هوش مصنوعی: شبی تاریک و سیاه، ماه در حال استراحتی پنهان است و درون آن، پرندگان، حیوانات و بچه‌ها نیز خوابیده‌اند.

هوش مصنوعی: سالار پیران در خواب دید که مانند شعله‌ای از نور، شمعی روشن شده است که منبع آن آفتاب است.

هوش مصنوعی: سیاوش با تیغی در دست بر روی شمع ایستاده و با صدای بلند اعلام کرد که نباید در اینجا نشست.

هوش مصنوعی: از این خواب شیرین بیدار شو و به سرنوشت دنیا فکر کن.

هوش مصنوعی: امروز روز جدید و جشن تازه‌ای است و امشب جشن آزادگی کیخسرو برگزار می‌شود.

هوش مصنوعی: فرمانده در خواب شیرینش لرزید و به حرکت درآمد، همان‌طور که گلشهر به دنبال تابش خورشید است.

هوش مصنوعی: پیران به او گفتند که بلند شو و با وقار به سمت فرنگیس برو.

هوش مصنوعی: من هم اکنون سیاوش را در خواب دیدم؛ خوابش درخشان‌تر از نور آفتاب در آسمان است.

هوش مصنوعی: گفتی که چرا در کامیابی و خوشی به جشن کیخسرو نمی‌آیی؟

هوش مصنوعی: در دل شهر گل، گلی می‌رفت که از کنار ماهی که با او بود جدا شده بود.

هوش مصنوعی: او دید و با شادی به سرعت به خانه برگشت و در همان لحظه جهان پر از آواز و شادی شد.

هوش مصنوعی: به شادمانی نزد پیران آمد و گفت که اینجا، مانند خورشید و ماه، با هم هماهنگ و هماهنگ شده‌اند.

هوش مصنوعی: یک نفر وارد شو و به شگفتی‌های عالم نگاه کن، قدرت و تدبیر خالق جهان را مشاهده کن.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که فقط تاج شایسته توست و نه زره و سلاح یا غنیمت‌های جنگی.

هوش مصنوعی: سپهبد به نزد پادشاه آمد و بسیار او را ستایش کرد و هدایا به او تقدیم کرد.

هوش مصنوعی: بالا و سرسبز و پربار به نظر می‌رسد و گویا سال‌ها بر این درخت سپری شده است.

هوش مصنوعی: برای سیاوش، چشمانش پر از اشک شده و همواره بر افراسیاب نفرین می‌کند.

هوش مصنوعی: او گفت: ای فرهیخته، اگر از این حرف‌ها جدا شوم، جانم از دست خواهد رفت.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم در چنگال این پادشاه بمانم، حتی اگر مرا به دام نهنگ بیندازد.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید چهره‌اش را نمایان کرد، شب به خواب رفت و مهر (خورشید) سر را پنهان کرد.

هوش مصنوعی: وقتی پهلوان سپاه به هوش آمد، در آن لحظه به نزد شاه رفت.

هوش مصنوعی: او تا زمانی که به جایگاهش برسد، نزد آن شخص معروف و با عظمت باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: خورشید به او گفت: ای مهتر، تو پادشاهی بیدار و جادوگر هستی.

هوش مصنوعی: در شب گذشته، یکی از خدمتگزاران به درگاه تو افزوده شد و تو به او گفتی که او را با عقل و هوش مجهز کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به جز خوبی‌های تو، چیزی از خوبی‌ها باقی نمانده است. تو مثل کسی هستی که فقط در محضر پادشاه قرار دارد و بس.

هوش مصنوعی: اگر روزی به دیدار او بیایی، به خاطر زیبایی و چهره‌اش آمده‌ای.

هوش مصنوعی: فریدون همچون گردی است که هم به خاطر زیبایی‌اش و هم به خاطر قدرت و توانمندی‌اش جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس بر ایوان نمی‌تواند مانند او را ببیند؛ آن محبوبی که تازگی و زیبایی‌اش به مانند فره و جلال یک پادشاه است.

هوش مصنوعی: از فکرهای منفی دور شو و دل را شاد کن، چون موفقیت و خوشبختی در دست توست.

هوش مصنوعی: خالق جهان به قدری روشنی و زیبایی را به وجود آورد که جنگ، بی‌عدالتی و دشمنی از آن دور شد.

