به نظر می رسد بیت های کلیدی این ها هستند:
بر آهیخت رستم یکی تیغ تیز
بدان تا نماید به دو رستخیز
همی‌خواست از تن سرش رابرید
ز گرد سپه این مران را ندید
فرود آمد از پشت زین پلنگ
به زد بر کمر بر سر پالهنگ
بپوشید دیدار رستم ز گرد
بشد سعد پویان به جای نبرد
یکی تیغ زد بر سر ترگ اوی
که خون اندر آمد ز تارک بروی
----------------
بپوشید دیدار رستم ز گرد
چرا چشمان رستم پر از خاک شده بود و نتوانست سعد را ببیند؟
آیا سعد در چشمان رستم خاک پاشید ؟
به نظر نمی رسد که درست باشد که ز گرد سپه این مران را ندید، رستم تجربه جنگ تن به تن بسیار داشته است و این نخستین بار نبوده که پا در میدان جنگ می گذاشته، در هیچ میدان جنگی از «گرد سپه» گریزی نتوانست بود، چگونه در اینجا گرد سپه به خودی خود چشمان رستم را پوشیده ؟

عمر شاهان جهان  سرآمد  و دوره پادشاهی  بسر آمد