هوش مصنوعی: از آن طرف رودخانه گنگ، افراسیاب بر تخت سلطنت نشسته است، در روزهای درخشان و همچنین در وقت خواب.

هوش مصنوعی: او همواره با هر کسی که کارهای نادرست می‌کند، صحبت می‌کند و به او می‌آموزد که بزرگان آگاه و دانا بسیارند.

هوش مصنوعی: اکنون که دشمن به نزدیکی من آمده، چگونه می‌توانم در این شرایط ساکت بمانم و بی‌عمل باشم؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد همه شروع به صحبت کرده‌اند، گویی که زبان‌ها را باز کرده‌اند، چرا که اکنون که نزدیک شده‌ایم، بدگمانی افزایش یافته است.

هوش مصنوعی: ما چیزی جز جنگ مشاهده نمی‌کنیم و نشان از ناتوانی نیست که این همه نیروی جنگی داشته باشیم.

هوش مصنوعی: گفتند و از جلو حرکت کردند، تمام شب را به ترتیب سازماندهی لشکر پرداختند.

هوش مصنوعی: در سپیده‌دم، صدای خروس از در بیرون بلند شد و نوای کوس به گوش رسید.

هوش مصنوعی: سپاهی از سمت هامون به طرف گنگ آمد و در نتیجه، راه برای مور و پشه تنگ و دشوار شد.

هوش مصنوعی: وقتی به نزدیکی گلزار رسید، زمین مانند بیستون شده بود.

هوش مصنوعی: لشکر برای نبرد مدت سه روز و سه شب به سوی هم می‌آیند و جهان در اثر جنگ و درگیری به هم ریخته و آشفته می‌شود.

هوش مصنوعی: آن‌ها بر روی فاصله‌ای به اندازه هفت فرسنگ، نخی کشیدند و به همین سبب، جمعیت از تعداد موریانه‌ها و ملخ‌ها بیشتر شد.

هوش مصنوعی: در چهارم سپاه را به میدان آوردند و از دریا چون خورشید درخشان طلوع کرد.

هوش مصنوعی: در دل افراسیاب، سواران گردنکش و دانایان وجود دارند.

هوش مصنوعی: در جهت مثبت و خوشایند، جهن افراسیاب نیز شمشیری را به زیر نور خورشید قرار داد.

هوش مصنوعی: کیخسرو از دل و جان خود به مانند کوهی محکم و استوار پشتیبانی می‌کند.

هوش مصنوعی: مانند گودرز و طوس، من هم فرزند نوذر و نژاد منوشان هستم، مردمی از خوزستان که پیروزمند و دادگر هستند.

هوش مصنوعی: مثل گرگ‌های باهوش و زیرک، مانند میلاد و رهام، شیرهایی شجاع و دلیر مثل هجیر و شیدوش را توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: فریبرز، رهبری نیرویی متحد و یکپارچه را بر عهده دارد که همه آنها بسیج شده‌اند و با هم یک هدف دارند.

هوش مصنوعی: منوچهر در سرزمین میسره قرار داشت و برای هر جنگی آمادگی و استقامت داشت.

هوش مصنوعی: گودرز، که به عنوان نگهبان و محافظ هر سرزمین و مرز شناخته می‌شود، به پشت سپه گیو ایستاده بود.

هوش مصنوعی: زمین به مانند آهن گشت از میخ‌های نعل، و تمام آب دریا تبدیل به خون لعل شد.

هوش مصنوعی: باران سیاهی از ابرها بر زمین می‌تابد و دل سنگی به عشق و احساس نرم می‌شود.

هوش مصنوعی: زمین به شکل چادری زیبا و سیاه شب مانند شد و صدای کوس (ساز) باعث ایجاد غم و اندوهی گردید.

هوش مصنوعی: زمین به شدت لرزید، مانند سیاهی ابر. گویی می‌گفت که سپاه دیگری نمی‌تواند بر آن فشار بیاورد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، همه چیز به خودی خود و به طور طبیعی وجود دارد، مگر اینکه در جایی خاص قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: همه‌ی بیابان پر از نشانه‌هایی از اسبان سرکش و نازک‌نواز شده است، که بدون سر، دست و پای خود، بر زمین افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: عقل و خرد مردم به یک سمت متمایل شد و دو گروه برای این موضوع آماده نبرد شدند.