هوش مصنوعی: روح او از خون سیاوش به فریاد درآمد و بر لبانش یک نسیم سرد وزید.

هوش مصنوعی: چرا از کاری که انجام داده بود پشیمان شد؟ زیرا با حرف‌های بی‌فایده و بی‌محتوا خود را ناراحت کرده بود.

هوش مصنوعی: به او گفتم که من از دیگران چیزهای زیادی درباره این موضوع شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: ایام پر از جنگ و آشفتگی است و من هر لحظه به یاد آموزگار خود هستم.

هوش مصنوعی: از نسل تور و کیقباد، امید می‌رود که یک پادشاه بزرگ و برجسته به دنیا بیاید.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر محبت او به عشق نیاز دارد و همه مردم توران برای او نماز می‌خوانند.

هوش مصنوعی: اکنون هر چیزی که باید باشد، هیچ غم، رنج یا نگرانی‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: او را در میان جمعیت نگه دارید و به نزد شبانان در کوه ارسال کنید.

هوش مصنوعی: بدان که ندانند من کیستم، پس به خاطر چه چیزی به آنها سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از دیگران دانایی نمی‌آموزد، اگر از گذشته‌اش عبرت نگیرد و از کارهایی که انجام داده یاد نکند.

هوش مصنوعی: او گفت هر چیزی که از این گفتگو به یادش آمد، همه را به عنوان تازه‌ای در این خانه قدیمی شمرد.

هوش مصنوعی: به چه چیزی دلخوشی که راه حل آن در کنترل تو نیست؟ این مشکل بزرگ و طولانی است و در دستان تو نیست.

هوش مصنوعی: اگر در مورد روزگار به بدی نظر داشته باشی، پس به نیکی همان شخص می‌شود که به تو آموزش می‌دهد.

هوش مصنوعی: پهلوان شاداب و خوش‌حال به در آمد و گمان می‌کرد که همه چیز برایش خوب و نیکو است.

هوش مصنوعی: جهان آفرین به ستایش خداوند بزرگ پرداخت و در مدح پادشاه حقیقی عالم زبان به تحسین گشود.

هوش مصنوعی: فردی با تفکر و تدبیر به جایی رسیده است که نتیجه کارهایش از سختی‌ها و محبتش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: شبانی که در کوه قلا زندگی می‌کند، می‌تواند با صدای خود چندان کوه را به صدا درآورد و از آنجا گفت‌وگوهایی را آغاز کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که باید این موضوع را حفظ کنید زیرا جان پاک و بی‌گناه نباید تحت تأثیر باد و گرد و غبار قرار بگیرد. به عبارت دیگر، چیزهای ناپاک و زوال‌پذیر نباید بر روح و جان خالص تأثیر بگذارند.

هوش مصنوعی: نباید روزگار بر او سخت بگذرد، اگر خواسته‌ها و آرزوهایش را ببیند و قلبش به آن‌ها میل کند.

هوش مصنوعی: از شبان خواهش می‌کنم که بسیار چیزها را ببخشد، زیرا دایه چیزهایی را نیز با او فرستاده است.

هوش مصنوعی: او دل و چشمش را به دستان کسی سپرد که در جستجوی دنیا و زیبایی‌هاست و مورد پسند او قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: زمان به سرعت گذشت و چهره خسرو، که نمایانگر بخشندگی و محبت است، تحت تأثیر نور خورشید قرار گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی که او به سن هفت سالگی رسید، با افتخار و هنر خود، رازی را که به نسلش مربوط می‌شد، بیان می‌کرد.

هوش مصنوعی: از چوبی دایره‌ای درست کرد و از روده‌ها، رشته‌ای به دور آن کشید و سپس آن را محکم کرد.

هوش مصنوعی: یک ابی مشهور و چابک، تیراندازی کرد و در دشت شروع به شکار کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که این حیوان ده ساله شد، بزرگ و تنومند گشت و سپس در مقابل او زخم‌هایی از گراز و همچنین از خرس و گرگ مشاهده شد.

هوش مصنوعی: از آن مکان، هم شیر و هم پلنگ به وجود آمدند و آن چوب خمیده نیز برای جنگ آماده شد.

هوش مصنوعی: در این روزگار، به سبب وجود یک معلم و آموزگار، همه چیز به طور خاصی شکل گرفته و به پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: چوپان از کوه و دشت وارد شد و با صدای ناله نزدیک پیران رفت.

