هوش مصنوعی: یکی از پهلوانان بزرگ بود که نژاد او به طرخان و بیژن می‌رسید.

هوش مصنوعی: او در شهر سمرقند نشسته بود و به مرزها و ارتباطات چندگانه‌ای که در آنجا وجود داشت، توجه می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که ماهی بدبخت و خودرأی شد، نامه‌ای از او برای بیژن فرستاده شد.

هوش مصنوعی: ای پهلوان که از هیچ آسیبی در امانی، برای تو جنگیدن مفید خواهد بود.

هوش مصنوعی: شاه دنیا با لشکری آماده و با تاجی بر سر و دارای مقام و جایگاه است.

هوش مصنوعی: اگر تو بیایی با سر و تاج و در واقع جایگاهت، این همان گنج و سایه‌ی بزرگی است که برای توست.

هوش مصنوعی: زمانی که بیژن به نامه نگاه کرد، جهان را در برابر چشمانش به مانند ماهی بی‌پروا و سرکش مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: به دستور گفت: ای سرآمدان راستگو، در این ماجرا چه چیزی را در یاد داری؟

هوش مصنوعی: اگر من به کمک قدرت ماهوی سپاه برانم، کارم در اینجا خراب خواهد شد.

هوش مصنوعی: شاه چینی به من بی‌احترامی کرد و من را چاپلوس خطاب کرد.

هوش مصنوعی: اگر این‌طور باشد، او از ترس روزی که به ننگ و جنگ دچار شود، نمی‌تواند چیزی بگوید.

هوش مصنوعی: به او گفتند که تو باید با شهامت و قدرت به این چالش پاسخ بدهی، همان‌طور که یک مرد شجاع و جنگجو باید عمل کند.

هوش مصنوعی: از تو شرمنده‌ام که به کمک موجودی دیگر برگردم و دوباره به حالت قبلی بازگردم.

هوش مصنوعی: به برسام بگو که با نیروهایش به طرف میدان جنگ برود و کمک کند.

هوش مصنوعی: اگر صدای دوست و دشمن را بشنوی، در می‌یابی که چه کسی به تو القا می‌کند که به سمت جنگ بروی. در این میان، شاید بعضی از افراد به دنبال منفعت خودشان هستند و تو را به کارهای بیهوده تشویق می‌کنند.

هوش مصنوعی: بیژن گفت که این فکر و نظر من است و باید بی‌حرکت بمانی و جا به جا نشوی.

هوش مصنوعی: به برسام گفتند تا ده هزار جنگجو را با خنجر آماده کند.

هوش مصنوعی: درون مرو، جنگ و درگیری برپا شد، مگر اینکه گنجینه‌های ایران به دست آید.

هوش مصنوعی: سربازان از بخارا مانند پرندگان به سرعت به سوی شهر مرو آمدند و این سفر تنها یک هفته طول کشید.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، وقتی که خروس می‌خواند، نغمه‌ای از مرز به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: فرمانروای جهان از وضعیت خود بی‌خبر بود و نمی‌دانست که کسانی که در دل ناراحتی دارند، در واقع خواهان بدی برای او هستند.

هوش مصنوعی: در سپیده‌دم، سواری به سمت خسرو در حال حرکت و شتابان می‌باشد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که کسی (ماهو) اعلام می‌کند که سپاهی از ترک‌ها آمده و حالا این سوال مطرح است که شاه چه تصمیمی خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: سرکرده و فرمانده‌ی خانه‌ات مانند پادشاه چین است و سپاهش آن‌قدر قدرتمند است که زمین را تحمل نمی‌کند.

هوش مصنوعی: شاه برآشفت و زره به تن کرد؛ چرا که از تاریکی و ظلمت جهان به شدت نگران بود.

هوش مصنوعی: زمانی که نیروی تهاجمی ترک‌ها را مشاهده کرد، دستش را به سرعت برد و شمشیرش را از میان کشید.

هوش مصنوعی: او با قدرت و شجاعت به میدان نبرد وارد شد، به گونه‌ای که زمین زیر پایش به لرزه درآمد و مانند دریایی عظیم به نظر رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که لشکر ترک به حمله می‌رود، دیگر هیچ قهرمانی پشت سر آن نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: همه بر دور تاجور (پادشاه یا فرمانده) ایستاده‌اند و او را در میان سوارانش قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که ماهوی، پادشاه جهانی را برگرداند، او در درون خود دریافت که نیرنگ و فریب آن به طور مخفیانه وجود دارد.

هوش مصنوعی: ماهوی از نظر فکر و راهی که در پیش گرفته بود، چنین بود که در میان سپاه باقی ماند.

هوش مصنوعی: شاه در میدان نبرد دچار خشم و ناشکیبی شد و به ضربات شمشیر و لگد به دشمنان حمله می‌کرد.