هوش مصنوعی: اگر لشکر مدت کوتاهی هم در این دشت با رنج و کینه باقی بماند، نتیجه خوبی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هیچ یک از این سواران باقی نماندند، زیرا سرنوشت به زودی آنها را از پا درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: به خاطر زخم‌ها و جراحات زیاد، تبر و خود شخص سلامتی و جان خود را اهدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: زمانی که کیخسرو به تماشای پیچیدگی‌های جنگ پرداخت، احساس کرد که دنیا بر دلش تنگ شده است.

هوش مصنوعی: به سمت خداوند رفت و درخواست خود را ارائه کرد، در حالی که از پشت سپاه خارج شده بود.

هوش مصنوعی: ای کسی که از دانش و فضیلت فراتر هستی، و بر تمام جهان سلطنت می‌کنی و بر هر فردی برتری داری.

هوش مصنوعی: اگر من حضور ندارم و مورد ظلم قرار نگرفته‌ام، مانند آهنی هستم که در کوره حرارت ندیده و تغییر شکل نگرفته است.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم در جنگ پیروز شوم، نه بر کسی که حقش را می‌گیرد، بلکه می‌خواهم در مقابل ناعدالتی‌ها و ظلم‌ها بایستم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و صورتش را بر زمین مالید، و جهان از ناله‌های اندوهگین او پر شد.

هوش مصنوعی: در همان لحظه، بادی شدید وزید که شادابی شاخ درخت را از بین برد.

هوش مصنوعی: او از میدان نبرد خاک را برمی‌دارد و بر صورت شاه توران می‌پاشد.

هوش مصنوعی: کسی که از نبرد و جنگ بیرون بیاید و مانند افراسیاب تجربه و دانش کسب کند، به آگاهی و دانایی دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: او با خنجر سرش را از بدن جدا کرد و غیر از خاک و ریگ هیچ چیز دیگری کفن او نبود.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان و زمین تاریک شدند، تعداد زیادی از ترک‌ها به دام افتادند.

هوش مصنوعی: شب فرا رسید و پرده‌ای مشکی بر افراشت تا کسی به جنگ نیاید.

هوش مصنوعی: سربازان دوباره در میدان آماده شدند، مانند این که زمین همزمان با تاریک شدن آسمان به حرکت درآمده است.

هوش مصنوعی: تمام دامن کوه را سپاهیان با زره و سلاح پوشش داده بودند و آماده بودند.

هوش مصنوعی: آتش را از هر طرف روشن کردند و پیشانی‌سالار از هر سو به جلو می‌آید.

هوش مصنوعی: افراسیاب جنگ را به راه می‌اناخت و این وضعیت تا زمانی که خورشید در آسمان بود ادامه داشت.

هوش مصنوعی: چهره کوه درخشان می‌شود و زمین را مانند نگین بدخشان زیبا می‌کند.

هوش مصنوعی: جهان خالق، نظر و فکر دیگری دارد و در هر کاری، تدبیر او بر اساس خواست و اراده‌اش است. هیچ چیزی بدون مشیت و خواست او پایدار نیست.

هوش مصنوعی: در شب تاریک که مانند چهره یک مرد سیاه‌پوست است، هیچ‌کس از گستهم نوذر به دیدار شاه نیامده است.

هوش مصنوعی: زنده باد شاه جهان که همیشه پایدار است، زیرا ما با پیروزی و شادی به خانه بازگشته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما ناگهان به محلی رسیدیم که افراد معروف و برجسته‌ای در آنجا بودند و این اتفاق در زمان خواب ما رخ داد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کسی از این جمع توانایی سواری نداشت، زیرا هیچ‌کس از فکر و تدبیر بهره‌ای نداشت.

هوش مصنوعی: وقتی که سران از خواب بیدار شدند، ما شمشیر و تازیانه سنگین را آماده کردیم.

هوش مصنوعی: وقتی شب به روز تبدیل شد، دیگر از قراخان و مردان آن‌ها چیزی باقی نماند.

هوش مصنوعی: تمام دشت به خاطر آن‌ها وسیع و آماده است، و زمین به مانند بستر آنهاست و خاک، چادرشان محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: به امید اینکه رستم به ما یاری رساند، در زمان بامدادان، روشنایی به سوی ما آمد.

هوش مصنوعی: ما در بیابان خبری شنیدیم و با شتاب به سمت آن رفتیم.

هوش مصنوعی: رستم در هر شب و روزی که داشت، همیشه با تو بود، اما وقتی تنها شدی، راه را ترک کردی.

