هوش مصنوعی: از آن مکان به سوی پدر رفت و چشمانش پر از اشک و دلش پر از رنج و درد شده بود.

هوش مصنوعی: وقتی پدر را دید، به احترامش نماز خواند و مدتی طولانی در مقابل او ایستاد.

هوش مصنوعی: او به تو گفت که این پهلوان سوار که او را انتخاب کرده‌ای، ای پادشاه.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که همان‌طور که شاهان بزرگی که قدرت و سپاه زیادی دارند به میدان می‌آیند، یکی از آن‌ها نیز به همراه خود جمعیتی بسیار و سربازان زیاد آورد.

هوش مصنوعی: گفتم هرچه سخن از نصیحت و پند به تو گفته‌ام، اما نصیحت من برایت مفید واقع نشده است.

هوش مصنوعی: هر نوع جنگ و دعوا برای کسی بد است که هرگز نام نیکی از او نباشد.

هوش مصنوعی: بسیاری از کسانی که در نبرد و جنگ دچار شکست شدند، به خاطر حوادث و چرخش‌های ناگوار ستاره‌ها و سرنوشتشان ناراحت و آزرده خاطر شده‌اند.

هوش مصنوعی: سپاه تمام به یکباره از من فاصله گرفت و به عقب بازگشتند، به گونه‌ای که اگر می‌دیدی انگار هیچ نشانی از من بر جاده نمانده است.

هوش مصنوعی: بهرام را به عنوان شاه می‌خوانند، اما آغاز و پایان او را نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: پس اکنون به سمت پل نهروان می‌روم، لشکری بزرگ و سنگین مانند کوه به همراه دارم.

هوش مصنوعی: وقتی کارم به بن‌بست رسید و بی‌برنامه شدم، از دام بلا فرار کردم و به هیچ جا پناه نیاوردم.

هوش مصنوعی: به اطرافم نگاه کردم و دیدم که دوستان واقعی فقط دشمنانم هستند و هیچ کس دیگری به فکر سود و زیان من نیست.

هوش مصنوعی: اگر تو بی‌ارزش باشی و فرمان شهریار به سواران عرب داده شود، من با جمعیت زیادی به میدان خواهم رفت.

هوش مصنوعی: هرمز به او گفت که این کار درست نیست و در حال حاضر تو نمی‌توانی در این موقعیت بایستی.

هوش مصنوعی: هرگاه که دوستان و یاورانت را نیابی، مانند اعراب بیابانند که وقتی چیزی برایشان سود و زیانی نداشته باشد، در کنارت نخواهند بود.

هوش مصنوعی: در دل خود به کسی شکایت نمی‌کنم، حتی اگر دشمنی داشته باشم و او را به خاطر چیزهایی مشکل‌ساز برانم.

هوش مصنوعی: در این کار، یزدان (خدا) پشت و پناه تو بوده و حتی بخت و اقبال تو نیز به خوبی و شادی همراهی می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که از این سرزمین و میهن خود بگذری و به سوی سرزمین تازیان بروی، تو به سمت جدیدی می‌روی.

هوش مصنوعی: هر زمان که رفتی، تمام صحبت‌های این بندۀ دردمند را یکی یکی برای قیصر بگو.

هوش مصنوعی: جایی که دین و خواسته‌های انسانی وجود دارد، برای دفاع و حمایت از آن، تجهیزات و نیروی نظامی آماده شده است.

هوش مصنوعی: اگر در کار خود جدیت و تلاش کنی، می‌توانی به خوبی از پس آن برآیی.

هوش مصنوعی: وقتی که خسرو صدای زیبای آن را شنید، به زمین بوسه داد و بارها به خاطر آن زیبایی پنهان ستایش کرد.

هوش مصنوعی: این شعر به وضوح نشان می‌دهد که شاعر درباره احساسات و تجربیات خود صحبت می‌کند. او اشاره دارد که در زندگی با غم‌ها و سختی‌ها مواجه شده و این چالش‌ها بخشی از مسیر او بوده‌اند. در واقع، کارهای او و حوادثی که تجربه کرده، بخشی از وجود او را شکل داده است و به نوعی در کنار این مشکلات، زندگی را به معنای واقعی آن درک کرده است.

هوش مصنوعی: بسازید و همه چیز را به هم پیوند دهید، بر دشمنان کشور ایران بتازید و از آن دفاع کنید.

هوش مصنوعی: او گفت این را و صدایی از دل برخاست که ای شاه، تو که نیکو طالع و عدالت و راستی داری.

هوش مصنوعی: یک گرداب تیره‌ای از راه پیداشد که در میان سپاه، پرچمی در حال درخشش بود.

هوش مصنوعی: در جایی که پرچمی وجود دارد، پیکرش به شکل اژدهاست و با چوب سختی بر نیروی نهروان ایستاده است.

هوش مصنوعی: خسرو، وقتی صدای چوب را شنید، به سرعت به سوی پدرش آمد و سپس از جلو او رفت.

هوش مصنوعی: به سمت روم می‌رفتند و پرچم بلندی را که در پشت او بود، در آسمان می‌دیدند.

هوش مصنوعی: با دقت و توجه به ظاهر و زیبایی خود، خود را به حالت دلخواه درآورد و نگهبان و پرچم خود را در دست گرفت.

