هوش مصنوعی: بعد از گذشت یک هفته، خبری به گوش رسید و صدایی بلند شد که در موردی صحبت می‌کرد.

هوش مصنوعی: همه قهرمانان دور هم جمع شدند و بزرگان دانا و صاحبان نظر در میانشان حضور دارند.

هوش مصنوعی: گودرز و طوس، دو شخصیت از نسل نوذر، مدتی درباره ظلم و عدالت صحبت کردند.

هوش مصنوعی: از خوبی و رفتار نیک فرمانروایان برتر است که به پروردگار ایمان دارند و از کارهای ناپسند پرهیز می‌کنند.

هوش مصنوعی: همه روایت‌ها از شخصیت‌های بزرگ و فرزانه در سراسر جهان صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: پدر گیو به او گفت: ای نیکبخت، تو همیشه باید خدمتگزار سلطنت و حکومت باشی.

هوش مصنوعی: از ایران بسیار زحمت کشیدی و بر این سرزمین و ارتباطات خود تمرکز کردی.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی از سختی و دشواری در زندگی اشاره دارد. در اینجا به وضعیتی اشاره می‌کند که با آن مواجه شده‌ایم و می‌گوید که آن وضعیت، نامناسب و غیرقابل قبول است و ما را در موقعیت ضعف و شکست قرار داده است.

هوش مصنوعی: باید به سمت زابلستان حرکت کنی و سواری را به کابلستان ببری.

هوش مصنوعی: اگر به رستم در زابل بگویی که شاه از راه حق منحرف شده و راه خود را گم کرده است.

هوش مصنوعی: در بار به روی افراد خوش‌نام بسته شده است، چرا که کسی که با دشمنان رفاقت کند، باید انتظار عواقب بدی را داشته باشد.

هوش مصنوعی: ما به خاطر آن سخن، بارها عذرخواهی و درخواست کردیم تا او را راضی کنیم و خواسته‌اش را برآورده سازیم.

هوش مصنوعی: او بسیار شنید اما هیچ پاسخ نداد، دلش خیره مانده و سرش پر از افکار و خیالات است.

هوش مصنوعی: باید به شدت مراقب باشیم که کسی مانند کاووس شاه منحرف و دچار انحراف نشود که دیوها از راه خارج شده و رفتاری نا مناسب بروز دهند.

هوش مصنوعی: شما قهرمان هستید و از آگاهی و دانایی لازم برخوردارید و در هر زمینه‌ای توانایی‌های زیادی دارید.

هوش مصنوعی: اکنون هر کس که با خوبی و پاکی فکر می‌کند، از جاهای مختلفی مانند قنوج و دنور و همچنین از بین پرندگان و مایعات آمده است.

هوش مصنوعی: نجوم‌دانان کابل همه از مردم پاک‌دامن زابل هستند.

هوش مصنوعی: از این در یک جمعی فراهم کنید که با بزرگی و احترام به ایران بیاید.

هوش مصنوعی: این پادشاهی پر از گفت و گو شد وقتی که خسرو چهره و نظر خود را از ما پوشاند.

هوش مصنوعی: ما هر طور که فکر کنیم، از عمق دل، این سخن برمی‌آید که صمیمانه و با دقت این موضوع را بررسی کنیم.

هوش مصنوعی: گیو، که مردی از لشکر بود، سخنان گودرز را شنید و از میان سربازان، بهترین ها را انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: او خسته و ناراحت شد و به فکر فرو رفت و از ایران به سوی سیستان رفت.

هوش مصنوعی: وقتی دستان و رستم به هم نزدیک شدند، دستان آنچه را که دیده و شنیده بود، به رستم گفت.

هوش مصنوعی: زال نامدار از غم و اندوهی که به او رسیده است، می‌گوید که با وجود زحمت و تلاش فراوان، به هدف و یار دلخواه خود دست یافته‌اند.

هوش مصنوعی: به رستم چنین گفت که از عالمان و خُبرای نجوم و همچنین از موبدها و دین‌دانان است.

هوش مصنوعی: از زابل بخوان و از کابل درخواست کن تا بیایند و با ما در مسیر همراه شوند.

