هوش مصنوعی: کاووس شاه دستور داد که هیونی را بیارایند تا به راه بازگردد.

هوش مصنوعی: نویسندهٔ نامه را به جلو دعوت کرد و او را بر روی صندلی طلایی نشاند.

هوش مصنوعی: شخصی با عصبانیت و حالت جنگی نامه‌ای نوشت، زبانی تند و چهره‌ای مانند بادرنگ داشت.

هوش مصنوعی: او ابتدا بر روی آفریننده جهان، یعنی خداوند که مسبب آرامش و جنگ است، ستایش و تحسین کرد.

هوش مصنوعی: خداوند بهرام و کیوان و ماه، همانطور که صاحب نیکی و بدی و همچنین زیبایی و مقام است.

هوش مصنوعی: سپهر و آسمان به فرمان اوست و هر جا نوری وجود دارد، از او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ای جوان، امیدوارم همیشه سالم و با خوشبختی باشی، همچنان که با تاج و تختت زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر در دل تو نظر من تیره و ناخوش شد، به خاطر خواب جوانی‌ات دچار حیرت و سردرگمی خواهی شد.

هوش مصنوعی: شنیدی که دشمنان چه بلایی بر سر ایران آوردند وقتی که در جنگ به پیروزی رسیدند؟

هوش مصنوعی: حالا دیگر دشمن را سرزنش نکن، در این مکان آبرو و حیثیت خود را از دست نده.

هوش مصنوعی: نه در جوانی دل به فریب بسپار، زیرا اگر از چرخ روزگار نصیبی نبری، پشیمان خواهی شد.

هوش مصنوعی: من به خاطر حرف‌های فریبنده‌اش، بارها از مقابله با او دست برداشتم.

هوش مصنوعی: اگر تو را فریب دهد، برایم عجیب نیست. باید از خودم شناختی داشته باشم.

هوش مصنوعی: با من هیچ صحبت از آشتی نشد، تو از فرمان من روی برگرداندی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حتی رستم، که به عنوان قهرمان و شخصیت بزرگ شناخته می‌شود، اگر از گنج و ثروت برخوردار باشد، هرگز از آرزوها و خواسته‌هایش سیر نخواهد شد. این گفته نشان‌دهنده این است که فرد هرچقدر هم که قدرتمند و موفق باشد، باز هم در پی دستیابی به بیشتر و رسیدن به خواسته‌هایش خواهد بود.

هوش مصنوعی: از آن مرد بزرگ، تاج شاهی تو به دست آمد و تو از جنگ و ستیز بی‌نیاز شدی.

هوش مصنوعی: در زمانی که شاه به قدرت و اعتبار خود در کشور احتیاج نداشت و نیازی به جنگ و استفاده از شمشیر نداشت، مقام و آبروی او در جامعه قوی و برقرار بود.

هوش مصنوعی: وقتی طوس، فرمانده، پیش تو بیاید، به اندازه لازم و متناسب با شرایط، کارهایی را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر در حال حاضر به مشکل یا شرایط سختی گرفتار هستی، باید صبر کنی و در عین حال سعی کنی که با آرامش و تدبیر از آن عبور کنی.

هوش مصنوعی: پرستار به هر خواسته‌ای که داری، به زودی آن را به درگاه خدا ارسال خواهد کرد.

هوش مصنوعی: تو با علاقه و محبت نسبت به کار خود، به چیزی که خودت می‌سازی بپرداز و در سخن‌ها جدی و طولانی نشو.

هوش مصنوعی: اگر تو دست به تجاوز و حمله بزنید، از خاک سیاه به سمت رود جیحون پیش خواهید رفت.

هوش مصنوعی: سردار بزرگ هرگز به خواب نمی‌رود، زیرا با تو، افراسیاب، به جنگ آمده است.

هوش مصنوعی: اگر به او عشق داری، نباید اجازه‌دهی که شیطان تو را فریب دهد و به پیمان شکنی وادارت کند.

هوش مصنوعی: ای سپهبد طوس، راه را به طرف خود بگیر و برگرد، ای مرد جنگجو، روز نبرد فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: تو به محفل زیبا رویان پیوسته‌ای و از جنگ و جدل دوری کرده‌ای.

هوش مصنوعی: بر روی نامه‌ی سلطنتی، نشانه‌ای از شاه هیون گذاشتند و سپس با پرواز، مسیر را قطع کردند.