هوش مصنوعی: من از میان این گروه شجاع و دلیر که مانند شیر سرفراز هستند، به سمت پهلوان آمده‌ام.

هوش مصنوعی: نخچیر به دنبال آهو بود و ابتدا به سراغ شیر رفت و به نبرد پلنگ‌ها نرفت.

هوش مصنوعی: هم اکنون برای او شکار شیر و صید آهو به یک اندازه مهم و جذاب است.

هوش مصنوعی: نباید کسی دیگر را انتخاب کند و باید با من بیفتد، زیرا من خود را به عنوان یک جنگجوی بزرگ به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: وقتی پیران این را شنیدند، خندیدند و گفتند که نژاد و هنر دیگر پنهان نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: از پشت اسب پایین آمد و به سوی خسرو، دلیر و قدرتمند، رفت.

هوش مصنوعی: او دستور داد که به نزد او بروند و با مهربانی به پیران نگاه کرد و به زیبایی و شکوه چهره‌اش توجه کرد.

هوش مصنوعی: او مدتی طولانی در کنار در ایستاده بود و با خدای پاک راز و نیاز می‌کرد.

هوش مصنوعی: کیخسرو به او گفت: تو، که در سرزمین توران با شکوه و زیبا هستی، شایسته‌ای و پاک‌نهاد.

هوش مصنوعی: زیرا هیچ‌کس جز تو نمی‌تواند به همدلی و محبت دست یابد.

هوش مصنوعی: شخصی که از یک خانواده یا قشر خاص بزرگ شده است، باید در کنار موقعیت اجتماعی‌اش از دیگران عیب و نقصی احساس نکند.

هوش مصنوعی: عاقل و دانا دلش بر اثر عشق دگرگون می‌شود، مانند آتش که با درخشش خود همه چیز را به جان می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای یادگار بزرگانی که در نظرها پسندیده و در واقعیّت ناپسند هستند.

هوش مصنوعی: تو بهترین و باارزش‌ترین انسان‌ها هستی، چرا که هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید فرزند دسته‌جمعی از افراد عادی و بی‌ارزش هستی.

هوش مصنوعی: هیچ کس از ویژگی‌های ارزشمند تو به اندازه من آگاه نیست و داستان‌هایی که درباره تو می‌دانم، برایم بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: برای جوان، اسب و سوار را خواست، همان‌طور که لباس زیبا و باشکوه خسرو را خواست.

هوش مصنوعی: به ایوان رفت و با او آرام و بی‌سر و صدا قدم زد، به خاطر سیاوش که دلگیر و ناراحت بود.

هوش مصنوعی: او را در کنار خود بزرگ می‌کرد و روزگار شاد و خوشحالی را برایش فراهم می‌کرد.

هوش مصنوعی: مدتی از زمان گذشت و آسمان در دل خود رازها و حکمت‌هایی را با خود داشت که مخصوص پادشاهی بود.

هوش مصنوعی: در شب تاریک و در زمانی که همه در حال آرامش و خواب هستند، فردی از نزدیکی افراسیاب وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: به توانایی و شجاعت قهرمان اشاره دارد که با صحبت‌های گذشته می‌تواند بر مشکلات و تاریکی‌ها غلبه کند. در واقع، او به یادآوری تجربیات و داستان‌های گذشته خود می‌پردازد تا قدرت و انگیزه‌ای برای ادامه مسیر پیدا کند.

هوش مصنوعی: از فکرهای منفی همه شب دلم در عذاب بود و از غم هم هر لحظه در حال فروریختم.

هوش مصنوعی: از زمانی که آن کودک که از سیاوش آمد، به من گفتی که روز روشن شد و سپس ناپدید شد.

هوش مصنوعی: نبیره فریدون، که نماینده‌ای از هوش و خرد است، به عنوان شبان و رهبر در نظر گرفته شده است. این فرد از رأی و عقل خود بهره می‌برد و در پی آن است که چگونه به جامعه خود خدمت کند و بر آن حکومت کند.

هوش مصنوعی: اگر نوشته‌ای از او بر من بد باشد، نباید به سادگی از آن بگذرم، زیرا آن Divine است.