هوش مصنوعی: ما در روز به آن‌ها رسیدیم، زمانی که خورشید از آسمان نمایان شد و نورش بر زمین تابید.

هوش مصنوعی: تهمتن کمان را به زه انداخت و وقتی نزدیک شد، تیر را بر روی کمان گذاشت.

هوش مصنوعی: نخستین کسی که از سلاح خود استفاده کرد و تیر را رها کرد، قراخان بود که تیر رستم را از هدفی کنده و انداخت.

هوش مصنوعی: اکنون که در سرزمین توران، ددمنشی و کینه‌خواهی به وجود آمده، به روشنی معلوم شده که این امر به خاطر آگاهی شاه است.

هوش مصنوعی: سردار ترک به نشانه شادی، صدا به لشکر خود بلند کرده و همه به او گوش می‌دهند.

هوش مصنوعی: هر کسی که پیرو خسرو بود، به شادمانی و خوشحالی دست یاری دراز کرد.

هوش مصنوعی: سوارانی با شتاب و هیجان به سمت افراسیاب می‌آمدند.

هوش مصنوعی: از لشکر ما، قراخان به نزدیکی ما رسیده است و مرد شست در حال آماده‌سازی خود است.

هوش مصنوعی: سربازانی را به سرزمین توران فرستادند که باعث می‌شوند آب جوی ناپدید شود.

هوش مصنوعی: او به مشاور پادشاه گفت که جنگ سختی در حال آغاز شدن است.

هوش مصنوعی: وقتی رستم، این دلاور بزرگ، سر راه ما را بگیرد، ناگهان مسیر ما گم می‌شود و دیگر نمی‌دانیم به کجا برویم.

هوش مصنوعی: اکنون گمان نمی‌کنم که ما از این کارها در جنگ کیخسرو بی‌خبر باشیم.

هوش مصنوعی: اگر همچون آتش بر آن‌ها هجوم آوریم، روی سرزمین را مانند جیحون از خون پر خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: وقتی کیخسرو از لشکر خارج می‌شود، فقط بام‌ها، دیوارها و شهر را می‌بیند.

هوش مصنوعی: تمامی سپاه به همین نظر دارند که همان مرد فهیم و راهنماست که همه را رهبری می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود داشت همان‌جا باقی بماند، مانند آتشی که لشکری را از دشت می‌راند.

هوش مصنوعی: در همان لحظه که پیش‌قراولان از دشت ظاهر شدند، گرد و غبار سپاه از آسمان عبور کرد.

هوش مصنوعی: در این دنیا همه جا مانند دشت و محل اقامت است و در این میان هیچ‌کس نیست که به داخل خیمه برود.

هوش مصنوعی: خسرو متوجه شد که فرمانده چینی چرا در شب دیرهنگام از آن میدان جنگ رفت.

هوش مصنوعی: گستهم و رستم از آن خبر آگاه شدند و به سرعت به راه افتادند.

هوش مصنوعی: شخصی به نام نوندی در زمان مخصوصی به نزد رستم فرستاده شد و به او خبرهایی را رساند.

هوش مصنوعی: آن کسی که از کینه افراسیاب برمی‌گردد، به‌طور حتم به جنگ تو بی‌وقفه می‌شتابد.

هوش مصنوعی: سربازان را به زیبایی آماده کن و هوشیار باش، و از خودت خوب مراقبت کن.

هوش مصنوعی: کسی که آگاه و با تجربه است، شایسته است که در مسیری نامشخص و بی‌راه قدم بگذارد.

هوش مصنوعی: در حال حرکت بود تا این که به رستم رسید و دید شیر دل را با دستان بسته دراز کشیده است.

هوش مصنوعی: سربازان، گرزهای خود را بر دوش می‌اندازند و هر یک به نوبت صدای خود را بلند می‌کنند.

هوش مصنوعی: به رستم گفتند آنچه را که باید بگوید، که نتیجه‌اش آرامش و پایان خوشی خواهد بود.

هوش مصنوعی: کیخسرو، که فردی کینه‌جو و جستجوگر است، به طرز عجیبی آرام و ساکت نشسته و هیچ گفت‌وگویی ندارد.

هوش مصنوعی: او همواره به سپاهش بخشش می‌کرد، از جمله به آن‌ها چادرها، خیمه‌ها، تاج‌ها و مکان‌ها.