هوش مصنوعی: وقتی نامه به سیاوش رسید، او دید که محتویات آن صحبت‌های ناخوشایندی است.

هوش مصنوعی: فرستاده را صدا زد و از او پرسید و به طور کامل با او صحبت کرد.

هوش مصنوعی: او گفت کسی که با پهلوانی از طوس و کاووس رفته بود، از ماجراها و حقایق آگاه شده بود.

هوش مصنوعی: سیاوش وقتی حرف‌های او را از رستم شنید، غمگین شد و از روی او فاصله گرفت.

هوش مصنوعی: دلش در فکر کار پدر است و به یاد ترک‌ها و دوران نبرد مشغول شده است.

هوش مصنوعی: او می‌گفت که صد مرد دلیر و شجاع از میان خاندان شاه، چنین مشهور و نام‌آور هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که نیکوخواه و بی‌گناه است، اگر به من کمک کنند، به نزد پادشاه می‌فرستمشان.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس دربارهٔ اعمالشان نمی‌پرسد و به آن فکر نمی‌کند، همین که آنان زنده هستند، به دار آویزیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: من چگونه از یزدان عذرخواهی کنم، وقتی که بدی‌های پدرم بر سر من آمده است؟

هوش مصنوعی: اگر به جنگ بروم و در آن بی‌گناه باشم، مانند هراسان و نگران در برابر سپاه شاه توران قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: جهان‌دار از این که به من بد بگویند راضی نیست و می‌خواهد که زبان جمع از من گشوده نشود.

هوش مصنوعی: اگر دوباره به نزد شاه برگردم، سپاه را به سپهبد طوس تحویل می‌دهم.

هوش مصنوعی: از او هم بر تن من بدی می‌آید، چپ و راست را بد می‌بینم و پیش رو هم بد به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از سودابه چیزی جز بدی نمی‌دانم، و نمی‌دانم از خدا چه تقدیری خواهد رسید.

هوش مصنوعی: دو نفر از لشکر کندآوران، مثل بهرام و شنگهٔ شاوران هستند.

هوش مصنوعی: او راز آن‌ها را نزد خود خواند و بعد به ساختن ایوان مشغول شد و آن‌ها را در پیش خود نشاند.

هوش مصنوعی: پس از آنکه رستم به جمع آنها پیوست، او رازهایی را که با هر دو نفر داشت، فاش کرد.

هوش مصنوعی: او به آن‌ها گفت که به خاطر شانس بدی که دارم، به زودی مشکلات زیادی برایم پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: بدان که محبت و مهربانی دل شاه مانند درختی است که پر از برگ و میوه است.

هوش مصنوعی: زمانی که سودابه او را فریب داد، به گونه‌ای به نظر می‌رسید که گویی زهر در او جاری شده است.

هوش مصنوعی: محل آرامش او برای من به ماندن در زندان تبدیل شده و حسرت در دل من جاری است در حالی که بخت و روزگارم سرشار از شادمانی است.

هوش مصنوعی: روزگار به گونه‌ای بر من گذشته است که محبت او همچون آتش بر دوش من سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: من انتخاب کردم که با سختی‌های زندگی مقابله کنم تا از خطرات بزرگ و سنگین دور باشم.

هوش مصنوعی: در بلخ، سپاهی وجود داشت که به اندازه سپهبد گرسیوز، که فردی انتقام‌جو بود، تعداد بسیار زیادی را در بر گرفته بود.

هوش مصنوعی: در شهر سغد، شهریار به شدت کینه‌ای نشسته است و با شمشیری به اندازه صد هزار نفر آماده درگیری است.

هوش مصنوعی: ما به سرعت و مانند باد در زمان نبرد آنها به جلو رفتیم و توقف نکردیم.

هوش مصنوعی: وقتی که تمام کشور هزینه‌ها را پرداخت کرد و هدیه‌ها فراهم شد.

هوش مصنوعی: تمام روحانیون راهی را نشان دادند که ما از این میدان جنگ بازگردیم.

هوش مصنوعی: او از تلاش و زحمت من خوشش نیامد و به همین خاطر به من آزار می‌زند.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از عواقب، تصمیم گرفتم که در جنگ تردید کنم و به این دلیل از قسمی که خورده‌ام، دل بکنم.

