامش را حفظ کند تا دیگران از آن مکان و وضعیت آگاه نشوند.

هوش مصنوعی: در ورودی شهر، آن‌ها بیمارستانی را بنا کرده‌اند و آن را به دیوار شهر نزدیک کرده‌اند.

هوش مصنوعی: دنیا را به خاطر آفرینش خود ستایش کردند و بر روی کشته‌ها خاکی ریختند.