هوش مصنوعی: از بین ایرانیان، کشتگان را پیدا کرد و کفن آنها را آماده کرد و از خون و گل آن‌ها شستشو داد.

هوش مصنوعی: به سبک مهمانان، جنازه را در آرامگاه قرار دادند، وقتی که از آن خاک و خون، جنگی برپا شد.

هوش مصنوعی: سپر را بر دوش می‌گذارد و لشکر را به میدان می‌فرستد تا از پشتیبانی شاه ترکان جلوگیری کند.

هوش مصنوعی: وقتی افراسیاب به نزدیک شهر رسید، بر این فکر بود که رستم به خواب عمیق فرو رفته است.

هوش مصنوعی: حال به او حمله می‌کنم و گردی از لشکرش برمی‌داریم.

هوش مصنوعی: در دل شب، پیشاپیش نور را دید و در شهر، صدای آن‌ها را شنید.

هوش مصنوعی: رستم از آن کار حیرت‌زده ماند و درباره‌اش به تفکر پرداخت.

هوش مصنوعی: تمامی سربازان جنگ به شدت به شیرین حمله‌ور شده‌اند و در تلاشند که او را تسخیر کنند.

هوش مصنوعی: رستم با سرعت و چالاکی به سمت جلو حرکت می‌کند، در حالی که شاه و سواران جنگ در پشت او هستند.

هوش مصنوعی: کسی که به جمعی نزدیک می‌شود و بدی‌های آنها را می‌بیند، از میان آنها پر از حرف و داستان‌های ناگوار می‌شود.

هوش مصنوعی: پرسیدند که این چه چیزی است که می‌بینید، او با نامی آشنا و چاره‌جو پاسخ داد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در دژ (قلعه) که پر از گنج‌های شاهانه است، چه نیازی به زحمت و تلاش برای دستیابی به آن‌ها وجود دارد، زمانی که به سختی و مشقت در مسیر رسیدن به آن‌ها اشاره شده است. به عبارتی دیگر، آیا ارزش دارد که انسان در راهی پرچالش و دشوار تلاش کند، در حالی که بسیاری از ثروت‌ها و گنج‌ها به سادگی در دسترس هستند؟

هوش مصنوعی: زمین هشت فرسنگ بالای او، به این معناست که فاصله‌ای معادل هشت فرسنگ از او فاصله دارد. همچنین عرض او به چهار فرسنگ می‌رسد.

هوش مصنوعی: زن و کودک، ثروت و جمعیت زیاد، رهبری و سلطنت، تاج و تخت.

هوش مصنوعی: کسی که در مورد قلعهٔ مستحکم فکر نمی‌کند، مانند عقابی است که نمی‌تواند بلندی آن را حتی در خواب ببیند.

هوش مصنوعی: در زندگی نعمت‌های زیادی وجود دارد، اما درکنار آن‌ها باید مراقب دشمنان و بدخواهانی باشیم که ممکن است برای ما مشکل ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: این سرزمین را بهشتی می‌نامند، جایی پر از شادی، آرامش و لذت.

هوش مصنوعی: در هر نقطه‌ای، چشمه‌ای وجود دارد که آبش به سمت بالا و با قدرت پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: موبدی از هند و روم آرزوهای بهشتی و خوشبختی را به همراه می‌آورد و سرزمین را آباد و برقرار می‌سازد.

هوش مصنوعی: هر کس به راحتی می‌تواند از فاصله‌ی بیست فرسنگی به تپه‌ای نگاه کند و ببیند که در دشت کیست و چه کسانی حضور دارند.

هوش مصنوعی: تو تنها از این دنیا سودی که می‌بری جنگ و نبرد است و در پایان دنیا چیزی برای کسی باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه به صحبت‌ها گوش کرد، احساس خوشحالی کرد و از چالش‌های زمانه راحت شد.

هوش مصنوعی: آدم شاد و خوشحال به بهشت آمد، بدون اینکه سلاح یا ابزار جنگی با خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: در اطراف آن شهر پر و کاخ، به دنبال چیزی می‌گشت، اما در آنجا فقط خارزار و سرسبزی نمی‌یافت.

هوش مصنوعی: در بالای آسمان، یک کاخ بلند و عظیم وجود داشت که متعلق به پادشاه توانا بود.

هوش مصنوعی: به سکوی بلندی آمد و به سپاهیان کمک کرد و آن‌ها را با پولی از جمله درهم و دینار پشتیبانی کرد.