هوش مصنوعی: دو نفر به آرامی در حال حرکت بودند، که ناگهان خسرو با صدای دلنشینی شروع به صحبت کرد.

هوش مصنوعی: در واقع، رهبران شما از گذشته به وجود آمده‌اند و دشمنان شما نیز مانند دوستان و نزدیکان شما هستند.

هوش مصنوعی: اگر به همین نرمی و ملایمت رفتار نمی‌کردی، پس دلیل چیست که بهرام در نزدیکی شما قرار دارد؟

هوش مصنوعی: بندوی به شهریار گفت: ای شاه، دل خود را به بهرام آزرده نکن.

هوش مصنوعی: کجا خواهد بود که ما را از دور نبیند، در حالی که پرچم سیاه ما از این سو دور است؟

هوش مصنوعی: یاران ما به ما می‌گویند که ما نباید در این وضعیت سخت و دشوار، امیدی به بهبود داشته باشیم.

هوش مصنوعی: وقتی که چوبینه (چوبی که برای نشانه‌گیری استفاده می‌شود) به درگاه شاه بیفتد، آن زمان است که تاج را به هرمز می‌دهد و مقام را به او اعطا می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگاه دستان او به کار بیفتد، کارها به خوبی پیش می‌رود و مانند دریا که همه چیز را می‌سترد، کارها نیز به نتیجه می‌رسند.

هوش مصنوعی: بقیصر نامه‌ای از پادشاه می‌نویسد و در آن به بیان حال خود به عنوان یک فرد نالایق می‌پردازد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که از سرزمین و محیط خود فرار کرده، هرگز نباید در جایی آرام بگیرد و باید همیشه در حرکت باشد.

هوش مصنوعی: به زمانی که او خود را درست کرده، نیکی و بدی برای ما ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که دشواری‌ها و مشکلات به سراغتان بیاید، باید دل شاد و خوش‌حال را از آسیب‌های احتمالی دور نگه‌دارید.

هوش مصنوعی: به این کاخ و مکان او، رفتن را متوقف نکنید تا او به مقام و عزت بالایی دست یابد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که در زمانی مشخص، با گروهی از سربازان به مکانی آمده‌اند و در حال گریه هستند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی یک حالت حزن و اندوه در پی رخدادی است.

هوش مصنوعی: او چنین پاسخ داد که از بدنصیبی ما، هر آنچه که بر ما می‌گذرد سزاوار است.

هوش مصنوعی: حرف‌ها طولانی و مشکل‌ها بزرگ است، پس اکنون به خداوند پناه می‌بریم و از او کمک می‌خواهیم.

هوش مصنوعی: آنگاه برنده به او گفت: آنچه از خوبی و بدی در این جهان از سوی خداوند بر سر ما نوشته شده است، خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: نباید در فکر ناامیدی باشی، زیرا ممکن است روزی به دشمن نیاز پیدا کنی.

هوش مصنوعی: زمانی که او از آنجا عبور کرد، این دو ظالم که پر از کینه بودند، از او دور شدند.

هوش مصنوعی: از راه ایوان شاه، افرادی وارد شدند که با خود رنج و عذاب زیادی به همراه داشتند و دل‌هایشان پر از گناه بود.

هوش مصنوعی: وقتی به در رسیدند و به تخت نزدیک شدند، شادی و خوشحالی خود را با تیراندازی از کمان نشان دادند.

هوش مصنوعی: ناگهان او را در گردنش آویزان کردند و بدن گرامی‌اش را به زمین انداختند.

هوش مصنوعی: تاج و تخت پادشاهان از بین رفته است و تو می‌گویی که هرمز در دنیا وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زندگی به این صورت است که گاهی خوشی و شادمانی به ارمغان می‌آورد و گاهی هم تلخی و درد.

هوش مصنوعی: اگر در چیزی که به دست می‌آوری، هیچ سودی وجود ندارد، به دنبال آن نرو؛ زیرا در پی آن، زحمت و سختی نصیب تو خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی روزگار همچنان می‌گذرد، جایگاهی که زمانی پر از خوشی و شادمانی بود، حالا خالی و بدون سکنه مانده است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، صدای طبل به گوش رسید و صورت خونین افراد به جمال سندروس (درخت زیبای خوشبو) تشبیه شد.

هوش مصنوعی: پرچم فرمانده در آن زمان از راه ظاهر شد و در میان سپاه نمایان گشت.

هوش مصنوعی: من در برابر ناملایمتی‌ها و بی‌وفایی‌ها قرار گرفته‌ام و در شرایطی گرفتار شدم که دیگر نمی‌توانم از این مهلکه فرار کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که این دو مرد قهرمان به خسرو رسیدند، وقتی که رنگ چهره‌شان زرد و پژمرده را دید، متوجه شد که حالشان خوب نیست.

هوش مصنوعی: آنها متوجه شدند که چرا دل‌های پر از رازشان باعث شد که از فرمانروای جهان دور شوند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند گل بهاری درخشید و سخن او بر دلیران تأثیری نداشت.

هوش مصنوعی: به آنها گفت که از شاه مسیر را تغییر دهید زیرا سپاه به تنگنایی آمده است.

هوش مصنوعی: بیابان را انتخاب کنید و مسیر طولانی را در پیش نگیرید، به‌طور کلی خود را از رنج و زحمت فارغ کنید.