هوش مصنوعی: بعد از آن، چیزی خوردند و به خواب رفتند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، بادی وزیدن گرفت و ابرها به آسمان آمدند، به گونه‌ای که چشم هژبر (شیر) را به یاد آورد.

هوش مصنوعی: هنگامی که باد برف را از زمین بلند کرد، نیزه‌های شورمندان نیز نمایان نشد.

هوش مصنوعی: هر یک از آن‌ها در برف باقی ماندند و نمی‌دانم در آن مکان چگونه ماندگار شدند.

هوش مصنوعی: در زمانی، در زیر برف، چاهی عمیق حفر شد که هر گوشه‌اش عمیق و تاریک بود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از آن‌ها نتوانست به پایان خوشی دست یابد.

هوش مصنوعی: رستم به همراه زال، گودرز و چند سوار دیگر روی آن کوهستان در حال حرکت بود.

هوش مصنوعی: در آن کوه، همه چیز برای سه روز بود و در روز چهارم، زمانی که دنیا به فروش رفت.

هوش مصنوعی: گفتند که حالا که این کار به تأخیر افتاده، بیایید مدتی بر روی کوه و سنگ بمانیم.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه از این دنیا ناپدید شود، همانند اینکه نسیمی از میان برود.

هوش مصنوعی: نام‌آوران دیگر کجا رفته‌اند؟ آیا به خاطر این نیست که نصیحت پادشاه را نپذیرفته‌اند؟

هوش مصنوعی: آنها یک هفته بر فراز کوه بودند و در پایان هفته کاملاً خسته و درمانده شدند.

هوش مصنوعی: همه بر آن درد و رنجی که وجود داشت، بسیار ناراحت و گریه‌کنان شدند.

هوش مصنوعی: گودرز، کشواد (درد) را به شدت تحمل می‌کند و در حالی که اشک می‌ریزد، چهره‌اش خسته و نزار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: گودرز می‌گوید: هیچ‌کس نداشته که از نسل کاووس به من رسیده باشد.

هوش مصنوعی: من پسری دارم که فرمانروای جهانداران است و برای هر نفر در لشکرش یک فرمانده دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر انتقام سیاوش، همه کشته شدند و تمام خانواده و نسل او به هم ریخته شد.

هوش مصنوعی: حالا دیگر از نظر غایب شده است، چون که این شگفتی که برای من به وجود آمد را دید.

هوش مصنوعی: سخنان قدیمی و باستانی به ما می‌گویند که با نیکی و عدالت الهی، خرد و فهم نیز به ظهور می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی برف ذوب شود و راه شاه مشخص گردد، آیا دوباره برمی‌گردند و راه را پیدا می‌کنند؟

هوش مصنوعی: بهتر است که سر خود را به این کوه نزنید، زیرا خورشید از اینجا نمی‌تابد و باید به سمت دیگری بروید.

هوش مصنوعی: برخی از افراد را به راه می‌فرستیم تا مدتی در مسیر بروند و نشانه‌ای از ارتش پیدا کنند.

هوش مصنوعی: از آن کوه افرادی با دل‌تنگی و گریه دور شدند و هر کس به یاد شخصی دیگر بود و از درد خود می‌نالید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در میان فرزندان، خویشاوندان و دوستان، همانند درخت سرو در باغ به آرامش و زیبایی است. به عبارتی، فردی با اعتماد به نفس و استوار است که در جمع نزدیکان خود احساس راحتی و خوشحالی می‌کند.

هوش مصنوعی: جهان به گونه‌ای است که همیشه تغییر می‌کند و هیچ چیز ثابت نمی‌ماند، بنابراین هر چیزی نمی‌تواند در انتخاب باقی بماند.

هوش مصنوعی: یکی را از خاک سیاه برمی‌دارد و به مقام و عزت می‌رساند، و دیگری را از تخت سلطنت پایین می‌آورد و به خاک ذلت می‌افكند.

هوش مصنوعی: نه از شادی کسی خوشحال است و نه از درد کسی ناراحت؛ این‌گونه است که در دنیا، قوانین و شرایط سختی حاکم است.

هوش مصنوعی: کجاست آن جوانمردان و بزرگان دنیا که بتوانند از فکر و نگرانی دل دور شوند و آرامش یابند؟