هوش مصنوعی: هر طرفی که لشکری را می‌فرستند، نگهبانانی قرار داده‌اند تا بر اوضاع نظارت کنند و برای هر لشکر، سرپرستی در نظر گرفته شده است.

هوش مصنوعی: پیاده بر آن بلندی، بر نگهبان دیده‌بان، در روز و شب، مراقب و محافظ است.

هوش مصنوعی: موبد در سمت راست دستخط نویسنده‌ی نامه را پیش روی خود داشت.

هوش مصنوعی: شخصی نامه‌ای به فغفور چین نوشت و در آن از او با ستایش‌های بسیار یاد کرد.

هوش مصنوعی: او گفت که از بابت چرخش روزگار هیچ نصیبی جز جنگ و نبرد برای من به دست نیامده است.

هوش مصنوعی: من کسی را پرورش دادم که باید می‌کشت، حالا زندگی‌ام به خاطر او سخت و ناگوار شده است.

هوش مصنوعی: اگر فغفور چین بیاید، مناسب است که بر عشق او گواهی دهم و جانم را در این راه قربانی کنم.

هوش مصنوعی: اگر او خودش نیاید، سپاهی می‌فرستد که از این طرف برود و کینه‌اش را برآورده کند.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای از افراسیاب به چین آمد، در زمانی که مردم در خواب بودند.

هوش مصنوعی: سرافراز فغفور به او توجه کرد و یکی از ایوان‌های زیبا و خوشگل را به او هدیه داد.

هوش مصنوعی: از آن طرف، در سرزمین گنگ، افراسیاب نه آرامش داشت، نه غذایی می‌یافت و نه خوابش می‌برد.

هوش مصنوعی: او در دیوار قلعه تیرک‌هایی را قرار داد و درون برج، مکان را برای جنگ آماده کرد.

هوش مصنوعی: فرمان دادند تا سنگ‌های سنگین را بر روی جادوگران بریزند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد باهوش و دانشمند رومی، خواهند شنید که یک ارتش بر روی دیوارهای قلعه مستقر شده است.

هوش مصنوعی: دل بیدار و هوشیار جاثلیق (رهبر دینی در مسیحیت) بر آن دسته از تجهیزات جنگی و سلاح‌ها، مانند عراده و منجنیق، که برای نبرد استفاده می‌شود، توجه دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به آماده‌باش و تجهیزاتی است که در جنگ یا نبرد به کار می‌روند. کمان‌ها و سپرها نشان‌دهنده وسایل جنگی هستند و برج‌ها پر از نگهبانانی هستند که مراقب اوضاع هستند. به طور کلی، تصویر فضای آماده جنگ و دفاع را به ذهن متبادر می‌کند.

هوش مصنوعی: گروهی از آهنگران با تلاش بسیار روی فلز کار کردند و با دقت و مهارت، بر هر سو اثر گذاشتند.

هوش مصنوعی: بر نیزه‌های بلند، بنرهایی نصب کردند تا هر کسی که به دژ نزدیک می‌شود، متوجه شود.

هوش مصنوعی: بدان که تو در خطر جدی قرار داری و اگر این وضعیت نبود، به سرعت از مشکل یا خطر فرار می‌کردی.

هوش مصنوعی: او سپاه را پاداش داد و به هر کاری رسیدگی کرد و با هر کسی به درستی رفتار نمود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تجهیزات جنگی می‌پردازد که شامل خود فرد، شمشیر، سپرهای چینی، تیر و کمان است. به طور کلی، احساس آمادگی برای نبرد و استفاده از ابزارهای جنگی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: عذرخواهی می‌کنم از سپاهی که بی‌شمار است، به ویژه از کسی که در میدان نبرد می‌جنگد.

هوش مصنوعی: وقتی که از این مسائل و نگرانی‌ها راحت شد، به شادی نشست و خود را در کنار جنگجویان وفادار به خسرو دید.

هوش مصنوعی: هر روز، دختران زیبا و دلربا، در حضور پادشاه به نواختن ساز و آواز مشغول می‌شوند.

هوش مصنوعی: شب و روز مانند جشنی با شکوه است که در آن، آهنگی از لب معشوق جذاب و دل‌انگیز شنیده می‌شود و دل را به می و شادی فرا می‌خواند.

هوش مصنوعی: هر روز به باد گنجی می‌داد، اما هرگز به فکر امروز و فردا نمی‌افتاد.