مصرع اول برنیامد صحیح است.

بسی برنیمد برین روزگار-->بسی برنیامد برین روزگار
سخن گفتن ززم و راندن سپاه--> سخن گفتن رزم و راندن سپاه
جهانی به آیین بیراستند-->جهانی به آیین بیاراستند
چو شب گذشت پیدا و شد روز تار-->چو شب گشت پیدا و شد روز تار
و گویا از این دست زیاد است

طراز جدا از اینکه به معنی نقش و نگار پارچه و حاشیه و قسم و نوع است در اینجا به معنی خود ریسمان به کار رفته پس طراز نخ میشود ریسمان نخ

جمشید مخترع ادوات جنگی بوده خوانده ام که برای اولین بار شراب بطور تصادفی در زمان او کشف شد وقتی چندین سال بیماری و مرگ در مردمانش روی نداد به خود غره میشود و ظلم و ستم پیشه میکند که سرانجام با کمک مردم و به دست ضحاک به دو نیم میشود ولی عجیب گره خوردن و تشابه وی با سلیمان است تا جایی که انگشتر سلیمان را به جمشید نسبت میدهند و جام کیخسرو را به سلیمان ..

باسلام و احترام
مطابق شاهنامه ی بمبئی و امیر بهادر:
بدو گفت سودابه گر گفت من
پذیرد شود رای او جفت من
و این بنظر من صحیح تر است چراکه سودابه میگوید اگر او نظر مرا بپذیرد و رأی او با نظر من یکی گردد
سودابه در پی جلب نظر سیاوش است نه کیکاووس
در کل من شاهنامه چاپ بمبئی که استاد بهار بران حاشیه ها نوشته اند و همچنین امیر بهادر را بیشتر از بقیه دوست دارم و بنظرم صحیح تر است

این بیت به چه معناست ؟
مرا دخترانند مانند تو
ز تخم تو و پاک پیوند تو

الهه عزیز، در این بیت:
مرا دخترانند مانند تو
ز تخم تو و پاک پیوند تو
سودابه خطاب که کیکاووس میگوید من دخترانی دارم که از نژآد تو هستند (کیکاووس پدر آن دختران است) و مانند تو نژآد شاهی دارند و اصیل هستند. و سودابه به نوعی آنها را مواردی بسیار مناسب برای ازدواج با سیاوش میداند.
شاید امروزه عجیب باشد که ازدواج برادر با خواهر یا ازدواج محارم با هم صورت بگیرد. اما در ایران باستانبه ویژه قبل از ظهور اشو زرتشت بزرگ، بنظر میرسد این مساله امری متداول بوده است.
در بخش هایی از گات ها که استاد پورداوود عزیز تالیف فرموده اند نیز در این باره قوانین و نکاتی آمده است.
در کتاب باستانی وندیداد که امروزه قسمتی از آن در گات ها موحود است، سر فصلی درباره ازدواج با محارم موجود بوده است. البته بسیاری از مغان و موبدان نظر دیگری دارند و توضیح میدهند که ازدواج با محارم در مکتب و دین زرتشتی وجود ندارد.
این را اساتید بزرگوار باید نظر دهند.
اما در قسمتی از شاهنامه که این مساله مطرح میگردد، مشخصا ازدواج با محارم امری عادی بوده است.
قبل تر، در داستان ضحاک، ضحاک با دو خواهر همزمان همخوابه است و فریدون نیز با همین دو خواهر (شهرناز و ارنواز) همبستری میکند که سلم و تور از یکی از خواهران و ایرج از خواهر دیگر متولد میگردند.
بعد تر نیز آمده است که بهمن با دخترش همای چهرزاد ازدواج میکند.
بنده حقیر در این زمینه بسیار کم اطلاع هستم. از اساتید استدعا دارم چراغ دانش را بیافروزند.

ز هر سو بیورد آوردنی ز هر سو بیاورد آوردنی

جهانی به آیین بیراستند ---> جهانی بآیین بیآراستند

براندوه مشک و می و زعفران ---> براندوده مشک و می و زعفران

وزان پس بیمد بر شهریار ---> وزان پس بیآمد بر شهریار

بییم کنم هر چه او کرد یاد ---> بیآیم کنم هر چه او کرد یاد

بیرای دل را به دیدار نو ---> بیآرای دل را به دیدار نو

به دیبا بیراسته شاهوار ---> به دیبا بیآراسته شاهوار

نیمد ز دیدار آن شاه سیر ---> نیآمد ز دیدار آن شاه سیر

ز هر سو بیرای و بپساو دست ---> ز هر سو بیآرای و بپساو دست

در پاره ای  نویسه ها چنین امده

بهشتم بفرمود تا تاج زر

زمین گورستان و زرین کمر

نبشتند منشور بر پرنیان

به رسم بزرگان و فر کیان

زمین گورستان ورا داد شاه

که بود او سزای بزرگی و گاه

زمین گورستان بد از  پیشتر

که خوانی ورا ماوراء النهر بر

گمانم گورستان (گُرستان) نام دیگر خوارزم باشد

در خصوص بیت؛

مرا دخترانند مانند تو

ز تخم تو  پاک و پیوند تو

منظور این نیست که سیاوش یکی از خواهرانش را به همسری برگزیند زیرا بعد از این بیت 

گر از تخم کی آرش و کی پشین

بخواهد به شادی کند آفرین

سودابه اشاره می‌کند که او می‌تواند دختری را به همسری بگیرد که از تبار کی آرش و کی پشین باشد.

مراد در این دو بیت که سبب ابهام شده است در همین است که سودابه اولا به صورتی مدیریت اندرونی شاه را بر عهده دارد و تمام زنان دربار زیر نظر او هستند چرا که در بیت بعدی اشاره ای می‌کند که می تواند زنی از آن تبار بگیرد.