هوش مصنوعی: وقتی که کارها به پایان رسیده، دیگر به یاد نمی‌آوریم. زید شاد باشد و ما نیز باید شاد باشیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی از خانواده‌ی خود رفتار ناپسندی از خود نشان دهد، باید مانند پدرش از او دوری کرد.

هوش مصنوعی: پیران به او گفتند که ای پادشاه، هیچ کس نباید به تو آموزش دهد.

هوش مصنوعی: یک کودک کوچک مانند دیوانگان، وقتی از کار به در می‌آید، چه نشانه‌ای از خود دارد؟

هوش مصنوعی: خود را درگیر افکار منفی نکن و به دنبال بدی‌ها نرو، به یاد داشته باش که دانای بزرگ چه گفته است.

هوش مصنوعی: خداوند از پدر بالاتر است، حتی اگر فرزند به مادر خود محبت کند.

هوش مصنوعی: اول از همه، به وعده‌ات عمل کن و مرا خوشحال کن. به یاد یکی از سوگندهای شاهان باش.

هوش مصنوعی: فریدون همیشه با انصاف و عدالت به پادشاهی و سلطنت می‌نشست و سعی داشت که حقیقت را در نظر داشته باشد.

هوش مصنوعی: وقتی افراسیاب، مرد جنگی، در کنار پیران نشست، از خواب بیدار شد.

هوش مصنوعی: یک نفر با جدیت و قاطعیت بسیار، در روز روشن و در شب تیره، سوگند یاد کرد.

هوش مصنوعی: خداوندی که این جهان را خلق کرد، آسمان، حیوانات وحشی و اهلی و روح انسان را نیز آفرید.

هوش مصنوعی: هرگز بر این کودک ستم نخواهم کرد و به او آسیب نرسانم.

هوش مصنوعی: پیران خاک را بوسیدند و به خداوندی گفتند که ای دادگر، ای پادشاه بدون یار و همدم.

هوش مصنوعی: به خاطر تو و قسمی که خوردی، اکنون در آرامش درونی و جسمی هستم.

هوش مصنوعی: از آنجا ناگهان چهره‌ای به رنگ ارغوان با دل خوش بر خسرو پدیدار شد.

هوش مصنوعی: به او گفت: از دل خود اندیشه‌های کوچک را دور کن، و وقتی که جنگ آغاز شد، پاسخی شاداب و پرتوان بده.

هوش مصنوعی: به او نرو مگر اینکه دیوانه شده باشی و با او صحبت نکن جز به زبان کسانی که غریبه‌اند.

هوش مصنوعی: در امروز، هیچ چیز ارزش فکر کردن و نگرانی را ندارد؛ بنابراین هیچ چیزی نباید شما را به خود مشغول کند.

هوش مصنوعی: بر سرش کلاهی از جنس کیان گذاشت و کمرش را با کمربندی از نوع کیانی بست.

هوش مصنوعی: یک بار قدم به جلو می‌گذارم و می‌خواهم به آن زیبایی‌اش نزدیک شوم، او که از هر لحاظ پاک و خالص است.

هوش مصنوعی: کسی به درگاه افراسیاب آمد و با چشمانی پر از اشک و غم، او را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: با شتابی به سوی جلو حرکت کرد تا راه را باز کند، چرا که نوآور و تازه‌واردی به سوی ما می‌آید.

هوش مصنوعی: او به سوی درون شهر می‌رفت، در حالی که شاه و سردار پیران او را همراهی می‌کردند.

هوش مصنوعی: به نزدیک افراسیاب آمد و از شرم او، رخسارش پر از آب شد.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و عظمت یک اسب اشاره شده است که با یال بلند و چنگ و شاخش، به شکوه و جلال خود می‌بالد. او همچنین با داشتن فروغ و تاجی زیبا، به نوعی نماد قدرت و شکوه است.

هوش مصنوعی: مدتی او را تماشا کرد و زیبایی‌اش را دید، اما به تدریج رنگ چهره‌اش کم‌رنگ شد.

هوش مصنوعی: تن قوی و نیرومند پهلوان به لرزشی شبیه به درخت بید در آمد، زیرا امید او که به زندگی جوان پاکش وابسته بود، از بین رفت.

هوش مصنوعی: وقتی زمان، چهره‌اش را به روی او گشود و عشق را در دلش قرار داد، رویدادها تغییر کرد.