هوش مصنوعی: اگر جنگ برای افزایش قدرت باشد، پس مانند گنجی ارزشمند است که کشور را به چنگ می‌آورد.

هوش مصنوعی: چرا باید دل را به کینه پرتاب کنم و خون بریزم؟

هوش مصنوعی: هر چه از خداوند به ما می‌رسد، نباید به طوری بی‌جهت و زیاد ایراد کنیم و انتقاد کنیم. بلکه باید آموخت که پذیرای سرنوشت و تقدیر خود باشیم.

هوش مصنوعی: دو جهان نیاز او را از من می‌گیرد، اما من می‌خواهم به آرزوی دل‌خواسته‌ام برسم و بمانم.

هوش مصنوعی: ای کاش هرگز به دنیا نمی‌آمدم، زیرا اگر به دنیا آمدم، مرگ را نیز باید در کنار خودم ببینم.

هوش مصنوعی: انسان باید در زندگی با مشکلات و دردسرهای فراوانی روبه‌رو شود و از تلخی‌های زندگی نیز تجربه کسب کند.

هوش مصنوعی: من با خداوند عهد و پیمانی بسته‌ام و به او سوگند خورده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر از راستی و حقیقت فاصله بگیرم، مشکلات و کاستی‌ها از هر سو به سراغم خواهند آمد.

هوش مصنوعی: در جهان شایع شده است که ما با شاه ترکان مواجه شدیم و گفتگو کردیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که درباره‌ام بد بگوید، به هر جا که بخواهد، زبانش را باز می‌کند و سخن می‌گوید، ولی من باید به او پاسخ دهم و واکنشی مناسب نشان دهم.

هوش مصنوعی: به انتقام برگشتن، از دین فاصله گرفتن و جدا شدن از همه چیز، یعنی از آسمان و زمین کناره‌گیری کردن.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که خداوند این حال و روز من را بپسندد، در حالی که چرخ فلک روزگار اینطور برمی‌گردد؟

هوش مصنوعی: در جستجوی کشوری هستم در این جهان که نامم از کاووس پنهان بماند.

هوش مصنوعی: زمانه به گونه‌ای روشن و واضح است که به دست خداوند، فرمانروای جهان، اداره می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره شده که اگر کسی درک و آگاهی نداشته باشد، نمی‌تواند از چیزها بهره‌مند شود و آن‌ها را بشناسد. به عبارت دیگر، برای درک و شناخت خوب، لازم است که آگاهی و دانش کافی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: قباد آمد و رفت و دنیا را به او سپرد، و حالا نیز باید او را از جمله کسانی به حساب آورد که رفته‌اند.

هوش مصنوعی: ای مشهورترین زنگه شاوران، خود را با زحمت و تلاشی سخت بیارای.

هوش مصنوعی: به جایی که افرسیاب است برو، بی‌درنگ حرکت کن و وقت را هدر نده.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که انسان، به ویژه کسانی که در موقعیت‌های بالای اجتماعی و اقتصادی قرار دارند، در واقع در حین تلاش برای به دست آوردن اموال و قدرت، به نوعی در بند و وابسته به خواسته‌ها و نیازهای خود هستند. آنها در جستجوی ثروت، مقام و اعتبار به نوعی خود را در این درخواست‌ها گرفتار می‌کنند و نمی‌توانند از این وابستگی‌ها رهایی یابند.

هوش مصنوعی: ببر این جمله را تا پیش او بگو و بپرس که چرا ما چنین حالتی به خود گرفتیم.

هوش مصنوعی: بهرام به گودرز دستور داد که این فرمانده مشهور را به لشکر و مرز معرفی کند.

هوش مصنوعی: من تو را به نگهبانی گنج و فیل‌ها سپردم، بمان تا فرمانده‌ی طوس بیاید.

هوش مصنوعی: به او بگو که در این گروه، همه امور به خوبی و به سامان انجام شده است.

هوش مصنوعی: هر چه از گنج، تاج و تخت داری، یکی یکی آن‌ها را بشمار و برشمر.

هوش مصنوعی: هنگامی که بهرام سخنان او را شنید، دلش نگران و آشفته شد و به فکر مراقبت از او افتاد.

هوش مصنوعی: باران خون بر سرزمین شاوران بنفریده ببارید.

هوش مصنوعی: هر دو به خاطر حرف‌های او غمگین و ناراحت شده‌اند و در کنار هم نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: به او گفتند که این نظر درست نیست و تو جایی در این دنیا بدون پدر نداری.