هوش مصنوعی: بسیاری از نام‌آوران و دلیران در این جنگ کشته شدند و وقتی وضعیت بدتر شد و ناامیدی بیشتر شد، نشان از ضعف و شکست به نمایش گذاشته شد.

هوش مصنوعی: در پشت او، افراد زیادی از ترکان قرار دارند و او به طوری است که با کتیغه‌ای از کابل در دست دارد.

هوش مصنوعی: در تصویر زیر، رودخانه‌ای پرجوش و خروش را می‌بینیم که همچون رعد و برق از میان ابرها می‌تازد. در این میان، آسیاب هم بر روی آب در حال چرخش است و به نظر می‌رسد در حال کار کردن بر روی آن آب می‌باشد.

هوش مصنوعی: شاه جهان از قله بلند خود پایین آمد و به خاطر دشمنانش در آسیا پنهان شد.

هوش مصنوعی: سواران به جست‌وجو پرداخته و به سمت او رفتند و همه چیز از زیبایی و جذابیت او پر شد و گفتگوها آغاز گردید.

هوش مصنوعی: شمشیر و گرزی از جنس طلا در اختیار اوست، که نشان‌دهنده قدرت و شجاعت او هستند.

هوش مصنوعی: در جستجوی او، ترک‌ها به شدت هیجان‌زده و پرحرارت شده‌اند و شور و شوقی در آن‌ها به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از خانه، آسیاب آرام گرفته و در کنارش گیاهی خشک و بی‌حرکت، بی‌صدا و بی‌خبر از surroundings است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، قوانین و ویژگی‌ها به گونه‌ای است که انسان‌ها به راحتی می‌توانند فریب بخورند. در حالی که ظواهر و زیبایی‌ها برجسته و جذاب به نظر می‌رسند، اما در واقع، مشکلات و چالش‌های زیادی وجود دارد که فرد را به سمت سقوط می‌کشاند.

هوش مصنوعی: پس از آنکه بخت او بیدار شد، تقدیر و سرنوشت، تخت و مقام او را از آسمان برچید.

هوش مصنوعی: اکنون آسیاب جدیدی برای او آمده است، چرا که نوشیدنی فراوانی دارد و سم آن بیشتر از نوشیدنی است.

هوش مصنوعی: دلی که در دل خانه‌ای پر از فریب و مکر زندانی شده است، چگونه می‌تواند در میان این همه نیرنگ، صدای طبل خوشی را بشنود؟

هوش مصنوعی: شدی نه دور از زندگی، فقط در گوری می‌توانی استراحت کنی و هیچ نشانه‌ای از زندگی و زیبایی نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: گفته شده است که اگر کسی در شرایط سخت و دشواری باشد و نتواند چیزی بخورد، چشمانش پر از اشک خواهد شد تا زمانی که خورشید (امید) دوباره طلوع کند.

هوش مصنوعی: آسیابان صحنه کار خود را باز کرده و در آنجا مشغول به کار است، در حالی که بار و مقداری گیاه نیز به همراه دارد.

هوش مصنوعی: خسرو فردی بی‌ارزش و بی‌محتوا بود که نه دارای تخت و تاج بود، نه ثروت و گنجی داشت، و نه از زندگی لذتی می‌برد.

هوش مصنوعی: تو با دست خودت در آسیا چیزی ساخته‌ای، اما به هیچ کار دیگری پرداخته‌ای.

هوش مصنوعی: چشم‌ات مانند سروی بلند است که بر روی سنگی نشسته، شبیه به کسی است که در مضیقه و تنگنا به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: یک فرمانده با شکوه که تاجی درخشان بر سر دارد و لباسش از پارچه‌ ابریشمی چینی است.

هوش مصنوعی: در این بیت از شاعر، به توصیف شخصی پرداخته می‌شود که بر پایش کفش‌هایی از طلا دارد و بر روی دست‌هایش آستینی زیبای ساخته شده از ابریشم یا وزنی گرانبها پوشیده است. به طور کلی، این تصویر نشان‌دهنده‌ی زینت و زیبایی ظاهری آن شخص است.

هوش مصنوعی: خسرو به او نگاهی کرد و مدتی به او خیره ماند. در این حیرت و شگفتی، نام خدا را بر زبان آورد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای پادشاه زیبا و درخشان، چطور به این دنیای بزرگ رسیدی؟

هوش مصنوعی: به کجا نشسته‌ای که اینجا پر از گندم و خاک و گیاه است؟

هوش مصنوعی: چه مردی با این عظمت و زیبایی که هیچ کس دیگری مانند تو را در این دنیا نمی‌تواند ببیند.

