هوش مصنوعی: خسرو با شتاب به جلو می‌رفت، ولی در آنجا نه آبی وجود داشت و نه گیاهی، و هیچ راهنمایی هم نبود.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به شخصی دارد که در زندگی خود دچار سرگردانی و ناکامی است. او در تلاش برای پیش بردن امور خود است، اما به نظر می‌رسد که به هدف‌هایش نمی‌رسد و به نوعی ناتوانی در کنترل اوضاع را تجربه می‌کند. این احساس ناامیدی و بی‌هدفی ممکن است او را به حالت رها شدگی بکشاند.

هوش مصنوعی: بزرگان شهر به استقبال او آمدند، زیرا او از میان مردم عادی بود.

هوش مصنوعی: زمانی که خسرو به آن افراد نزدیک شد، لشکری را در آن شهر مستقر کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که زمان مقرر رسید، نوندی از ایران به اینجا آمد.

هوش مصنوعی: یک نفر نامه‌ای از بهرام چوبین داشت که آن نامه زیر لباس پنهان شده بود.

هوش مصنوعی: نوشته‌ای به سوی فرماندهی آمده که اگر سپاه بیفتد، آن‌ها را رها نکنید.

هوش مصنوعی: ارتش من اکنون به زودی به شهر تو خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هنگامی که رئیسی آنچنان برنامه‌ای را مشاهده کرد، سپس به سوی پادشاه شتافت.

هوش مصنوعی: خسرو نگاهی به نامه انداخت و از وضعیت دنیا حیرت‌زده شد.

هوش مصنوعی: بترسید که سپاهی از او بیاید، نامه‌نگار که دل شاه را تنگ کرده است.

هوش مصنوعی: از آن شهر، زمانی به مدت مدیدی سکوت برقرار شد و در این میان، کسی نمی‌توانست از آنجا بیرون برود یا به آن وارد شود.

هوش مصنوعی: او به سرعت به سمت رود فرات حرکت کرد، اما در کنار آن هیچ نشانه‌ای از گیاهان و سبزه‌ها ندید.

هوش مصنوعی: مرد جوان و مرد پیر گرسنه شده بودند، اما وقتی به یک جنگل و آب زلالی رسیدند، امیدشان تازه شد.

هوش مصنوعی: خسرو در میان جنگل گروهی از سپاهیان را بر روی سبزه دید و به آن‌ها نزدیک شد.

هوش مصنوعی: مردی گرسنه شده و از شدت گرسنگی کمانش را برداشت و به دنبال شکار رفت.

هوش مصنوعی: در اینجا به وضوح اشاره شده که چیزی در طبیعت وجود ندارد که نشان دهد درختان و گیاهان در جایی در حال تکاپو هستند و آب نیز در حال حرکت است. به نوعی، بیانگر سکوت و عدم کنش در طبیعت است.

هوش مصنوعی: در زمانی مشخص، گروهی از شترها به همراه راهنمایی در حال حرکت بودند.

هوش مصنوعی: وقتی آن راهبه خسرو را دید، به خاطر نام و آوازه‌اش، ستایش و تحسینش را آغاز کرد.

هوش مصنوعی: خسرو به او گفت: نام تو چیست و به کجا می‌روی و آرزوی تو چیست؟

هوش مصنوعی: من قیس بن حارثم هستم، از آزادگان عرب و از خاندان نیکوار.

هوش مصنوعی: از مصر آمده‌ام با یک کاروان، و من مسئول این کاروان هستم.

هوش مصنوعی: من از کنار آب فرات به این جنگل نگاه می‌کنم و از آنجا به این راهی که در پیش دارم، می‌نگرم.

هوش مصنوعی: خسرو به او گفت که چه چیزهایی برای خوردن داری و همچنین چه چیزهایی برای مهمانی و پذیرایی آماده کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ما هنوز در اینجا هستیم و در عین حال گرسنه‌ایم؛ نه چیزی برای تکیه کردن داریم و نه وسایل و بار و بنه‌ای برای سفر.

هوش مصنوعی: تازی به او گفت: من باید در اینجا باشم، چرا که روح و بدن من با تو یکی است.

هوش مصنوعی: وقتی که مهر و محبت در دل شاه تازی گسترده شد، یکی از ماده سهرهای چاق و فربه را به او آورد.

هوش مصنوعی: آن‌ها کشتند و آتشی را روشن کردند، به طوری که همه چیز، چه تر و چه خشک، در آتش می‌سوخت.

هوش مصنوعی: دوستان مدتی گرد آتش نشسته و مشغول خوردن کباب شدند.

هوش مصنوعی: گروهی از بدعت‌گذاران و کسانی که به دین واقعی پایبند نیستند، به سرعت شروع به خوردن و بهره‌برداری از منابع و نعمت‌ها کردند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معنا اشاره شده که افراد به دلیل نداشتن نان، به مقدار فراوان کباب می‌خورند و این نشان‌دهنده اهمیت و اولویت غذا بر دیگر مسائل زندگی است. همچنین به این موضوع پرداخته می‌شود که هر کسی که در مقام بالاتری قرار دارد، برای استراحت و خواب خود محلی مناسب و راحت فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: مدتی خوابشان برد و سپس بیدار شدند و کار جدیدی را آغاز کردند.