هوش مصنوعی: یک نامه برای شاه بنویس و دوباره از او طلب کن که قهرمان را برگرداند.

هوش مصنوعی: اگر جنگ لازم باشد، به خودت نگو که نباید بروی و در دل و اندیشه‌ات درنگ نکن.

هوش مصنوعی: چهره عبوس و غمگین خود را بر ما مگردان، زیرا مانند درختی بزرگ که به بار نشسته، دوران خوب و خوشی برای ما نیز فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: دو دانشمند نتوانستند به پیامی دیگر و متفاوت درباره رازهای زندگی و جهان بزرگتر گوش دهند.

هوش مصنوعی: او گفت: من فرمان شاه را اجرا می‌کنم، زیرا این فرمان از خورشید و ماه نیز بالاتر است.

هوش مصنوعی: اما به اراده خدا، دلیران مانند شیر و فیل از علف و خاشاک دورند.

هوش مصنوعی: کسی که از فرمان خدا سرپیچی کرد، به شدت پریشان و آشفته شد و ناتوان از کنترل خویشتن گردید.

هوش مصنوعی: باید برای رسیدن به هدف، با تمام قوا و حتی به قیمت خونریزی و کینه‌ورزی، تلاش کرد و دو سرزمین را به سمت مقصد هدایت کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که: پس از آن، چه کسی می‌داند که در این نبرد زندگی، روزگار چگونه بر سر هر کس خواهد آورد و چگونه او را به سمت سرنوشت خود هدایت خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: او برای آوازخوانی، حتی به سخنانی که فراموش کرده، بازمی‌گردد و آن‌ها را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: خشم و عصبانیت باعث شد که اشک غم بر چهره‌اش بنشیند.

هوش مصنوعی: اگر دل‌تان از من آزرده شد، دیگر به حرف‌هایم گوش ندهید و از من دور شوید.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به عنوان نماینده و راهنمای خود در این دشت زیبای پرده‌سرای فعالیت کنم.

هوش مصنوعی: سیاوش وقتی به این سوال پاسخ داد، دوباره احساس نگرانی و ناراحتی کرد و جانش به شدت مضطرب شد.

هوش مصنوعی: از ترس جدایی او، اشک باریدند مانند کسانی که بر آتش داغ در حال کباب شدن هستند.

هوش مصنوعی: چشم بد روزگار به خوبی می‌بیند که در دل پادشاه چه چیزی نهفته است.

هوش مصنوعی: اگر دل شاد نباشد، حتی دیدن معشوق برای بدن هم ممکن نخواهد بود؛ اشک‌ها و غم‌ها از کار او می‌ریزند.

هوش مصنوعی: زنگه می‌گوید که ما به عشق و محبت فرمانده‌مان، قلب‌هامان را پر از احساس کرده‌ایم و خود را به او وابسته می‌دانیم.

هوش مصنوعی: جان و تن ما فدای تو باد و تا زمانی که زنده‌ایم به این پیمان پایبند خواهیم بود.

هوش مصنوعی: وقتی از نیکوکار پاسخی مناسب دریافت کرد، با زنگه بیدار شاه چنین گفت.

هوش مصنوعی: به کسی که بر شاه توران فرماندهی می‌کند بگو که از این کار ما چه نتایجی بر او آشکار شده است.

هوش مصنوعی: این آشتی که بین ما برقرار شده، برای من مانند جنگ است. تمام لذت‌ها و شیرینی‌های تو برای من مانند درد و زهر می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر از پیمان تو جدا شوم، از هیچ چیز تهی نخواهم ماند و حتی اگر دور از تخت ماه بروم نیز احساس کمبود نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: خداوند، حامی من است و زمین و آسمان همچون تاج و تختی برای من هستند.

هوش مصنوعی: از دیگر نکاتی که باید توجه کرد، این است که کار ناپسند به سمت پادشاهان و فرمانروایان نرود.

هوش مصنوعی: کسی را به کمکی بفرست تا من به جایی برسم که خداوند برای من قرار داده است.

هوش مصنوعی: من در جستجوی کشوری هستم در جهان که نام من در آنجا از کاووس پنهان بماند.

هوش مصنوعی: من از صحبت‌های او که ناشی از خوی بدش است، چیزی نمی‌گویم و مدتی هم از او فاصله می‌گیرم.