هوش مصنوعی: شاه به ایرانیان اعلام می‌کند که از سپاه توران شکست خورده است و به همین دلیل به آن‌ها خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: آسیابان به شغلش ادامه می‌دهد و می‌گوید که به جز فقر و تنگ‌دستی، هیچ چیزی برای من مناسب نیست.

هوش مصنوعی: اگر نان و نیاز تو با کسالت و دشواری به دست آید، بهتر است که از خوبی‌ها و نعمت‌های کوچکی که در برابر بدی‌ها و دشواری‌ها قرار دارد، بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که این یکی از ابیات شعرای قدیمی است و به موضوع فقر و نیاز مردم اشاره دارد. در اینجا، شاعر می‌خواهد بگوید که در کنار مشکلات و نیازمندی‌های زندگی، چیزی دیگر نیز وجود دارد که مانند خروشان بودن و سرزنده بودن مردم و نیازهای آن‌ها به وضوح در زندگی نمایان است. این نشان‌دهنده احساس دل‌سوزی و توجه به وضعیت زندگانی افرادی است که در تنگدستی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: در طول سه روز، نبردی برای شاه جهان وجود نداشت و او هیچ فرصتی برای پذیرایی و جشن گرفتن نداشت.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: هر چه داری بیاور، خورشید هم با خود می‌آورد و به کار می‌آید.

هوش مصنوعی: مرد بی‌ارزش و بی‌فایده، چیزی را که به دردش نمی‌خورد به او می‌دهد، مانند تره و نان بی‌کیفیت.

هوش مصنوعی: به سرعت به سوی مقصد حرکت کردم و به جایی رسیدم که در آنجا قرار داشت.

هوش مصنوعی: دوستی که به مقام و بزرگی خود می‌بالد، از دیگران فاصله می‌گیرد و فقط به خواسته‌های خود فکر می‌کند.

هوش مصنوعی: هر جا که بروید، کسی را پیدا نکنید که شاه را جز برای خود جستجو کند و چیزی از دنیا برای او نخواهد.

هوش مصنوعی: از آسیابان بپرسید که به کجا می‌خواهی بروی، ای روزبه.

هوش مصنوعی: خسرو به او گفت که در آسیا کسی نشسته است که بر روی گیاهان، رسالت و کار خود را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: به نزدیکی خورشید، همانند سرو بلند و خوش قامت، نگاهم را به سمت بالا معطوف کردم.

هوش مصنوعی: دو ابرو به شکل کمان در آمده و دو چشم مانند گل نرگس، در حالی که لبانش پر از باد است و ابروانش پر از زخم و آسیب هستند.

هوش مصنوعی: اگر به مقصد برسم، تغییراتی در خودم خواهد آمد. بنابراین، اگر با من بمانی، شگفت‌زده خواهی شد.

هوش مصنوعی: من یک چادر قدیمی و کهنه‌ای را جلوتر از خودم قرار دادم تا در زیر آن، نان و غذای خودم را بخورم، که شایسته و مناسب من است.

هوش مصنوعی: پیشوای کاروان به او گفت که از اینجا برو و دربارهٔ ماهوی سوری نیز همین را بگو.

هوش مصنوعی: نباید آن نژاد پلید از این خبر باخبر شود، زیرا می‌تواند باعث ظهور گوهر و ارزش‌های واقعی شود.

هوش مصنوعی: مردی با تجربه و دانا را به یکی از بزرگترین و مهم‌ترین کارها واگذار کردند و او را به جایگاه ویژه‌ای رساندند.

هوش مصنوعی: از کسی که در پی چاره‌ای است، بپرسید که چه کسی را راست و صادق خواسته‌اید.

هوش مصنوعی: او به ترسناک پاسخ داد که من همواره در جستجوی چیزی هستم که بر دوش خود حمل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: با نارضایتی راه ورود به آسیا را باز کردم، زیرا چنان غمگین و خشمگین بودم که مانند خورشید، درد و غم را به وضوح در چشمانم حس می‌کردم.

هوش مصنوعی: دو گل نرگس مانند دو آهو به شدت ترسیده‌اند و دو چشم که از شب گذشته‌اند، سه پاس را می‌نگرند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید طلوع کرد، آسیاب شروع به کار کرد و نان خشک را درست کرد و آن را در جای خود قرار داد.

هوش مصنوعی: هر کسی که نشناخت که خدایی وجود دارد، باید سخنان این آسیابان را بشنود و درک کند.

هوش مصنوعی: تاج او از گوهرهای ارزشمند پر است و مانند دیبای چینی درخشان و زیبا می‌باشد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که بهار در اردیبهشت به اوج شکوه و زیبایی خود رسیده است، در حالی که درخت سرو به عنوان نمادی از آن، در دستان کشاورز رشد نکرده است.