هوش مصنوعی: بدان که خداوند، که جهان را خلق کرده است، هم قدرت و هم ناتوانی را در میان موجودات قرار داده است.

هوش مصنوعی: پس از آن، شاه به یارانش گفت که هر کسی که بیشتر از دیگران دارد، بیشتر در خطر گناه است.

هوش مصنوعی: کسی که نزد من ارزشمندتر است، افرادی هستند که از دیگران برجسته‌تر و معروف‌تر هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که بیش از حد دارد، از من و از مسیر خرد دور شده است.

هوش مصنوعی: باید بیشتر از آنچه که هست، امیدوار باشیم و به او خبرهای خوش بدهیم.

هوش مصنوعی: دوستان او را ستایش کردند و گفتند: ای دل پاک، ای پادشاه راستین دین، تو سزاوار این تحسین‌ها هستی.

هوش مصنوعی: از مرد عرب پرسیدند که راه کدام است و من چگونه می‌توانم به همراه سپاه حرکت کنم.

هوش مصنوعی: او به آن شخص گفت که شما باید هفتاد فرسنگ (مقدار زیادی) در پیش رو بیابان و کوه‌های زیادی را بپیمایید.

هوش مصنوعی: اگر تو رهبر باشی، من از وجود و نیروی تو بهره می‌برم و در مسیر حرکت می‌کنم، اما اگر تو سرعت نگذاری، نمی‌توانم پیش بروم.

هوش مصنوعی: خسرو به او گفت: هیچ نظری بهتر از این نیست که ما با توشه‌ای همراه باشیم و با یک راهنما به سفر برویم.

هوش مصنوعی: یک جوان شجاع و دلیر، با اراده‌ای قوی و قاطع، بر دشمنان خود می‌تازد و راه را برای سپاهیان خود هموار می‌کند.

هوش مصنوعی: آنها به سرعت در بیابان و کوه حرکت می‌کردند، در حالی که پر از رنج و شوق بودند و با آن گروه همراه بودند.

هوش مصنوعی: یک کاروان جدیدی از دور دست‌ها نمایان شد و به سمت سپاه در حرکت بود.

هوش مصنوعی: مردی از بازرگانان ثروتمند به دربار پادشاه آمد.

هوش مصنوعی: شاه از او خواست که بگوید از کجا آمده و به کجا می‌خواهد برود، چون او را با چنین شتاب و حرکت مشاهده کرده است.

هوش مصنوعی: او گفت که من هم یک مرد بازرگان هستم که از ارشیر برخاسته‌ام و به مانند خر او شناخته می‌شوم.

هوش مصنوعی: او از شخصی پرسید که نامت چیست و چرا چنین به وجود آمده‌ای. آن شخص پاسخ داد که نامش مهران است و به همین دلیل به این شکل و شمایل زنده است.

هوش مصنوعی: در آن زمان، شهریار از او برای خود توشه و وسیله‌ای خواست و به او گفت: ای سالار، تو چقدر معروف و نامدار هستی!

هوش مصنوعی: خورشید آنقدر تابناک و درخشان است که نمی‌توان اندازه‌ای برای آن تعیین کرد، اگر چهره‌ی تاجری در بازار نو و تازه نباشد.

هوش مصنوعی: خسرو به او گفت که اگر مهمانی به سفر بیاید، نعمت و برکت در زندگی ما افزایش خواهد یافت.

هوش مصنوعی: تاجری در بازار، درب مغازه را باز کرد و به سوی محل کسب و کارش به راه افتاد.

هوش مصنوعی: خورشید به آسمان آمد و بر زمین نشسته است، و به ستایش پادشاه آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: مرد مهمان‌نوازی مانند خورشید درخشان آمد و با دست‌هایش آب آشامیدنی را گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی خراد از دور برزین را دید، از جایی که بود به سوی خسرو دوید.

هوش مصنوعی: یک فروشنده آن آب گرم بدن را گرفت تا دیگر حاکم جهان شرم نکند.

هوش مصنوعی: پس آن تاجر با سرعت به سمت بازار می‌رود تا عطر تازه گلاب را به دست بیاورد.

هوش مصنوعی: بار دیگر خراد برزین از راه آمد و آن جام را از او گرفت و به نزد شاه رفت.

هوش مصنوعی: پرستش، موجب افزایش مقام و ارزش فرد پرستنده می‌شود و او را از دیگران متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: پس از آن، شاه به بازرگان گفت که اکنون سپاه در چه سمتی حرکت خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: کجا می‌توانی در خرگاه اردشیر درنگ کنی، ای مرد مهمان‌دوست؟

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای پادشاه دادگر و با رأی، من از بازرگانان هستم و نیت خالص و پاکی دارم.

هوش مصنوعی: او به خسرو گفت که هر یک از رازها را برایش شرح داده و آنها را که پنهان بودند، فاش کرد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا نام جوان و ده را نویسنده‌ای که روزبه نام دارد، بنویسد.

هوش مصنوعی: بازرگان به خداحافظی گفت و از دلش خواست که هر دو ویژگی عقل و هوش را با هم داشته باشد.