هوش مصنوعی: گروهی از سواران مشهور به اصرار و با نام فراوان، به نزد شهریار رفتند و او را به اسارت گرفتند.

هوش مصنوعی: وقتی که فرمانده ترکان به شهر رسید، صدای بلندی بلند شد و دیده‌بان او این را دید.

هوش مصنوعی: یک شخصیت بزرگ و معتبر به نام «طورگ» به دنیا آمد که او جنگجویی شجاع بود.

هوش مصنوعی: زمانی که زنگه به نزد شاه رسید، سپهدار از جای خود برخاست و به او احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: او را به آغوش کشید و با محبت و ارادت با او رفتار کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که او در کنار شاه نشسته بود، پیامی ارسال کرد که در آن تمام سخن‌ها را به او یادآوری کرد.

هوش مصنوعی: وقتی افراسیاب این را شنید، دلش پر از درد و غم شد و به شدت مضطرب و نگران شد.

هوش مصنوعی: فرمان دادند که برای او مکانی بسازند و مطابق شایستگی‌اش از او پذیرایی کردند.

هوش مصنوعی: وقتی بزرگترها آمدند، جای صحبت خالی شد و او با نام آشنای رئیس روستا رفت.

هوش مصنوعی: ازکاووس و سخنان بی‌پایه‌اش، و از ذات بد و افکار و خویش او می‌گوید.

هوش مصنوعی: او مدام صحبت می‌کرد و چهره‌اش از اندوه و غم به شدت گرفته بود، دلش پر از درد و غم سیاووش بود.

هوش مصنوعی: فرستادن زنگ آهنگ شاوران، همه جا را از گوشه‌ای به گوشه دیگر یادآوری کرد.

هوش مصنوعی: از کسی پرسیدند که چگونه می‌توانیم به این مشکل رسیدگی کنیم و برای پیدا کردن راه‌حل چه اقداماتی باید انجام دهیم؟

هوش مصنوعی: به او گفتند که ای پادشاه جاودانه، همیشه به خوبی و خوشی زندگی کن تا زمانی که زندگی به تو اجازه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تو در هر کاری از ما باهوش‌تر و توانمندتری هستی.

هوش مصنوعی: گمان و قلب و علم و نظر من این‌گونه است، فکر و اندیشه در جای من قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در جهان توانایی نیک‌کردن داشته باشد، چه به صورت آشکار و چه به شکل پنهان، می‌تواند تأثیرگذار باشد.

هوش مصنوعی: از این شاهزاده هیچ چیزی را به دست نیاورند، چه از گنج‌های او باشد و چه از زحمت‌ها و سختی‌هایی که کشیده است.

هوش مصنوعی: من شنیدم که در دنیا هیچ‌کس مانند او از بزرگان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به بالاترین سطح رفته و دیدار کنیم، با آرامش و با در نظر گرفتن فرهنگ، با اندیشمند و شایسته برخورد کنیم.

هوش مصنوعی: هنر و هوش فردی ارزشمندتر از اصل و نسب اوست، زیرا ممکن است فردی از خانواده‌ای بزرگ و معتبر به دنیا آمده باشد، اما اگر هنری نداشته باشد، ارزش او کمتر از کسی است که با توانایی‌ها و خلاقیتش خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: به جای شنیدن، اکنون دیدن اهمیت بیشتری دارد و دیدن می‌تواند ارزشمند و سلطنتی باشد.

هوش مصنوعی: اگر خود هنر نمی‌داشتی، چگونه می‌توانستی این همه نام‌آور را از خون پدرت به ارث ببری؟

هوش مصنوعی: او ناراحت شد و تاج و تخت را رها کرد و به این شیوه از تو راهی می‌طلبد.

هوش مصنوعی: این خوب نیست که از راه عقل عمل کنیم و اجازه دهیم که آن نامور از این سرزمین عبور کند.

هوش مصنوعی: اگر تو از سوی بزرگ‌ترها مورد سرزنش قرار بگیری، آنچه او به تو می‌گوید، ممکن است برای تو سنگین و ناراحت‌کننده باشد.

هوش مصنوعی: کاووس که به سن پیری رسیده بود، از تخت سلطنت پایین آمد و روزگارش سپری شد.