هوش مصنوعی: پرسیدند ای جوان تازه‌نفس، چه دانشی از کارهای این جهان داری؟

هوش مصنوعی: چگونه زمین را به گوسفندان سپرده‌ای و بر آنها نظارت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: او پاسخی داد که من به شکار نرفتم و کمان و تیر هم ندارم.

هوش مصنوعی: از آموزگار دوباره بپرسید درباره‌ی خوبی و بدی و تحولات زندگی.

هوش مصنوعی: به او گفتند جایی که پلنگ وجود دارد، برای دل‌های مردم خطرناک و دردناک است.

هوش مصنوعی: سپس از او درباره والدینش، خانه و شهرش، و نیز درباره خواب و خوراکش سوال کردند.

هوش مصنوعی: جواب داد که شیر درنده هرگز به سگی اجازه نمی‌دهد که در میدان مبارزه با او حضور پیدا کند.

هوش مصنوعی: خسرو از سخنان او خندید و به سمت پهلوان روی کرد.

هوش مصنوعی: او به او گفت که این دل هیچ دلیلی برای سخن گفتن ندارد، پس از سرش بپرسم، پاسخ می‌دهد یا از پایش؟

هوش مصنوعی: بدی و خوبی از او نیست، چرا که انسان‌ها به دنبال کینه‌ورزی هستند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که باید مواظب چیزی باشی و آن را به شخصی با ویژگی‌های خوب و نیک منتقل کنی، بخصوص به یک مرد با تقوا و پرهیزگار. باید مطمئن شوی که این فرد به خوبی از آن مراقبت می‌کند.

هوش مصنوعی: به سوی سیاوش برو و از افرادی که بدآموزی می‌کنند، دوری کن و به آنها توجه نکن.

هوش مصنوعی: از اسب و پرچم و هر آنچه که لازم است، چیزی بده که به آن نیاز داری، چه از گنج باشد و چه از پول.

هوش مصنوعی: سپهبد لحظە‌ای تأمل کرد و سپس او را از جلو افراسیاب خارج کرد.

هوش مصنوعی: او با حرکتی جذاب و پرشور به خانه‌اش آمد و به دقت به اطراف نگاه می‌کند تا مبادا کسی نگران‌کننده وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: او می‌گفت که خداوند دادگر به مانند درختی نو، برکت و نعمت را برای جهان به ارمغان آورده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که در گنجینه‌های قدیمی، هر نوعی از ثروت و دارایی را جمع‌آوری کردند و برای شاه ساز و کارهایی ترتیب دادند.

هوش مصنوعی: در اینجا به چیزهای باارزشی اشاره شده که شامل پول، پارچه‌های نفیس، سلاح‌ها و زینت‌های دیگر می‌شود. همچنین به ارابه‌ها و وسایل جنگی و نشانه‌هایی از مقام و شرافت در زندگی اشاره شده است. اینها نمادهای ثروت و قدرت اجتماعی هستند.

هوش مصنوعی: از تخت و نعمت‌هایی که دارم، نه از کم و زیاد، بلکه از فراخنای زندگی بهره‌مندم.

هوش مصنوعی: آنها را به سوی شهری برد که همه جا پر از بدی و مشکلات است.

هوش مصنوعی: فرنگیس و کیخسرو به آن مکان رسیدند و جمعیتی از هر سو به سوی آنها آمدند و خود را نشان دادند.

هوش مصنوعی: هر موجودی در این زمین، به نوبت و به دقت، در حال نشان دادن ویژگی‌ها و صدای خاص خود است. زمین پر از زندگی و تنوع است که هر یک از موجودات با زبان و رفتار خود به این تنوع افزوده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کس که هنری دارد، باید از خداوند دادگر که جهان را می‌سپارد، سپاسگذاری کند.

هوش مصنوعی: از ریشه‌ای که خوشبختی را به دوش می‌کشد، چنین شاخه‌ای با استقامت به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: از پادشاهان کیانی، دور باد چشم بد، و روان سیاوش پرنور و روشن باشد.

هوش مصنوعی: تمام خاک آن شهر خوشحال شد و گیاهان در چمن سبز شدند، درخت سرو هم آزاد و سر بر افراشته گردید.

هوش مصنوعی: در خاکی که خون سیاوش بر آن ریخته شده، درختی از ابرها قد علم کرده است.