هوش مصنوعی: جمعی از موبدان، ردان، ستاره‌شناسان و خردمندان گرد هم آمدند.

هوش مصنوعی: همه به سمت دستان رو کردند و از زابل به ایران توجه کردند.

هوش مصنوعی: جهان را فرمانروایی به مدت هفت روز برپا داشت و در روز هشتم که دنیا را به دیگران سپرد، نورش را پخش کرد.

هوش مصنوعی: از در وارد شد، پیشوای بزرگ با شکوه بر تخت زرین شاه نشست.

هوش مصنوعی: تمام قهرمانان و جوانمردان با احترام به روحانیان و عالمان به سمت پادشاه بزرگ رفتند.

هوش مصنوعی: پیش او، افرادی با دانش و مقام بالا بسیار بودند و به احترامی که برای او قائل بودند، به زانو درآمده بودند.

هوش مصنوعی: پادشاه جهان وقتی که آن‌ها را با محبت مورد لطف قرار داد، به سنت و رسم خود مکان و جایگاهی برایشان فراهم کرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌یک از آن نام‌آوران وفادار به خسرو، از جای خود بلند نشدند و دست از یاری برنداشتند.

هوش مصنوعی: شکافتی لبان کی سپهر، یعنی زمانی که آسمان به زبان آمد و جهان را با عدالت و روشنی پر کرد.

هوش مصنوعی: قدرت و توانایی تو از خورشید تا پشت ماه است. یعنی قابلیت‌های تو بسیار گسترده و عظیم است.

هوش مصنوعی: تمام موجودات را باید با فهم و آثار واقعی‌شان بشناسی، نه با ظاهرشان.

هوش مصنوعی: ما همه بنده هستیم در مقابل پادشاه، پس چه کرده‌ایم که راهی برای ما باز نشده است؟

هوش مصنوعی: اگر غم از دریا سر چشمه بگیرد، ما هم باید همه چیز را تیره و تار کنیم و چادرهایمان را به رنگ سیاه درآوریم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم کوهی را از ریشه برکنیم، با خنجر دشمنان را خواهیم شکست.

هوش مصنوعی: اگر راه حلی برای این مشکل پیدا شود، دیگر نیازی به ثروت نیست و از گنجاندن پول هم رنجی نخواهیم برد.

هوش مصنوعی: همه ما محافظان گنجینه تو هستیم و با وجود همه شادی‌ها، از رنج‌های تو بسیار دردناک و گریانیم.

هوش مصنوعی: جهاندار پاسخ داد که من از پهلوانان بی‌نیاز نیستم و به آن‌ها احتیاج دارم.

هوش مصنوعی: اما من دل‌واپس رنجی نیستم که ناشی از قدرت دست و ثروت مردان باشد.

هوش مصنوعی: در هیچ کشوری دشمنی ظاهر نمی‌شود که برای مقابله با او باید زحمت و رنج زیادی تحمل کرد.

هوش مصنوعی: کسی آرزویی داشت و در دلش روشن بود؛ اما دلش را از آن آرزو جدا نمی‌کند.

هوش مصنوعی: من اکنون آرزو دارم که در تاریکی شب امیدی پیدا کنم تا به صبح روشن برسم.

هوش مصنوعی: هرگاه فرصتی بیابم، همه‌ی رازها و احساسات درونم را بیان می‌کنم و صدای نهان خود را آزاد می‌سازم.

هوش مصنوعی: شما به خانه برگردید و با پیروزی و شادی، از فکرهای منفی دل نکنید.

هوش مصنوعی: تمامی قهرمانان آزاداندیش برای او ستایش و تحسین کردند به خاطر رنجی که کشیده است.

هوش مصنوعی: زمانی که آن‌ها رفتند، پیروز شاه دستور داد تا پرده‌های بارگاه را برافرازند.

هوش مصنوعی: او به زمین افتاده و نشسته است، در حالی که به خاطر دردش گریه می‌کند و در حالت ناراحتی و عذاب به خود می‌پیچد. چهره‌اش هم مانند لاجورد است، یعنی رنگ و حالت او بسیار متاثر و غمگین است.