هوش مصنوعی: سیاوش جوان است و با ویژگی‌های برجسته‌ای که دارد، مانند تاج و تختی زیبا، به او شایستگی و مقام می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه تصمیمی عاقلانه بگیرد، آن را در قالب یک نامه مفید می‌نویسد.

هوش مصنوعی: همان‌طور که نوازنده، فرزندش را با محبت و لطافت نوازش می‌کند، حکمت و دانش نیز جوانان هوشمند و خردمند را پرورش می‌دهد و به آن‌ها رشد می‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی در این سرزمین جایی ایجاد کند که در خور آن کشور باشد و شایسته آنجا را حفظ کند.

هوش مصنوعی: دخترش را به خوبی و با احترام بزرگ کند و او را با ناز و آبرو نگه‌دارد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که آیا ممکن است کسی در نزدیکی شاه باقی بماند و سرزمین و خانه‌اش را به مکانی امن و آرام تبدیل کند؟

هوش مصنوعی: اگر دوباره به سوی پادشاه بازگردی، این برای تو بهتر از روزگاری خواهد بود.

هوش مصنوعی: در میان بزرگان جهان، شایسته است که از شاه زمین سپاسگزاری شود و برای او تحسین و ستایش صورت گیرد.

هوش مصنوعی: تنش و جنگ بین دو کشور فقط زمانی پایان می‌گیرد که شخصی منصف و دادگر در میان بیاید و به حل و فصل مسائل کمک کند.

هوش مصنوعی: این نتیجه‌ای است از عدالت خداوند که دنیا به چنین وضعیتی دچار شده و در حال حاضر درگیری و جنگ در آن حاکم است.

هوش مصنوعی: وقتی رهبر به حرف‌های بزرگ‌ترها گوش داد، همه تجربیات و واقعیت‌ها را نیز مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او در آن لحظه دربارهٔ خوب و بد فکر می‌کند و بر اساس گمانش به این اندیشه می‌رسد.

هوش مصنوعی: پیران، که از سن و تجربه بالایی برخوردارند، به خوبی می‌دانند که همه چیز در دنیا زیبا و دلپذیر است و به همین دلیل پاسخ دقیقی می‌دهند.

هوش مصنوعی: اما شنیدم یک داستان که در این مورد با این نظر موافق است.

هوش مصنوعی: زمانی که یک شیر نر را مانند یک بچه بزرگ کنید، وقتی دندان‌هایش تیز شد، انتقام و قدرتش را نشان خواهد داد.

هوش مصنوعی: وقتی او با قدرت و توان به پا می‌خیزد، به سوی پروردگارش روی می‌آورد و از او کمک می‌طلبد.

هوش مصنوعی: پیران به او گفتند که در عقل و خرد چیزی وجود دارد که می‌تواند سلطنت و قدرت را به دست آورد. بنابراین، باید به آن توجه کرد و به آن نگاه کرد.

هوش مصنوعی: کسی که از پدرش بدی و ویژگی‌های ناپسند را نمی‌گیرد، چه چیزی از او می‌توان توقع داشت که بداند و بد رفتار کند؟

هوش مصنوعی: حواست باشد که کاووس، برنامه‌ریزی شده برای یک دوره طولانی، حالا که خود نیز به سن پیری رسیده، باید از زندگی پا به سن گذاشته‌اش جلو برود و عبور کند.

هوش مصنوعی: سیاوش دنیایی وسیع و پر از ثروت و راحتی را به دست خواهد آورد، با کاخ‌ها و بناهای بزرگ و زیبا.

هوش مصنوعی: دو کشور و تاج و تختی در اختیار تو است، اما تنها کسی می‌تواند به آن دست یابد که به راستی خوشبخت باشد.

هوش مصنوعی: وقتی افراسیاب این حرف را شنید، نظری حساب شده و با دانش را مطرح کرد.

هوش مصنوعی: دبیر با تجربه و عالم را به حضور خواند و او شروع به صحبت کرد و سخنانی را بیان کرد.

هوش مصنوعی: نخستین کسی که قلم را به دست گرفت و بر روی کاغذ نوشت، به شدت تحت تأثیر خوشبوکننده‌ای مانند عطر عنبر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: جهان‌آفرین مورد ستایش قرار گرفت و بزرگی و دانش او به نمایش گذاشته شد.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان به جایی بالاتر از او فکر کرد و چه زمانی می‌توان به بندگی او امیدوار بود؟

هوش مصنوعی: خداوند زندگی و روح است و حکمت را به انسان خردمند عطا کرده است، او را پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: از او برای شاهزاده دعای خیر و خوشبختی و پیروزی بخواهید، همان‌طور که خداوند به گوپال و شمشیر و کلاه خود برکت داده است.