هوش مصنوعی: چهره زیبای او بر روی برگ‌ها دیده می‌شود و عطر خوش آن به خاطر محبتش در فضا پخش شده است.

هوش مصنوعی: بدی به مانند نشانه‌ای از بهار است و در معبد سوگواران پرستش می‌شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که رفتار و ویژگی‌های این مرد بزرگ و قدیمی به گونه‌ای است که از فرزند خود، برکی و پندری می‌گیرد که شایسته پستان مادر است. به عبارتی دیگر، این فرد از نسل خود انتظار دارد که به خوبی و شایستگی عمل کند و از صفات نیکو بهره‌مند باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق به دنیا به‌طور مداوم ارتباط برقرار کند، ناگهان سرش را به زمین می‌آورد.

هوش مصنوعی: از او جز شادی را طلب نکن و به باغ دنیا دلخوش نباش.

هوش مصنوعی: اگر صاحب قدرت و ثروت هستی، یا در سختی و تنگدستی به سر نمی‌بری، نباید به وقت و روزگار اهمیت ندهی و بی‌تحمل باشی.

هوش مصنوعی: دل خود را به درد و رنج نکشان، چرا که این دنیا تنها مکانی موقتی است و جایگاه اصلی تو در گور است.

هوش مصنوعی: باید دید چه چیزی را برای خوردن و زندگی انتخاب کنیم و بر اساس آن به امید دستیابی به ثروت و نعمت‌های بزرگ خداوند بنشینیم.

هوش مصنوعی: وقتی زمان رسیدن به اوج و نقطه حساس زندگی‌ات نزدیک شد، بی‌فکری نکن و خودت را در غم و اندوه از سال‌ها گذشته غرق نکن.

هوش مصنوعی: عوض اینکه کنترل زندگی‌ام را در دست داشته باشم، به من یک چوب دادند و ثروت و وضعیت من خراب شد.

هوش مصنوعی: نظاره‌گر که بر بالای کوه ایستاده، نمی‌تواند لشکر شهریار را ببیند.

هوش مصنوعی: تنها زمانی می‌توان بر دشمن غلبه کرد که تیرهای عشق و محبت از چشمان معشوق بر آن پرتاب شود.

هوش مصنوعی: کسی که به سمت هدفی تند و سریع می‌رفت، به خاطر نیت بدی که داشت، به دام افتاد.

هوش مصنوعی: گوش انسان از صدای آن پر می‌شود و دیگر اشتیاقی به شنیدن ندارد؛ در واقع، صدای بلبل به اندازه‌ای زیباست که گویی صدای شجاعتی همچون شیر را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی جام پنجاه و هشت را برمی‌دارم، چیزی جز یاد تابوت و تشت به ذهنم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: آه از آن گل و عطر و خوشبو که در کنار آن، همانند تیغ تیز زبان فارسی است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر چیزی به سمت همان چیزی که طبیعت آن است، می‌چرخد و تغییر نمی‌کند. گل نسرین همیشه به دنبال رشد و تداوم خود خواهد بود و هنگامی که به بلوغ می‌رسد، شاخ و برگ سرو هم به همین منوال خواهد بود. به عبارت دیگر، هر موجودی به سمت سرنوشت و ویژگی‌های خود حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: من از پروردگارم می‌خواهم که چه مدت دیگر در این دنیا زندگی کنم.

هوش مصنوعی: از این نامهٔ قدیمی و مشهور، داستانی در جهان باقی خواهم گذاشت.

هوش مصنوعی: هر کس که درباره من سخن بگوید، جز به خوبی و نیکی از من یاد نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: بدان که گیتی نیز خواهان است، همچنان که با تیغی تیز و همچنین با تاجی بر سر جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: من پیرو و بندهٔ اهل بیت پیامبر هستم و در مدح و ستایش کسی می‌سرایم که خاک پای وصی او را می‌پرستد.

هوش مصنوعی: من در این دنیا به دنیا آمده‌ام و همان‌طور که زندگی می‌کنم، از این دنیا می‌روم، همان‌طور که خاک پای حیدر (علی) است، باید به این حقیقت آگاه باشی.

هوش مصنوعی: من با دیگران هیچ کاری ندارم و در این زمینه هیچ حرفی برای گفتن نیست.

هوش مصنوعی: به سخن دهقان دوباره توجه کن و ببین چه چیزی را شاعر بیان می‌کند.