هوش مصنوعی: خداوند دارای حیای زیاد و کسی است که از ظلم و ناعدالتی دلش می‌لرزد و دستش پاک و خالی از بدی است.

هوش مصنوعی: من از گوشه‌ای به گوشه دیگر پیام بیداری دل‌ها را شنیدم، همچون صدای زنگی که در دستان چنبره‌زنان طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: دل من از اینکه شاه جهان به‌طور پنهانی با تو چنین شتابان شده، غمگین است.

هوش مصنوعی: اما در این دنیا، خردمند با بخت بیدار غیر از پادشاهی و جهان‌داری چه چیزی را می‌تواند جستجو کند؟

هوش مصنوعی: تو اگر این‌قدر زیبا و آراسته‌ای، به خاطر این است که یا پادشاهی یا به خاطر خواسته‌هایت.

هوش مصنوعی: همه مردم شهر توران، به خاطر من به نماز مشغولند و تنها عشق تو، نیاز من است.

هوش مصنوعی: تو فرزند من هستی و من به عنوان پدر، با تمام قدرت و حمایت در کنارت هستم.

هوش مصنوعی: بدان که روزی کاووس با محبت و مهر بر تو لبخند زد و چهره‌اش را به رویت گشود.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم در گنجینه‌ای که بسته است را باز کنم و تاج و تخت را به تو بسپارم؟

هوش مصنوعی: من تو را با آسایش و بدون زحمت بزرگ می‌کنم، چون یادگاری از خودم در این دنیا برایت باقی می‌گذارم.

هوش مصنوعی: وقتی از سرزمینم بگذری، در دنیا از من بدگویی خواهند کرد و بزرگان و پیشینیان را سرزنش خواهند کرد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از این راه سخت عبور کنی، باید پیرو دستوری باشی که از جانب خداوند آمده است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف، باید از مسیرهای دشوار و غیرمعمول عبور کرد. تنها با جستجوی عمیق و تلاش می‌توان به مکان‌های نو و ارزشمند دست یافت.

هوش مصنوعی: به خاطر نعمت‌هایی که خدا به تو عطا کرده، نیازی به کسی نداری. در اینجا بمان و با خوبی و مهربانی زندگی کن.

هوش مصنوعی: تو در میان سپاه و گنج و شهر قرار داری، پس نباید بهانه‌ای برای ترک این موقعیت پیدا کنی.

هوش مصنوعی: زمانی که تصمیم به آشتی با پدرت بگیری، من تو را به تاج و کمربند زرین خواهم سپرد.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی از اینجا به ایران بروی، با لشکری که دارم، با دل‌سوزی برایت راهی را هموار می‌کنم.

هوش مصنوعی: دیگر نباید با پدرت جنگ کنی، زیرا که این نبرد قدیمی خسته‌ات کرده و سرش را از جنگ پُر کرده است.

هوش مصنوعی: اگر در آتش ببیند پیرمردی برای رسیدن به آرزوهایش تلاش کند، آتش ناشی از آن تلاش به‌طور طبیعی از ناتوانی و رنج او به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: تو دارای ایران، ثروت و نیروی نظامی هستی که می‌تواند کلاه (نماد قدرت یا احترام) را از یک کشور به کشور دیگر منتقل کند.

هوش مصنوعی: من از خداوند پاک قبول کردم که باید در زندگی تلاش کنم و به خوبی رفتار کنم؛ هم در روح و هم در جسم.

هوش مصنوعی: من نمی‌گویم که بدی را بسازم و دل خود را به فکر در مورد بدی نیازمند کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که شاه نامه را با مهر خود مهر کرد، دستور داد تا زنگی که نشان‌دهندهٔ خوش‌خواستی و نیکی است، به صدا درآورند.

هوش مصنوعی: به زودی یکی با لباس زیبا و زرق و برق‌دار، به سفر خواهد رفت.

هوش مصنوعی: یک اسب سنگین‌بار به سرعت به سمت بالای گردنه آمد و زنگوله‌هایش به صدا درآمد.

هوش مصنوعی: زمانی که به نزدیک تخت سیاوش رسید، آنچه را که پرسید، گفت و آنچه را که شنید و دید، مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: سیاوش از یک سو خوشحال شد، اما از سوی دیگر پر از درد و ناله گشت.

هوش مصنوعی: برای اینکه دشمن را به دوست تبدیل کنیم، باید از آتش جنگ و دشمنی گذر کنیم، به‌طوری‌که وزش باد سرد آن را آرام کند.

هوش مصنوعی: کسی نامه‌ای به پدرش نوشت و در آن به یادآوری همه چیزهایی پرداخت که در سفر به آنها برخورد کرده و تجربه کرده است.

هوش مصنوعی: من در جوانی به تجربه‌های زیادی دست یافتم و در مورد خوبی‌ها و بدی‌ها بیشتر آموختم.

هوش مصنوعی: یکی از زنان، مانند مغز پادشاهی، دل من را در خفا روشن کرد و شاداب ساخت.

هوش مصنوعی: در آغاز، شبستان او برایم تبدیل به درد و رنجی شد، به گونه‌ای که دل شکسته‌ام را باید با خون شستشو داد.

هوش مصنوعی: باید بر کوه آتش قدم می‌زدم، در حالی که آهویی در دشت به شدت گریه می‌کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر ننگ و ذلت، با عزت و اعتماد به نفس به جنگ آمدم و مانند نهنگی مقتدر و بزرگ، با قدرت و شکوه وارد میدان شدم.

هوش مصنوعی: دو کشور به صلح رسیدند و دل پادشاه خوشحال شد، مانند تندی و برندگی شمشیر.

هوش مصنوعی: هیچ کاری که به آن خوشایند نیست، انجام نمی‌شود، و همانطور که قبلا بود، همچنان در بند و محدود باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی چشم او از دیدن من سیر شد، دیگر دیدن تصویر من برایش طولانی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: از خوشحالی نگذار دل او را، من در لحظه‌ای چون اژدهایی از غم رها شدم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که چه سرنوشتی برای من در نظر گرفته شده است، این که از عشق و دشمنی در دل آسمان چه رازی نهفته است.

هوش مصنوعی: بهرام را دستور داد که در جهان، زندگیش را تازه و مملو از شادی کند.

هوش مصنوعی: من تو را به مقام و جایگاه بالا و پر زرق و برق سپردم، همان‌طور که یک گنج ارزشمند و تخت سلطنت را حفظ می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی پرچم و سواران و فیل‌ها به این سمت می‌آیند، فرمانده طوس نیز در اینجا حضور دارد.

هوش مصنوعی: این‌گونه پذیرفته شده است که او را به سرنوشت بسپارید. تو با دل بیدار باش و به گذر زمان توجه کن.

هوش مصنوعی: از چشمانشان اشک زردی جاری است، مانند خون. انسان‌های نیکوکار و شجاعی که دچار سرما و سختی شده‌اند.

هوش مصنوعی: او از میان سپاه، سیصد سوار را انتخاب کرد که همه‌ی آن‌ها شجاع و آماده‌ی جنگ بودند.

هوش مصنوعی: صد اسب گزیده با زین طلایی و پشتیبان آنها، با کمربند زرین، صد خدمتکار آماده‌اند.

هوش مصنوعی: او دستور داد که سلاح و زره و کمربند را به‌پیش او بیاورند و آنها را شماره کنند.

هوش مصنوعی: در خانه من نیز آنقدر چیزی وجود داشت که به درد می‌خورد، از طلا و جواهرات سلطنتی.

هوش مصنوعی: پس از آن، چندین سخن مهم و ارزشمند را برای افراد با موقعیت و قدرت بیان خواهد کرد.

هوش مصنوعی: پیران به این صورت گفت که از نزد افراسیاب عبور کرده و اکنون در کنار این آب ایستاده است.

هوش مصنوعی: کسی پیامی به من داده که آرامش و امنیت من وابسته به دوستی با جمعی از افراد است.

هوش مصنوعی: اکنون مشغول آماده کردن استقبال شما هستم و باید بدنی در اینجا حضور داشته باشد.

هوش مصنوعی: همه به سمت بهرام نظر دارند و دل‌ها از سخنان او منحرف نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: همه موجودات زمین به خوبی و عظمت سالار بخشنده خود احترام می‌گذارند و او را می‌پرستند.